~Hava kararmış bütün şehir karanlığa ve sessizliğe bürünmüştü. 2 kişi hariç...
Köprünün başında kendini suya atmaya hazırlanan Kim vardı ne de olsa seveni sevdiği yoktu geleceği yoktu hayali yoktu yaşam amacı yoktu tek kurtuluşun ölüm olduğunu koymu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunlar orada yaşanırken Jeon kafasında planlar kuruyordu. Amacı hem Kim'i kurtarmak hem de Se-hun'dan intikam almaktı. Plan istediği gibi giderse kimseye zarar gelmeyecekti ama istediği gibi gitmezse biri ölebilirdi kolay bir şey değildi risk alıyordu Jeon ama yine de asla vaz geçmeyecekti bunu çok iyi biliyordu kararlı ve sabırlı bir tavırla planını uygulayacaktı.
Sabah olunca Se-hun yavaş yavaş gözlerini açmıştı, hala üzerinde büyük bir yorgunluk vardı. Se-hun yatağından kalkıp banyoya doğru ilerledi. Üstünü çıkartarak banyoya girdi bir duşun ardından bornozuyla banyodan çıktı tam o anda kapı açıldı içeri Kim girdi. Kim görür görmez arkasını döndü ve konuşmaya başladı.
Kim~ özür dilerim bilmiyordum uyandırmak için geldim yemek yemelisin.
Se-hun~ dilemene gerek yok sevgilim biz bizeyiz,
Kim~ sevgilim demeni istemiyorum çünkü öyle değiliz.
Se-hun~ off çok yoruldum senin şu tavrından
Kim~ ne tavırı?
Se-hun~ kabul etmemen, biz sevgiliyiz Kim kabul et artık benimsin sadece benim.
Kim~ ben buraya isteyerek gelmedim.
Se-hun~ istemene gerek yok buradaysan benimsin demektir sana soran olmadı zaten hem .
Kim~ ama-
Se-hun~ ama falan bilmem ben şuan sevgilimsin istesem sana dokunabilirim karşı çıkamazsın.
Kim~ bunu yapmazsın ama değil mi?
Se-hun~ orası hiç belli olmaz. Ama mesela..
Dedi ve Se-hun bornozlu haliyle Kim'e yaklaştı yavaşça belinden tutup kendine çekti burun buruna geldiklerinde...
Se-hun~ şuan sana herşeyi yapabilirim karşı çıkmaya gücün yetmez hem o güzel dudakların çok uzun süre boş kaldı.
Diyerek daha da çok yaklaştı boynuna doğru koklamaya başladı Kim'i Se-hun, Kim ise elleriyle itiverdi Se-hun'u aniden.
Kim~ yapma!
Se-hun~ korktun mu sevgilim? Rahatsız mı oldun yoksa? Benden kaçamazsın. Kurtulmak çok zordur benden belki de bir ceza senin için iyi bir karar olabilir.
Kim~ ne cezası?!
Se-hun~ göreceğiz orasını ama önce yemek yemeliyim sevgilim karnım çok aç
Diyerek sinsi bir gülüş bırakmıştı Kim'e Kim ise çaresiz ve şaşkın bir şekilde bakakalmıştı...
Se-hun üstünü giyip aşağıya inmişti. Kim sofraya oturmuş bekliyordu. En sonunda Se-hun da masaya oturdu ve yemekler gelmeye başladı. Çalışanlar yemek getirirken Se-hun gözünü ayırmadan Kim'i izliyordu. Kim ise gelen yemekleri yemeye başlamıştı.
Se-hun~ buranın kurallarına alıştın sanırım.
Kim~ burada kaldığım için mecbur.
Se-hun~ benimle rahat konuşman güzel!
Kim~ evet bana ağladığın geceden sonra daha rahatım.
Se-hun gülerken birden ciddi bir yüz ifadesi aldı.
Se-hun~ bunları unut önemli meseleler değil bunlar şuan yemeğinin tadını çıkar.
Kim~ konuşmak istemiyorsun değil mi? Bilmemem gerekiyordu sanırım.
Se-hun~ unutmanı söyledim Kim!..
Kim~ peki unutmayacağım ama hatırlatmam
Se-hun~ baban gibisin..
Kim bunu duyunca buz kesilmişti o adama benzemek en son isteyeceği bir şey bile değildi morali bozulmuştu o adama benzemeyi bırak onun oğlu olmak bile koyuyordu ona Se-hun'un böyle demesi onu üzmüştü.
Kim birşey demedi yemek yemeye devam ettiler. O sırada Jeon planı kafasında kurmuş uygulamaya geçmişti. Bu gece bitecekti herşey kurtaracaktı Kim'i bir anda tanıdığı bu insanı kendinden çok sevmişti ve onu kurtarmak istiyordu.
Planı uygulamaya başladı Jeon, Se-hun'a bir mesaj ile konum atmıştı..
Se-hun yemek yerken bir mesaj gelmişti ona telefonuna baktı mesajı atan Jeon'du.
Mesajda; Jeon→Se-hun seninle önemli bir konu hakkında acilen konuşmak istiyorum attığım adrese gel lütfen bekliyorum. #görüldü
Se-hun sofradan kalktı ve..
Se-hun~ benim acilen bir yere gitmem gerekiyor geç kalmam. Uslu ol sevgilim.
Kim~ nereye?
Se-hun~ gelince anlatırım belki.
Kim~ peki..
Se-hun üstünü giyerek arabasına ilerledi yanına adamlarını çağırdı ve onlara Jeon'un verdiği konumu verdi.
Se-hun~ eğer gelmezsem bu konuma gelin beni alın eve kimseyi almayın Kim evden çıkmasın çıkarsa takip edin.
Çalışan~ tamam Efendim.
Se-hun arabasına binip verilen konuma doğru gitmeye başladı.
Jeon verdiği konumda Se-hun'u bekliyordu, denize yakın boş bir alandı.
Bir araba yaklaştı gelen Se-hun'du. Arabasından inip Jeon'un yanına yürüdü.
Se-hun~ gel dedin geldik söyle bakalım nedir bu önemli ve acil konu?
Jeon~ konu sen ve ben önemli mi senin için?
Se-hun~. Önemli dökül bakalım ne diyeceksin?
Jeon~ Akıllanmaz birisin bana bir sürü kötülük işkence yaptın ailemi öldürdün ve şimdi sıra Kim'de mi ?
Se-hun~ konunun sen ve ben olduğunu sanıyordum Kim nereden çıktı ve sen neden bunu önemsiyorsun bu kadar?
Jeon~ Çünkü Kim'i seviyorum
Se-hun~ Wayy büyük itiraf bunu ona söyledin mi pardon söyleyemezsin çünkü o benim sevgilim
