•Uzun bir süre birlikte vakit geçiren aşıklar, Apollon'un birden nedensizce ortadan kaybolmasıyla son bulur. Kız öyle aşık olmuştur ki, dizleri üzerine çökerek tanrıya yalvarır. Bunu duyan tanrı, kızı günebakan çiçeğine dönüştürür. Böylece gündüz ortaya çıkan güneşe dönük ayçiçeği, akşama kadar güneşi seyretmektedir...•
...Kim...
Sen benim güneşimsin Jeon.. ben ise senin çiçeğin.
İsmim Ayçiçeği.. beni aya verdiler ama ben güneşe aidim. Ben güneşime Jeon'uma aidim. Kurtar beni Jeon sen olmayınca soluyorum. Oksijenim ol. Yeniden açsın çiçeğim yeniden yeşersin. Beni aya hapsettiler ama ben sana aidim. Bunu bilmelisin Jeon sen diye ölmüşüm..
•Ayçiçeği, yaşama iradesinin ve hayatta kalma gücünün ruhunu temsil eder•
Güneşim yok fakat yine ayakta boynu bükük bir şekildeyim. Güneşimi bekliyorum..
Belki hayatta değilsin ama biliyorum oradasın beni izliyorsun.
Lütfen yanında bir yer ayır benim için, yanına geleceğim...
Gölgen bile yok yanımda üşüyorum. Güneşimin ışığına sıcaklığına ihtiyacım var. Yeniden doğ benim için, yeniden tut beni ve bir daha bırakma..
Çünkü sen Güneş'sin, benim güneşim.
Yeniden o köprüye gidiyorum bu sefer gerçekten beni tutacak kimse olmadan.
Engelleyecek kimse olmadan. Ve en sonunda Güneşimin yanında olacağım. Bekle beni geliyorum güneşim.
Kim yeniden çıktı o köprünün başına yeniden eser oldu soğuk akşam rüzgarı.. bir o kadar da ıssız..o köprü.
...Kim'den...
Aşağı bakıyorum şiddetli dalgalar, yukarıda ise şiddetli soğuk bir rüzgar.
Sanki engel olmak istermiş gibi bana. Ama olamaz olmamalı Jeon'um bekliyor beni onun yanında olmalıyım.
...Se-hun'dan...
Oradan çıkıp Kim'i aramaya başladım. Zaten bir adamımı peşine takmıştım.
Kim'in yanına vardım köprünün başında duruyordu. Atlayacak mı? Bunu yapacak mıydı? Buna izin veremem.
Arabadan hızla inip Kim'e doğru koştum. Çok korkuyordum onun oradan atlama düşüncesi bile beni korkutuyordu. Sıkıca kolundan tutup kendime çektim birden.
Se-hun~ Kim! Ne yapıyorsun? Aklını mı kaçırdın?
Kim~ Kaçırdım Se-hun! Kaçırdım oldu mu? Bırak şimdi beni!
Se-hun~ Olmaz atlayamazsın! Biraz güçlü ol Kim!
Kim~ Güçlü olmak mı? Sence daha ne kadar güçlü olabilirim Se-hun? Sence çok güzel bir hayatım mı var? Oradan herşey güzel gözüküyor olabilir içim kan ağlıyor Se-hun! Görmüyorsun! Zaten ölü bir bedenim bırak dalgalar alsın götürsün ne önemi var?
Se-hun~ Var önemi var!
Kim~ Boş yapma Se-hun seni tanımıyor muyum sanki yalanlarını kendine sakla.
Se-hun~ Yalan değil çok ciddiyim ben Kim. Korkuyorum bir çok şeyden seni kaybetmekten korkuyorum.
Kim~ Ben hiç korkmuyorum. Jeon'umun yanına gideceğim.
Se-hun~ Jeon için mi atlıyorsun Kim!
Kim~ Bir çok şey için atlıyorum. Önceden de atlayacaktım Jeon engel oldu. Şimdi ise hem onun yanına gitmiş olacağım hemde bu dünyadan kurtulacağım. Baksana Se-hun mezarının bile nerede olduğunu bilmiyorum.
Se-hun~ Yapma Kim bunu bana yapma..
Kim~ Bırak beni Se-hun mutlu olacağım orada lütfen...
Se-hun~ Gözlerimin önünde bunu yapmana göz yumamam.
O gece orada son buldu. Köprüden kimse atlamadı. Ama atlayan olmasada ölen bir ruh oldu. Bedenlerin ayakta olması ruhun yaşadığı anlamına gelmez. Bir insanın ruhu ölüyse bile bedeni ayakta kalabilir.
Peki ya sadece geriye kalan ruhuysa kim bilebilir?
Ruhunuz yaşasın,
bedeniniz ayakta kalsın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CAPTİVE HEART/ Taekook/kurgu/
Hayran Kurgu~Hava kararmış bütün şehir karanlığa ve sessizliğe bürünmüştü. 2 kişi hariç... Köprünün başında kendini suya atmaya hazırlanan Kim vardı ne de olsa seveni sevdiği yoktu geleceği yoktu hayali yoktu yaşam amacı yoktu tek kurtuluşun ölüm olduğunu koymu...
