gerçek aile kurgusu !
Alin'in hikaysine gelin birlikte bakalım
+18 yoktur !
Psikoloji bozan bir kitaptır! Lütfen bunu göz önünde bulundurarak okuyunuz
Arkadaşlar ilk bölümleri çok klasik ilerlesede asıl bölümler ilerde lütfen bir şans verip okuyun...
Sabah gözlerimi alarmın sesiyle uyandım. Saat saabhın 07.00'siydı daha vaktim vardı hemen kalktım ve mutfağa indim bir yandan kahvaltı hazırlarken bir yandanda kendime bişey hazırlıyordu asla onlarla birlikte yemezdim.
Kahvaltıyı hazırlayıp kendimde birşeyler yedikten sonra odama çıktım ve hazırlanmaya başladım.
Gri bir kazak be mavi bir kot pantolon giydikten sonra yüzüme makyaj yapıp yüzümdeki yaraları kapattım kolumdan kan alınıcanı bildiğim için kollarımda kapatıcı sürdüm ve aşağı indim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Alin'in giydiği)
Aşağıda indiğimde annemler aşağıda bekliyordu ben gelince hemen evden çıkıp arabaya bindik o kadar hızlı davranıyorlardı'ki sanki bana daha fazla katlanamıyorlardı.
Kafamı cama yaslandım ve müzik açıp yolu izlemeye başladım.
Şarkı bittiğinde çoktan hastaneye gelmiştik ÖZEL KAYA HASTANESİ çok fazla beklemeden hastanenin içerisine girdik ve babam danışmanın olduğu tarafa gitti.
Babam odamın ve katın yerini öğrenip geldi ve asansöre doğru gitmeye başladık.
Asansöre binip 10 kata çıktık. Odanın önüne gelince kapıda 'DR. Kumru kaya' yazdığını gördüm.
Babam kapıyı çaldı ve içerden gel sesini beklemeden içeri girdi. İçerde doktor abla annem yaşında bir kadın babam yaşında bir adam büyük olduğu belli olan bir kız ve benim yaşımda yada benden küçük olduğu belli olan bir çocuk vardı.
Çocuk ve benim benzerliğim beni bozguna uğratırken karşımdaki çocuk benden farklı değildi. Doktor abla Boğazını temizlediğinde kendime geldime ve hemen annemle babamın yanına oturdum.
Doktor konulmaya başladı "öncelikle hoşgeldiniz ben buraya yeni atanan bir doktorum başka bir hastam için arşive bakarken tesadüfen çocukların karıştını öğrendik ve şimdide sizleri DNA testi için çağırdık. Lütfen kan alma bölümüne geçin önce babalar lütfen" dedi.
Babamla karşıdaki adam kanlarını verip gelmişlerdi. Sıra kızla bendeydi kan alma odasına geçince kız ne kadar direnip bağırsada sonunda kan almışlardı. Sıra bana geldiğinde hemen kanımı verip odaya geri dönmüştüm.
"Sonuçlar 4 saate çıkar" dedi ve gitti. Karşımdaki kadın ve adam bana sevgi ve özlemle bakıyorlardı. Ve yanındaki çocukta öyle ama çocuğun gözlerinde farklı bir duyguda vardı. Çok tanıdık bir duyguydu.
Korku
Bu duyguyu çoğu zaman yaşamıştım özellikle de işkence odasında ama o odada daha çok yakın bir duyguylada yaşadım iç içe yaşadığım bir duygu
Acı
Bir keresinde beni yine o odaya götürmüştü yine tavana bağlayıp üstümü çıkarmıştı yine onu yapıcak sanmıştım ama hayır çok acı bişey yapmıştı.
Bedenime dikenli teller sarmıştı, ve daha sonra beni kemerle dövmüştü kemer umrumda değildi hissetmiyordum bile ama o dikenli tellerin verdiği acıyı hiçbir şey vermemişti.
Çok acıydı en acı günlerden biriydi gözlerimdeki, bedenimdeki, en önemlisi kalbimdeki acı ve korku hiç geçmemişti.
Ama en acısı da gerçek ailemin gözlerindeki sevgiyi ömrüm boyunca görmemiştim. En acısı belkide ailem sevgi dolu kişilerdi ve ben hiç sevgi görmemiştim.
Ben böyle yaşamaya mahkumdum...
4 saat sonra
Doktor abla gelmişti ve şimdi kağıdı okuyordu. En sonunda okumayı bitirdi ve bizi döndü herkesi ve en çok karşı aileyi inceledikten sonra dolu gözleri ile derin bir nefes alarak okumaya başladı.
"DNA testine göre Alin boz, %99,99 oran ile Murat Kaya'nın kızıdır" devamını dinlemedim, dinleyemedim.
Nasıl dinleyeyim her şeyin boş olduğunu söylüyordu işkencelerin boş olduğunu söylüyordu acıların ve korkuların boş olduğunu söylüyordu.
Nasıl katlanılırdı, ne yapacaktım ben şimdi.
Bilmiyordum...
_______________________
Selammm.
Ben geldim
Arkadaşlar olabildiğince hızlı yazmaya ve devamı atmaya çalışıyorum.
Ayrıca artık Wattpad yazarlarını daha iyi anlıyorum
