Bölüm şarkısı: Toygar Işıklı - Tebessüm
Kara günlerin üzerinden aylar geçmişti Derfin Aras' ın şirketinde çalışmaya başlamıştı Nil Pamir ile sonunda evlenmişti Aslan ve Eylül nişanlandı Nil benim yanımdan ayrılmak istemezken onunla artık ortak büroyu paylaşır olduk Benimle dava konusunda kapışır hale geldi Alaz' ın çok kısa süre kullandığı odayı ona verirken Nil gibi bir meslektaşım olduğu için memnundum
Alaz ile evliliğim çok yolunda giderken daha Aras ve Anıl' ı yalnız bırakmaya hazır olmadığım için Kayalar evinde kalmaya devam ettik Beraber tüm etkinliklere katıldık Birbirimizi tanıdık Bazen evimizden hatta bize ayrılan kattan dışarıya adım bile atmadık
Şimdi ise Anıl' ın doğum günü için sürpriz peşindeydim Üzerime giydiğim elbise Alaz' ın delirmesine sebep olurken beni çalışma odasından çıkarmamaya kararlı gibiydi Beni delice öperken beni masaya oturttuğunda bacaklarımı aralamadan edemedim ve tüketmesine izin verdim Sonunda elbise giyemeyeceğim izler bırakırken pantolon ve swet takımına razı oldum
Yurdun bahçesinde tüm çocuklarla heyecanla Aras' ın Anıl' ı getirmesini bekliyorduk Aras ise şirkette soğuk terler döküyordu Aylardır İlkim ile resmen birbirlerini kovalıyorlardı Bazen bir o kadar yakın bazen ise hiç tanışmamış gibi uzaklardı Artık ne yapacağını bilmiyordu Kafası karma karışıktı Yanlış bir adımı onu kaybetmesine yol açardı
Derin bir nefes alırken kapı çaldı Girin dediğinde karşısında Burcu' yu görürken gerildi "Yardımcımdan randevu alman gerekiyordu En azından haber verdirebilirdin" dediğinde Burcu sahte bir gülümseme ile "yardımcının Burak ile ciddi bir konu hakkında konuştuğunu düşündüm Bölmek istemedim" dediğinde kan beynime sıçramıştı Burcu' nun gözü bende olduğu için yalan da söylüyor olabilirdi Onunla anlaşmamız bitmesine rağmen peşimi bırakmıyordu
Söylediklerine aldırmayarak neden geldiğini sordum O bir şeyler söyledi ben bir cevaplar verdim ama ne konuştuğumuz hakkında hiç bir fikrim yok Sonunda odadan çıktığında bende İlkim' i bulmak için ayaklandım Burcu' nun söylediği gibi Burak ile gayet yakındı Burak onun kolunu tutuyordu
İlkim diye kükrediğimde rengi beyaza döndü Burak sonunda kolunu bırakmayı akıl ederek toz oldu İlkim yavaş adımlarla yanıma gelirken "açıklayabilirim" gibi bir şey geveledi Ona izin vermeden "özel hayatın beni hiç ilgilendirmiyor Ama şuan mesai saatleri içerindesin ve senin etrafında sürekli erkeklerin dolanmasından çok sıkıldım Çarpık ilişkilerini şirketimden uzak tut" dedim
Onunla göz göze geldiğimde gördüğüm kırgınlıkla söylediklerime pişman olsam da artık çok geçti Tam ağzımı açacakken bu sefer o engel oldu "Haklısın Aras bey kendimi bu şirketten uzak tutmalıyım" dediğinde gözlerimi kapatmadan edemedim
Elime bir kağıt tutuştururken çantasını alarak çıkıp gitti Elimdeki kağıda baktığımda istifa dilekçesiydi
....
Sonunda Anıl Aras ile gelirken Aras' ın dağılmış ifadesinden bir şeyler olduğunu anlamıştım Arkalarına baktığımda İlkim yoktu Bu benimde kaşlarımın çatmasına sebep olurken bugün Anıl' ın günü diyerek çocukları yönlendirdim
Anıl' ın doğum gününü pastası eşliğinde kutladık Onun çocuklarla kaynaşmasına izin verirken Aras' ın yanına gittim Direk "İlkim' e ne yaptıysan bu düzelt" dediğimde cebinden bir kağıt çıkartarak bana uzattı Açıp baktığımda bugün tarihli istifa dilekçesini gördüm Hırsla katlayıp ona verirken "çok pişman olacaksın Aras Onun gibi temiz ve içten seven birini kaybettiğin için çok pişman olacaksın Senin bu halde burada yerin yok" dediğimde mümkünmüş gibi daha fazla dağılarak arkasını dönerek gitti
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lotus Çiçeği
Teen FictionBen Süveyda bir kalp ağrısı Bir lotus çiçeği gibi çamurda bile çiçek açmak için çabalayan "yaşamak çok nadir rastlanan bir şeydir Çoğu insan sadece var olur ve ben sadece var olmak istemedim Ben herkese adaletin var olduğunu göstermek istedim Aldığ...