RÜYA(+18)

10.Bölüm(Sarhoş)

Arası bir türlü çözmemistim. Bana hassas olduğum zaman çok narin davranıp sonrasında eski sert tavrına geri dönüyordu.

Merdivenlerden adım sesleri gelmiyordu bu da demek oluyordu ki salona geçmişti. Bu üç gündür nerdeydi acaba? Daha kim olduğunu, ne iş yaptığını , en basiti daha soy adını bile bilmiyordum. Lanet olsun ki o gün akıl almaz bir olaya tanık olmuştum kötü olan hayatım bataklıktı artık. Tek umudum Güneşti ama ona da çok uzaktım. Her kız gibi bende babamın benim saçımı okşamasını isterdim her anne gibi yürekten sarılmasını isterdim her abisi olan kız gibi beni korumasını isterdim. Çok mu şey istiyordum ki sadece mutlu huzurlu bir aile. Ben onlara hiçbir zaman yetememiştim. Ne kadar onları düşünmeyeceğim desem de maalesef ki ailemdi ve ben onlar gibi acımasız olup içimden sokup atamıyodum.

Artık odada durmak istemiyordum gidip Güneş hakkında konuşacaktım. Odadan çıkıp yavaş adımlarla merdiveni inmeye başladım. Son basamağı da atlatıp solona göz gezdirdim. Aras koltukta oturmuş bacaklarını iki yana açmış başını koltuğa yaslamış yukarı bakıyordu. Bir anda derin bir nefes çekti "küçüğüm" dedi. Nasıl anlamıştı ki daha kafasını çevirip bakmamıstı bile...

Biraz daha yaklaşınca burnuma içki kokusu doldu. Aras içmişti durumundan anlamalıydım. Bu durumda ne ben ona bişey anlatabilir ne de o beni anlayabilirdi. O yüzden odama ne kadar istemesem de gitme kararı aldım. Tam arkamı dönüp gidecek iken birden kolumdan tutulması ile Arasın kucağına düşmem bir olmuştu. Evet şuan Arasın kucağında oturuyordum.Kokusu içimde doldu.

Hemen kendimi toparlayıp "Bırak beni" dedim. O hiç takmadı. "Özledin mi beni küçüğüm" derin bir nefes alıp devam etti "bana ne yaptın böyle bilmiyorum ama kafamın içinden çıkmıyorsun. Gözlerin, saçların, kokun, vücudun beni fazlasıyla delirtiyor."dedi. Pis sapık. Hem bana geçen vücudun dikkatimi çekmiyor dememiş miydi. İnsan sarhoş iken gerçekleri söylerimiş. Yeter Rüya saçmalama...

Hızla kalkmaya çalıştım tekrar ama ne kadar sarhoş olursa olsun gücünden taviz vermiyordu beyfendi. "Sana sahip olmamak için kendimi nasıl durduruyorum bir bilsen ama asla sana zorla bir şey yapmam elbet sen de kendi rızan ile bana gelecesin ve ben o günü zevkle bekliyecegim" demesiyle yüzüne sert bir tokat atmıştım. "Hadsiz terbiyesiz  senin gibi bir adi ile değil birliktelik aynı odayı bile paylaşmam"dedim tükürürcesine. Hızla kalktım. Gönül ne kadar istese de şu kapıyı çarpıp çıkmak ama o sapık ile köpekleri izin vermedi o yüzden rotayı tekrar odaya çevirdim. Hızla girip kapıyı çarptım ve göz yaşlarım kendini daha fazla dayanamayıp kendini bıraktı.

Hayatım bitmişti acınası durumdaydım zorla esir tutulmuştum. Kaçıran adam bedenime sahip zorla olmak istiyordu. Bense sadece huzur ve Güneşi...

Ağlamaktan gözlerim şişmişti hissedebiliyordum. Yavaşca kalkıp yataga oturdum. Banyo yapmak istiyordum kendimi psikolojik olarak kirlenmiş hissediyordum hızla odadan çıkıp banyoya girdim. Uzun bir süre sadece suyun altında durdum sonra güzelce yıkanıp temizlendigime kanat getirip havluyu vücuduma sarıp odama gittim. Tam dolaba yönelirken Arasın yatağımın üstünde otururken görmek başımdan aşağıya üplermeme sebep olmuştu. Şuan üstümde sadece bir bez parcası vardı. Ne olmuştu nie gelmişti.

"Çık odadan çabuk" diye sesim yırtılırcasına bağırdım. O ise sakin bir tavırla kalkıp yanıma geldi. "Bak küçüğüm aşağıda ne anladın bilmiyorum ama o an kendimde değildim sakın yanlış bi hareket yapma canını yakmak durumunda bırakma beni" dedi. Gözümden bir damla yaş akarken daha çok havluyu bedenime bastırıp "sana odadan çık dedim lütfen" şimdi sinirlendiremezdim onu savunmasızdım. Öylece yüzüme baktı ve sonra sakın adımlarla odayı terk etti. Olayın şokunu atlatıp hemen üstüme siyah bir iç takım beyaz bir tişört siyah bir eşofman giydim ve yatağa geçtim daha birkaç saat öncesinde enerji patlaması yaşayan ben şimdi uyumak istiyordum. Dengemi bozmuştu bu Aras bozuntusu.

                                     🔗

Mavilerimi yavaşca araladım. Hava kararmıştı oda karanlıktı. Lambayı açıp duvardaki saate baktım 02:53tü. Ne kadar yatmıştım ben öyle. Boğazım kurumuştu ve karnım acıkmıştı. Odadan çıkıp mutfağa gittim. Büyük bir bardak su içtim yeterli gelmeyip ikinci bardağı da yarıladım. Sonra dolabın kapağını açtım salam,kaşar peyniri çıkardım hızla ekmek aramaya başladım onunda bulunca hemen bir sandiviç yapıp dolaptan bulduğum vişne suyu ile güzelce karnımı doyurdum. Etrafı toparlayıp salona doğru yürüdüm. Salonun önündeki büyük boydan cama gelince orda öylece durdum artık açık havayı özlemiştim, eski hayatımı, eski beni...

Arkamdan adım sesleri gelmeye başladı. Kapının açılma sesi geldi. Hızla dönüp  oraya baktım tabi ki Arastı. Yanıma doğru yürüdü karşıma geçip kollarını bağladı. "Biraz çıkmak hava almak ister misin?" Dedi. "Saol yaaa beni eve tıkan sen değilmişsin gibi bu soruyu sorman gözlerimi yaşattı" lafı yapıştırmıştım umarım bu fırsatı ters teptim diye pişman olmazdım "tamam senin hırçınlıgın üstünde bişey demiyorum ama bir daha böyle bir şansı zor bulursun"dedi. Acaba istese miydim evde çok sıkılıyordum artık temiz havaya ihtiyacım vardı.

"Tamam istiyorum temiz hava alacağım çok bunaldım" dedim hızla kapıya doğru yürüdüm arkamdan gelip yetişti bana. Kapı kilitli değildi kulpu çevirip dışarı attım kendimi. Temiz havayı içime çektim çok özlemiştim. Aras yanımdan yürüyerek bana eşlik ediyordu. Gecenin üç buçuğu biz hava almaya çıkmıştık. Bir anda Aras ceketini çıkarıp omzuma koymuştu hızla geri vereceğim sırada "eğer onu çıkartırsan geri eve girmek durumunda kalırsın güzelim ben olsam böyle bı fırsata yazık etmezdim" derin bir nefes verdim bu adam sabrımı sınıyordu. Öylece yürümeye devam ettim bı anda hastane olayı aklıma geldi sormak istiyordum. "Geçen hastane olayı ile alakan var mıydı" dedim hiç uzatmadan. "Akıllı kız nasıl da çözmüş olayı" dedi. Bu adama katlanmak sabır isterdi.

Evet o kokudan tanımıştım şimdi ise emin olmak için soruyordum. Uzunca bir süre yürüdük bacaklarım hafif hafif sızlamaya başlayınca eve geri döndük. Odama çıkmadım kendimi salonun koltuklarından bir tanesine attım. Aras da yanıma gelip iri bedenini yanıma atıp başını koltuğun başlığına yaslayıp gözünü kapattı. Koltuk çökmüştü bilginin bu ne boy post.

Güneş konusunu da konuşmak istiyordum. "Aras"dedim sakin bir ses tonu ile. "Efendim güzelim"dedi. "Güneşi çok özledim onu görebilir miyim?" çok masum bir ses çıkarmıştım yapması için 'senda az değilsin Rüya'(!).

Allah'ım lütfen yalvarıyorum inşaallah izin verirdi artık onun vicdanına kaldık.

______________________&______________________

Selam👻
Yeni bölüm ✨

Yorumunuz¿

Vote atmayı unutmayın 🙃
Hepinize ayrı ayrı 💖