Kockat e zemres

#3

Kishin kaluar pothuajse 2 jave qe nga ardhja e njerzve te zotit Dragobi ne Shqiperi per te kerkuar te ashtuquajturen vajzen e piktures Milana Bushi. Pasi kishin kontrolluar gjithe Dibren, ndodheshin ne Tirane dhe sipas informacioneve te tyre ajo gjendej ne nje apartament ne Bllok.

Nga ana tjeter jeta Milanes ishte stabilizuar dhe mund te themi me plot goje ishte e qete si deti para stuhise qe do te vinte e do ta perplaste kushedi se ku. Ajo udhehiqej nga deti dhe frymezohej nga era.

Ate nate te fresket korriku ndodheshe ne ballkonin e saj qe e kishte shnderruar ne nje kopesht botanik bashke me Artean pasi do flinte andej, duke ngrene fara dhe duke bere muhabet, gje qe e benin shpesh dhe ishte si terapi per to. I dashuronin netet e gjata verore ku shijonin cdo moment. Ne ato caste qetesie e paqeje per to bie zilja e deres. E kush valle do te ishte? Kush do te trazonte jeten e tyre e do bente kthesen e papritur per to?

U afrua tek dera dhe e hapi gjysem duke u cuditur kur pa se perball saj qendronin dy burra trup medhenj e qe si kishte pare kurre ne jeten e saj. Kush ishin ato?

-Emm me se mund tju ndihmoje?

Ne ato caste njeri prej tyre ncorri nje fotografi dhe e krahasoj me vajzen. Hapi deren e u futen brenda.

-Ju jeni Milana Bushi?

-Po... -tha ajo me gjysem zeri, e frika e kishte pushtuar gjith qenien e saj. U afrua dhe Tea dhe e kapi prej krahu duke qendruar bashke.

-Bukur -tha ai dhe e terhoqi ne drejtim te deres.

-Me leshoni, Jooo, largohuni - fliste ajo dhe i kafshoj doren duke bere qe ai te largoj prej saj.

-Zotri nuk mund ta marrim keshtu pavarsisht se eshte nate eshte zone qe nuk fle kurre, do mendojne qe po e rrembejme

- SEPSE RREMBIM ESHTE -bertiti Artea

-Kush jeni ju dhe cfare doni?? - thane vajzat duke i rrjedhur lotet.

-Shiko ketu mos ma bej punen te veshtire, ti do te vish me ne si vajze e mire pa bere ze -tha ai burri duke treguar pistoleten ne brezin e tij -ky muhabet ka marre fund mos u mundo kot per rrugdalje.

-Zoteri duhet nuk mund te lejm vajzen tjeter ajo ka pare cdo gje mund te flasi.

-Shum mire le ti marrim te dyja.

-Ju lutem largohuni, nuk do flasim ju premtojme, ju lutem na lini te qete -fliste Milana me sy te skuqur nga te qarat.

-Zonjusha mos me beni tju marrim me dhune levizni per posht. TANI -bertiti ai

Pas disa tentativave te deshtuara per tu larguar ja ku gjendeshin ne nje makine te zeze ku kishte e dy burra te tjere e vajzat ishin te friksuara deri ne palce.

-Te pakten na thoni ku po shkojme

Ne ato momente dy prej burrave i afruan nje nap ne fytyre qe beri te binin pa ndjenja per disa ore.

-Pershendetje z.Dragobi, kemi vajzen me vete, me te dhe kusherira saj mos gaboj. Tani po bejme pergatitjet per nisje ne mengjes jemi atje. Do tja dorzojme zonjes Tena dhe ajo do kujdeset per to per ti futur menjehere ne klub. Aty vajza piktures do i dorzohet nipit tuaj kurse tjetra te futet ne grup.

-Keni bere nje pune te shkelqyer, ju lumt, shpresoj te mos keni shkatuar probleme -u degjua Z.Dragobi nga ana tjeter e telefonit.

-Mos u shqetesoni, jemi kujdesur ne detaje per cdo gje.

Pasi mbylli telefonin veshtroj nga vajzat te cilat po flinin krah njera tjetres.

Bejne mire ta shijojne kete gjume te qete pasi mund tjet i vetmi moment paqeje kundrejt jetes qe i pret, besome qe sdo flene me ne kete menyre. Mendonte ai me veten e tij duke ndjere keqardhje per to.

*****

Hapa syte dale-nga-dale dhe vendosa koken ne dore e cila po me rendonte dhe kisha marrje mendsh. Nuk mbaja mend shume dhe po perpiqesha te kupotja cfare ka ndodhur dhe ku ndodhem. Pamja rreth meje ishte nje dhome e madhe e mobiluar mire me mobilje te shtrenjta. U cova ne kembe e pashe qe kisha veshur nje fustan gjumi roze te lehte dhe u afrova tek dera per ta hapur po ishte e mbyllur. Nisa te bertisja me sa kisha ne koke per ndihme dhe doja te dija cfare ndodhi me mua. Nuk dija as gjendjen e Arteas apo ku ishte ajo.

Pikerisht aty u hap dera para meje dhe ne kembet e mia u rrezua Tea dhe bashke me te hyri nje zonje ne moshe. U afrova me te shpjet te ndihmoja Artean.

-Un jam zonja Tena dhe keshtu do me drejtoheni dhe ju. Tashme jeta juaj varet nga ne dhe beni mire ti bindeni rregullave nese doni te shkojme mire bashke.

-Nuk po ju kuptojme... ku ndodhemi ketu?

-Ju tashme i perkisni biznesit te familjes Dragobi nje nga familjet me te fuqishme ne Angli dhe jo vetem. Sic ju thashe do te shkojme shume mire nese bindeni.

-ANGLIII???

-Po ne Londor, gjithashtu mos u perpiqni te beni ndonje marrezi apo tentativ per arratisje pasi do te jete me keq per ju. Ne shqiperi ju kane shpallut te zhdukura dhe nga mungesa informacioneve ceshtja juaj do mbyllet per pak dite. -tha zonja dhe u largua duke mbyllur deren dhe duke na lene mes asaj dhome te madhe me koken plot pikpyetje.