Sev De Gör / Yarı Texting

14.(;

Mirebaa

Yazı tipi değişti kusura bakmayın. Sonraki bölümde düzelecek.
.
.
.
.
.
.
.
.
Soğuk bir akşam üstünde bitmez sandım çok geç kalmıştım, inanmıştım.
Ölü biri bi kör sevdi görmez ama duyar sanmıştı, yanılmıştı.

~skapova~

Tuğçe 'den

Semih abiye o mesajı atıktan sonra rahatlamıştım.

Onun beni sevdiğini biliyordum.
Kimseye çaktırmıyordum. çünkü belki o zaman onu görmezden geldiğimi anlar ve belki benden vazgeçerdi.
Kendisini sadece abim olduğun ve bizi sahiplendiği için seviyordum.
Ona karşı aşk hakkında hiçbir duygu yoktu içimde.
Onu sevsem beni çok seveceğini biliyordum ama sevmiyordum işte.
Hem zaten zorla güzellik olmazdı.
..

Aynadan son kez kendime baktığımda güzel olduğuma kanaat getirdim ve salon da oturan anne ve babamın yanına gittim.

"Nasılım bakayım?"

Salona geçmemle ikisinin de gözleri beni bulmuştu.

Annem taş gibi bir kız doğurdum bakışı atıyordu.

Babam ise bu benim mi kızım diyordu.

Ah şapşik şeyler.

Babam hemen söze atıldı

"Bu kızı ben mi doğurdum şimdi Mine'm"

Babam ne dediğini anladığında annem hemen söze atılmıştı

"Hayır Taner onu ben doğurdum be adam"

Anne ve babamın kahkaha sesleriyle salon gürlemişti.

O kadar ki odasında kış uykusuna uyumuş erkek kardeşim bile salona gelmişti.

Yarı uykulu haliyle etrafa göz gezdirdikten sonra

"Anne ve baba ne oluyor burda ya hmm"

Daha açılmamış gözleriyle bana bakıp

"Hayırdır abla nereye gidiyorsun, herkes neden bu kadar seviniyor? " demişti.

"Oğlum ablan sevdiği çocukla buluşacak ona seviniyoruz "
Dedi annem.

Ardından babam,

"Oğlum sen nasıl uyandın ya yüzünü bile unutmuşum şu halime bak doğru duşa giriyorsun"

Kardeşim ise,

"Tamam Taner beyefendileri hemen"

Ozan hazır ol komutuna girdikten sonra tıpkı bir asker gibi yürümeye başladı.

O gittikten sonra annem,

"Kızım hadi geç kalma bekletme çocuğu "

"Evet kızım katılıyorum annene hadi"

Anne ve babamın söylediklerinin ardından ikisinin yanaklarına koca bir öpücük kondurdum.

Ikisine bakıp,

"Görüşürüz annem ve babam"

Ikisi birlikte,

"Görüşürüz kızım"

Başımla onayladıktan sonra hemen evden çıktım.

Buluşacağımız yer bir kafeydi.

Berkin orda oturduğunu gördüğümde hemen yanına gittim.

Beni görmesiyle yüzünde bir tebessüm oluşmuştu.

"Çok bekletmedim umarım"dedim.

"Yok ya yeni geldim zaten otursana"

Sandalyemi geriye itip oturmam için eliyle işaret etti.

Centilmen erkek severiz.

Sandalyeye oturduğumda oda karşıma geçti.

"Eee ne içiyoruz"

"Bilmem ben kahve alırım"

"Bende o zaman kahve alırım"
Demişti.
Eliyle garsonu çağırdığında garson gelip siparişlerimizi almıştı.
Garson gittikten sonra söze girmişti Berk,

"Tuğçe aslında buraya neden geldiğimizi az çok biliyorsundur bence yani ben seni seviyorum"

Aniden söylediği şeyle şoka girmiştim.
Şaka şaka biliyordum zaten.
Ben de hemen gözlerine bakıp,

"Evet Berk ben de buraya neden geldiğimizi biliyorum.
Sana bir şans vermek istiyorum ama eğer kendinden emin değilsen lütfen bu yola girmeyelim çünkü sen benim ilkim olucaksın "demiştim.

"Evet biliyorum Tuğçe ilkin olduğunu hem sende benim ilkimsin belki bilmiyorsun ama yine de söylemek istedim.
Ve seni asla yarı yolda bırakmam emin ol bana"

Bunu söyledikten sonra garson kahvelerimizi getirmişti.
Kahvelerimizi alıp teşekkür ettikten sonra tekrar devam edecekken birisinin yanı başımda oturmasıyla şaşırmıştım.
Gelen kişiye baktığımda bunun Semih olduğunu görmüştüm.
Ona bakıp,

"Sen ne hakla buraya gelirsin Semih abi!"

"Sana bu Berk denilen şerefsizin gerçek yüzünü göstermek istedim sadece tuğçe'cim."
Semihin bunu demesinin ardından Berk yumruk yaptığı elini masaya vurup,

"Sen ne saçmalıyorsun pislik herif"demişti.

Semih ise yarı alaycı bir gülümseme ile,

"Bundan bahsediyorum Berk kardeşim!"

Neyden bahsettiğini anlamıyordum.
Ta ki telefonunu çıkarıp bazı uygunsuz fotoğrafları göstermesiyle neyden bahsettiğini anlamıştım.
Fotoğraflarda Berk ve sarışın bir kız sarmaş dolaş dans ediyordu.
Daha da fazlası vardı.
Gözlerimin dolduğunu hissediyordum.
Berke baktığımda bana baktığını gördüm.

"Tuğçe sakın inanma buna bunlar fotomontaj yalan bunlar gerçekten "

"Ne yalanı şerefsiz hepsini araştırdım buldum "demişti Semih.

"Gerçekten sana inanamıyorum Berk Allah belanı versin "
Bunu söyledikten sonra hemen yerimden kalkıp kafenin dışına çıkmıştım.

Arkamdan gelen adım sesleriyle durmuştum.
Gelen kişi semihti.
Daha fazla dayanamayarak hemen hızlı adımlarla yanına gidip ona sarılmıştım.
Oda şaşırmış olacak ki elleri havada duruyordu.
Kendine biraz geldikten sonra elleri belimi sarmıştı.
İlk defa kendimi huzurlu hissediyordum.
Semihin kollarında...
.
.
.
.
.
.
.
Bitti.

Nasıldı?

Yiahh peki sarılmaları şapsiklerrr

Allah'a emanet olun.