ALİN

1. BÖLÜM

Acı.

Tek hissettiğim acı neden böyle oldu bilmiyorum. Neden böyle bir ailem var bilmiyorum. Neden bunları yaşıyorum bilmiyorum.

Neden böylesine kötü oldum bilmiyorum.

Vücudundaki acıyla gözlerimi açtım. Her yerim çok acıyordu kırılmışcasına kim bilir belki yerlerim kırılmıştır.

Acıyla kalkmaya çalıştım ama sırtımdaki kemer izleri bana hiç yardımcı olmuyordu. Kalkmak zorunda olduğumu bildiğim için yavaşça kalktım.

Odama doğru yol aldım. Odama girdiğimde direk banyoya gittim. Sırtıma, kollarıma, karnıma, bacaklarıma, göğüsüme krem'imi sürdüm ve odama geri döndüm.

Ah ! Tabi ya ben size kendimi tanıtmadım ben Alin, Alin boz 17 yaşındayım, 11. Sınıfa gidiyorum ailemin tek çocuğum. Ne kadar anlaşmasakta.

Her neyse

Gece babam yine içip gelmişti ve beni uykumdan uyandırıp yorulana kadar dövmüştü. öğlen saat 13:00 a geliyordu ki ben anca uyanmıştım.

Mutfağa girip birşeyler atıştırdım. Yemek yemem yasaktı annem genellikle çıkıp alışverişe gider arkadaşlarıyla gezerdi babamda eve gelmez geldiğinde de beni döverdi.

Bende okula gider gelirdim, ev işleriyle ilgilerim, yemek yapar, temizlik yapardım. Kısacası evin kızı değil hizmetçisiydim. Bir şeyler atıştırdıktan sonra odama çıkıp ders çalıştım çok geç kaldığım için okula gidememiştim.

1 saat ders çalıştıktan sonra dün gördüğüm şiddetten ötürü bedenim yorgun düştüğü için uyumaya kara verdim. Ve kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım.

Saat akşam 20.00

Annemin sesiyle gözlermi açtım. Beni aşağıaya çağırıyordu hemen aşağı indim. Babam evdeydi ve bu çok garip bir durumdu. Dahada garibi çok keyifli görünüyorlardı.

"Gel kız buraya sonunda senden kurtuluyoruz" dedi annem ne diyordu neyden bahsediyordu bu böyle, "n-ne oldu" dedim korkarak ben buydum her şeyden korkan bir kız.

"Doğduğun hastaneden aradılar karışmışsın yarın DNA testi yaptıracağız seni verip gerçek kızımı alıcam" dedi babam.

Karışmışsın

Seni verip kızımı alıcam

Kızımı alıcam

Kızımı

Canım yanmıştı bana bir kere bile kızım dememişti. Kızım dedi 17 yıl boyunca ben kızı değilmiydim. Çok sinirlenmiştim çok fazla bir an kendimi kaybettim ve bağırmaya başladım.

"NE DEMEK HASTANEDE KARIŞMIŞSIN NE DEDİĞİNİZİN FARKINDAMISINIZ SİZ" babam bi anda ayağa kalkınca korkuyla geriye gidip ne yaptığın farkına vardım ama artık çok geçti..

Üzerime doğru hızla yürüdü ve kaçmama fırsat bile vermeden son güçünde tokatı yüzüme indirdi. Her zamanki haliydi alışmıştım devamı gelicekti bilmiyordum ama artık çoğu şeyi hissetmiyordum sanki hislerimi kaybetmiş gibi.

Bu tokat aslında benim için hiç birşey'di benim için Bodrum'da bir işkence odası vardı. Çok fazla şey denemişti çok üstümde.

Kemerler en hafif acıydı mesela, şişleri ateşte ısıtır vücüdumun her yerini yakardı. Üstüme kaynar su dökerdi, acımazdı acıması yoktu. Tavanda zincirler vardı, günlerce orda ayakta aç susuz bırakmıştı.kemiklerimi kırardı.

Şuan tek duam o Bodrum'a inmemekti aklın hayalin alamadığı işkenceler yapardı.

"Dua et yarın hastaneye gideceğiz defol git odana yat zıbar yarın erkenden hazır ol 09.00 ' da çıkıcaz.
Dedi babam hemen koşar adım odama çıktım ondan deli gibi korkuyordum.

Biraz ders çalıştım okulumda çok başarılı bir öğrenciydim insanlardan korkardım, bu yüzden hiç arkadaşım yoktu. Kendimi derslerime verirdim.

Yarın giyeceğim kıyafetleri hazırladım zaten berbat bir odam vardı tabi oda denirse. Bir kırık dolap bir eski çalışma masası, ve birde eski bir ranza.

Valizimi çıkardım ve kıyafetlerimi valize kattım evin yanındaki çimenlerin arkasına saklayacaktım eğer gerçekten ailem değillerse ilk işleri eşyalaraımı atmak olurdu çünkü beni bir daha bu eve almazlardı

Her şeyini hazırladıktan sonra kendimi uykunun kollarına bıraktım yarından sonra uzun ve hareketli günler beni bekliyordu.

______________________

Selammm

Sevgili yeni yazarınız geldi

Buralarda yeniyim

Oy vermeyi ve düşüncelerinizi paylaşmayı unutmayın.

Seviliyorsunuz canlarım :*