[3]

717 102 7
                                    

«Γιατί τα παίρνεις αυτά;»

Σμίγω τα φρύδια μου. «Ποια;»

«Fiji. Το νερό.»

«Γιατί είναι ωραίο.»

«Είναι νερό.»

«Είναι ωραίο νερό.»

«Χμ.»

«Ποιο είναι το πρόβλημα σου με το νερό μου;»

«Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί να πάρει κανείς νερό που κοστίζει 2,50$»

«Γιατί είναι καθαρό γνήσιο νερό. Ξεπέρασε το.»

Στηρίζει τα χέρια του στα κάγκελα του μπαλκονιού και τα μάτια του γυαλίζουν με θυμηδία. Το τσιγάρο κρέμεται απ' τα χείλη του και είναι πολύ, πολύ όμορφος.

Φυσικά αυτό δεν του το λέω.

«Πώς σε λένε;» ρωτάει.

«Γιατί να πω το όνομα μου σε κάποιον που δεν υποστηρίζει το υγιεινό νερό;»

Παίρνει το τσιγάρο ανάμεσα στα δάχτυλα του και βγάζει τον καπνό από τη μύτη του. Σφίγγω τα πόδια μου μεταξύ τους.

Μου κάνει πράγματα αυτός ο ενοχλητικός γίγαντας.

«Όλο το νερό είναι υγιεινό!» Κουνάει το κεφάλι του. «Λοιπόν,» κάνει μια δραματική παύση, «εμένα με λένε Kael.» Τείνει το χέρι του προς τα εμένα, μία κίνηση παρότρησης.

Ξεφυσάω και ενδίδω. «Ally.»

Γνέφει καταφατικά. «Χάρηκα, Ally.»

Γυρνάω τα μάτια μου σαρκαστικά. «Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο.»

Χαμογελάει με εκείνον τον πειραχτικό τρόπο που μου σπάει τα νεύρα και περνάει το χέρι του μέσα από τα ξανθά μαλλιά του.

Τα μαλλιά του είναι πολύ καλύτερα απ' όσο τα δικά μου θα μπορούσαν να γίνουν ποτέ. Λαμπερά και πολύ, πολύ όμορφα.

Δεν ξέρω αν γίνεται να ζηλέψεις έναν άντρα, αλλά εγώ ζηλεύω όπως και να 'χει.

«Ω, έλα τώρα, είναι νερό.»

«Εσύ το ξεκίνησες.»


A/N I have no idea, okay.

Peculiar MeetingsWhere stories live. Discover now