RÜYA(+18)

2.Bölüm(geri dönüş)

Keskin bir acıyla uyandım fakat gözlerimin üstünde bir taş varmışcasına açamıyorudum biraz zorladıgımda ise yavaş yavaş ilk önce bulanık sonra netlemeye çalışan gözlerim ile bir hastane odasında olduğumu idrak ettim.

Ve sonradan ne olduğunu hatırladım.Bana araba çarpmıştı.Kapının birden açılmasıyla ilk başta irkildim ve sonra içeriye giren beyaz önlüklü doktoru gördüm.

"Merhaba rüya hanım.Öncelikle geçmiş olsun kazadan yaralı bir halde hastanemize geldiniz başınıza aldığınız yara ufak bir sıyırık ve vücudunuzun belli yerlerdeki izler için de krem yazdım.Bu günlük burda gözlem altında kalıcaksınız yarın taburcu olabilirsiniz."

Doktor tam çıkacak iken "Beni kim buraya getirdi?"diye sormuştum.

Doktor bana dönüp "getiren kişi hakkında bilgimiz yok sadece sizi buraya ulaştırıp gitmiş"dedi.

Şaşırmıştım en azından bir özür falan dileseydi(!). Hatalı bendim nie özür dilemesini istiyorum ki.Aptal Rüyaaa....

Zaman kavramı bana hep kötü şeyleri hatırlatıyordu.Mesela çocukluk(!) zamanı, yaşayamadığım çok heveslendiğim o zaman. Yine gözlerim dolmaya başladı.
Ağlamayacaktım kendime söz vermeliydim herşeyi düzeltip kardeşimi onlara bırakmayacaktım.Bunu herkez görecekti.Bu sırada odaya giren bir hemşire serumun içinde bir şırınga yardımıyla bir sıvı enjekte etti ve sonrası yavaş yavaş göz kapaklarım inmeye başladı.Ve sonrası karanlık...

🔗

Gözlerimi sabahın güneşin yüzüme vurmasından dolayı açtım hayla hastanedeydim.

Odaya birden babam ve abim girince şok geçirmiştim.Nasıl öğrendiler burda olduğumu, istemiyoruz seni dediler yoksa vazmıgeçmişlerdi.Evet ben her ne kadar 19 yaşında olsam da içimde o kız çocuğu vardı.Bisey olmuştu ve onlar bu amaç yüzünden buradalardı.Yavaş ama sert adımlarla sol tarafıma doğru ilerleyince korku bedenimi esir aldı.Bisey mi olmuştu.
Babam"kalk hadi eve gidicez daha bir sürü iş var"dedi.
Demek benle idare edemeyen siz bensiz yapamıyorsunuz öyle mi babacım(!).

Hızlı bir şekilde hazırlanıp taburcu işlemleri için resepsiyona gittim. Özel hastaneydi burası umarım fazla fiyat çıkarmaz dedim içimden.
"Adınızı alabilir miyim?"diye soran kadına ne kadar istemesem de soyadım olan "Demir" ile kıza dönüp "Rüya Demir" dedim.
Birkaç bilgisayar tuşuna basarak bana dönüp "Sizin masraflarınızı Aras bey karşılamış"dedi.

O kimdi ki benim masraflarımı ödüyordu bu gurur değildi bu tanımadığım kimsenin ne hakla bunu yaptığıydı..
Daha fazla uzatmadan ordan çıkmıştım ama Aras bey aklıma kazınmıştı.

Kimdi acaba keşke sorsaydım dedim içimden işte ben ve hep pişmanlık duyduğum geçmişim.

Abim ve babamla birlikte evin önünde duruyorduk şimdi.İkside tek kelime etmemiş sadece yol boyu yürümüstük.İceriye girdiğimde yine eski hapisanemdeydim.

Daha adımımı atar atmaz"Dünden beri bulaşık çok birikti, çamaşırlarıda yıka ütüle as,güzel bir temizlikte yap ortalığın tozunu al,abin dün sarma istiyordu bide onu sar"dedi. Evet başlıyorduk yine...

Köleydim bildiğin köle.Askama kadar bütün işleri yapmıştım çok yorulmuştum.Bana dün hastanedeki rahat bedeli ödettiler.Yarın yine erkenden kalkmam gerekecekti annem arkadaşlarını davet etmişti bir sürü şey hazırlamam lazımdı.Hızla kremi yaralarıma sürüp,Gözlerimi kapadım kendimi karanlığa teslim ettim.

______________________&_____________________

Selam👻.
Yeni bölümle karşınızdayım ✨
Daha yeni olduğum için bölümleri günde bir kere olmak üzere yayınlayacaktım ama bu ilk 5 bölüm ardarda gelecek sizi
bekletmeyeceğim 💞
Bölümler sizce kısa mı nasıl olmalı bunun hakkında bilgi verebilirsiniz🙃
Tek ricam okuyanlardan vote atmanız çünkü bu işte yeni olduğum için motivasyona ihtiyaç duyuyorum.🖤 Hepinize ayrı ayrı 💖