Sev De Gör / Yarı Texting

FİNAL

"Evleniyoruz şimdi biz değil mi yıldırım?"

Baştan aşağı beni süzerek hayran bir şekilde bana bakıyordu.
Başka kime bakacaktı!!
"Evleniyoruz Ahsen evleniyoruz"benden daha heyecanlıydı.
Dudaklarını alnıma değdirip,
"Hadi inelim aşağı bizi bekliyorlar"kafamı onaylarcasına salladıktan sonra odadan çıkmıştık.

Düğünü yapacağımız yer küçük çok tatlı bir yerdi,her şey beyazdı.
Tamamen sadelikten yanaydı.
Sadece yakın arkadaşlarımızı çağırmıştık.
Annem ve babam olmadığı için ben sadece arkadaşlarımı çağırmıştım. Zaten Annem ve Babamın akrabalarını da çağırıcacak halim yok.
Kına falan yapmamıştım,zaten az kişi olduğumuz için ve benim yanımda duran bir annem olmadığı için gerek duymamıştım.
Aşağı indiğimizde olan herkes alkış çalmıştı.
Çok mutluydum, çok.
Sevdiğim adam yanımda, arkadaşlarım benimle, yakında minik bir ailem olacak...

Merdivenlerin bitimiyle kulaklarıma çok güzel bir ses gelmişti.
Açtıkları fon çok güzeldi.

Yıldırımla masamıza geçmiştik.
Tuğçe ve Cansu hemen yanımıza gelmişti.

"Çok güzelsiniz ikiniz ya çok maşallah tü tü Allahım nazarlardan korusun sizi"dedi Cansu.

"Bir an kıskanmadım değil yani inşallah darısı bana ve Yağıza"dedi Tuğçe.

"İnşallah kızlar inşallah, umarım çok mutlu olursunuz,sizleri çok seviyorum"demiştim.

Onlar biraz daha bizimle sohbet ettikten sonra yiyecek bir şey almaya gitmişlerdi.

Aklıma abim gelmişti.
Hâlâ yetişememişti düğünüme.
İçimde olan burukluk hissiyle yüzüm düşmüştü.

"Ahsen iyi misin yüzün düştü?"yıldırımın sorusuyla kapıdan aldım gözlerimi.

"İyiyim ya abim gelmedi sadece onu merak ettim."dedim.

"Abin 5 dakikaya burda olacakmış beni aradı az önce sana söylemeyi unuttum güzelim kusura bakma,ha bu arada abin yanında dini nikahlı eşini de getiriyormuş "

Son söylediği şeyle şoka uğramıştım.
Ama yeni bir başlangıç yapması iyiydi.
Umarım bir an önce gelirlerdi ve müstakbel yengemi görürdüm.
Abim unutmuştu tuğçeyi buna sevinmiştim.
Ömrünün sonuna kadar böyle yaşayamazdı.

Arda ve Yağız gelip Yıldırım'ı alınca sahnenin ortasına gittiler.
Bir anda açılan zeybekle oynamaya başladılar.
Ah yiğidim ne güzel oynuyordu.
İyi ki o mesajı atmıştım, iyiki.
Hayatımda ilk defa bir doğru yapmıştım sanırım,o da yıldırımdı.

Zeybek bitince Yıldırım elinde peçete ile alnını siliyordu.
Yanıma gelip oturmuştu.
Kapıdan Abim ve yanında kapalı yüzü ay gibi olan bir kadın girmişti içeriye.
Hepimizin gözleri onlardaydı.
Abim eşinin elini tutup yanımıza doğru yürümeye başladı.
Ayağa kalkıp fazla kabarık olmayan gelinliğimi tutup abimin yanına gittim ve sarıldım. Çok özlemiştim,çok.

"Çok özledim abim seni nerde kaldı sen!"

"Biliyorsun ki Ahsen daha dün uçağım geldi ve bugün de trafiğe takıldık o yüzden geç geldik"demişti.

Yanındaki eşine bakıp,

"Eee tanıştırmayacak mısın bizi abi eşinle"dedim.

Abimin eşi yani yengem direk olarak bana sarılıp,

"Ben Meryem,yengen yani tanıştığımıza çok memnun oldum Ahsen, keşke daha önce tanışsaydık ama kısmet düğününeymiş, bu arada tebrik ederim, Allah ayırmasın sizi."
Demişti, çok güzel konuşmuştu.

"Çok teşekkür ederim,ben de tanıştığıma memnun oldum"

Tuğçe yanımıza gelmemişti, sanırım abim içindi.
Bu ikisi içinde iyiydi ama böyle ayrı da yaşayamazlardı ki.

Neyse bugün benim günüm.
Kendimi düşüneceğim.

"Fuat abi! Ver müziği"Arda'nın bunu söylemesiyle hepimiz gülmüştük. Yağız gidip müziği açmıştı.

Ve sanırım dans müziği...

Yıldırım elimi tutup beni sahnenin ortasına getirdi.
Ve dans etmeye başladık.

Toygar Işıklı ' Sen Yanımdayken '

Elime doğdu gül yüzün ah
Kana kana içtim dünümü
Yüzüme güldü ilk sözün ah
Yana yana seçtim günümü

Sen Yanımdayken o tozlu yollar aşka gider
Ah sen sonumuzu yazsan inan
Dayanamam ölürüm ben-

Yazardan

Patlayan silah sesiyle herkes olduğu yerde durmuştu.
Müzik sesinin durmasının ardından,herkesin sesi birbirine katılmıştı.
Yalnız,pistin ortasına olan Ahsen'e bakan sadece Yıldırımdı.
Yıldırım ellerini kaldırıp akan kana bakıyordu.
İçinden geçiriyordu 'hayır olamaz,olamaz'.
Yıldırım bağırış ile orada olan herkes onlara bakmıştı,
Ahsen yıldırımın onu sağ kolunu tutmasıyla yere düşmüyordu.
Ahsen vurulmuştu.
Yıldırım ağlayarak,

"Hayır!olamaz olamaz! Bunu yapamazsın Ahsen, Beni bırakıp gidemezsin!"

Herkesin eli birbirine girmişti.
Arda ve Yağız ambulansı arıyordu.
Semih ise donarak yerde yatan kardeşine bakıyordu, kardeşi gözü önünde vurulmuştu.
Cansu ve Tuğçe Ahsenin dibine çökmüş ağlıyorlardı.
Ahsen gözlerini çoktan kapatmıştı.
Her şey için çok geçti.
Bu mutlu günü mahveden kişi ise istediği sonuça varmıştı.
Kerem Büyük, sevdiği kız onun olmayınca asla durmamıştı.
Bunu aşk sanıyordu ama yanılıyordu,bu bir psikolojik sorundu.
Kerem Ahsen'e iki defa ateş ettikten sonra ortadan kaybolmuştu.
Kimse görmemişti onun yaptığını ama yıldırım biliyordu kimin yaptığını..

Ambulansın sesiyle herkes kapı tarafına döndü, yıldırım beyaz gelinliği kırmızı olan sevdiğiceğini zorla kaldırıyordu.
Semihin yardımı ile beraber götürmüştüler.

Herkes mahvolmuştu.

Yıldırım ikinci bir kayıp yaşamak istemiyordu.
Önce annesini sonra sevdiği kızı kaybediyordu..
Kadın gitti,adam bitti...

Aklımda asla böyle bir şey yoktu ama bilmiyorum ya

Sanırım akıl sağlığımı kaybettim.
Bu aralar hiç kolay günlerden geçmiyorum.
Allah'a emanet olun.