Yanık İzleri

Özel Bölüm-II

"Ya abi! Bırak saçımı!"diye söylendi Gece.

Ayaz gülerek kardeşini kucağına çekti. Gece başını abisinin göğsüne yaslayıp dudaklarını büktü.

"Ufaklık, küstün mü sen bana yoksa?" dedi Ayaz gülerek.

Gece cevap vermeden yüzünü abisinin göğsüne sakladı. Ayaz şen bir kahkaha attı. Elini kardeşinin saçlarına götürdü ve oynamaya başladı.

"Özür dilerim fıstığım."dedi gülerek. Gece de kıkırdadı ve kollarını Ayaz'ın boynuna doladı.

"Bak seni yerim kızım."dedi Ayaz Gece'nin yanağına bir öpücük kondurup.

"Fevkalade muazzam olduğumu biliyorum abiciğim."dedi Gece tatlı tatlı gülerek.

Ayaz gülümsedi ve daha sıkı sardı Gece'yi.

"Kardeşimi bırak seni ahtapot."

Ege kıskanç bir şekilde aralarına girdi ve Gece'yi kendine çekti. Gece göz devirdi ve kollarını Ege'ye doladı.

"Aman,yemedik kardeşini."dedi Ayaz burnunu kıvırarak. Ege güldü ve koltuğa oturdu. Gece'yi iyice kendine yasladı.

"Ya abi, salın bir beni!"

Ege cık cıkladı ve hafif bir şekilde yanağını sıktırdı.

"Abilere öyle denmez cimcime."

Gece ona bıkkınca bakıp bir kaçış yolu aradı. İçeriye giren Kartal ile gülümsedi.

"Rahat bırakın kızımı."dedi kaşlarını çatarak. Gece'nin belini kavradı ve kucağına aldı. Gece refleksle bacaklarını onun beline doladı.

"Kurtar beni bu canavarlardan Prens'im!"diye kıkırdadı.

Kartal kahkaha attı ve itaatkâr bir şekilde başını eğdi.

"Emredersiniz,Prenses'im!"

Hepsi gür bir kahkaha attı. Gece başını Kartal'ın omzuna yasladı.

"Bensiz eğlence,ha? Çok kırılıyorum dostlar."

Emre sahte bir kırgınlıkla içeri girdi. Gece kıkırdadı ve başını iki yana salladı.

"Hiç öyle şey yapar mıyız abiciğim?"

Emre gözlerini kısıp ona baktı. Kartal koltuğun boş köşesine oturdu. Gece onun kucağından inmeden yan bir şekilde oturdu.

"Bilemiyorum artık, müzisyen hanım."diyerek boş bir yere oturdu.

Gece omuz silkti ve gözlerini Kartal'a çevirdi.

"Abi,Ayaz benim sürekli saçımı çekiyor."dedi kaşlarını çocuk gibi çatarak.

"Ayaz,"dedi Kartal uyarıcı bir tonda.

"Gece ile uğraşma."

"İyi be."dedi Ayaz omuzlarını silkerek. Gece sinsice sırıtarak zaferle ona dil çıkardı. Ayaz sahte bir öfkeyle ona bakıp o da dil çıkardı.

"Abla,abla! Bu kuş beni yiyor!"diye çığlık attı Çınar. Koşarak içeri girdi ama kuş onun kafasından inmiyordu.

Gece yüksek sesle kahkaha attı. Kartal Gece'nin mutlu olduğunu görünce gülümsedi. Onu ne zaman mutlu görse içi huzurla doluyordu.

"Şükrü,in kardeşimin kafasından."dese de sesi alaylı çıkıyordu. Çınar korkuyla kafasının üstündeki kuşa baktı.

"O çok gıcık,beni papağan sanıyor."dedi kuş. Çınar gözlerini kocaman açtı.