Σπρώχνω την πόρτα και κάνω στην άκρη για να περάσει.
«Είναι λίγο ακατάστατα, αλλά δεν είχα χρόνο να τα φτιάξω όλα. Ακόμα δεν έχω αδειάσει όλες τις κούτες--»
«Ally, χαλάρωσε. Πρέπει να δεις το δικό μου· η μάνα μου θα είχε φρικάρει.»
Γέλασα. «Και η δικιά μου.»
Η Olivia κοιτάει τριγύρω αδιάφορα πριν πέσει στον καναπέ με ένα γδούπο. Έπειτα με κοιτάει με τα μεγάλα πράσινα μάτια της.
«Το διαγώνισμα ήταν δύσκολο. Ήταν τόσο δύσκολο που νομίζω ότι αυτός ο ανυπόφορος καθηγητής απλά θέλει να αποτύχουμε όλοι για να μας κάνει τη ζωή δύσκολη.»
Χαμογελάω και κάθομαι δίπλα της. «Δεν θα το απέκλεια καθόλου.»
«Πεινάω...» λέει. «Να παραγγείλουμε τίποτα;»
Γνέφω. «Πίτσα;»
Χαμογελάει πλατιά. «Σε γουστάρω, καινούρια.»
Γελάω και σηκώνομαι να πιάσω το τηλέφωνο.
«Με τι;»
«Μανιτάρια, πιπεριές, χωρίς πεπερόνι.»
Γουρλώνω τα μάτια μου. «Είσαι η αδερφή μου ψυχή.»
«Τώρα το συνειδητοποίησες; Έχουμε συναισθήματα, Cooper.»
«Με συγχωρείτε, Fredwick.»
«Ugh, το επίθετο μου είναι το χειρότερο!»
Κουνάω το κεφάλι μου με ένα αχνό χαμόγελο στα χείλη μου και παραγγέλνω από το ίδιο μέρος που τρώω εβδομάδες τώρα.
Το κουδούνι χτυπάει.
«Ανοίγεις λίγο; --Ναι, χωρίς πεπερόνι και κάντε τη γίγας παρακαλώ.»
«Γίγας. Wooh, θα φάμε σήμερα.»
Ο Kael μπαίνει μέσα, άνετος όπως είναι πάντα, με skinny jeans και κόκκινο καρό πουκάμισο. Τα μαλλιά του είναι ελεύθερα και ζηλεύω ξανά. Είναι τόσο... λαμπερά.
«Τι θα φάτε;» ρωτάει λες και ήταν μέρος της συζήτησης.
Η Olivia τον κοιτάει από πάνω εώς κάτω και μετά γυρνάει να με κοιτάξει με γουρλωμένα μάτια.
Κατευνάζω σα να της λέω: «Το ξέρω.»
Με κοιτάει λες και της έκρυβα το μυστικό για αιώνια καθαρό δέρμα.
«Πίτσα. Αλλά δεν ξέρω αν έπρεπε να το πω αυτό,» λέει διστακτικά.
Κλείνω το τηλέφωνο και χαμογελάω. «Μην ανησυχείς. Είναι ακίνδυνος.»
Μετά τον ξανακοιτάω. Εκείνο το φρικιαστικά μεγάλο χαμόγελό με τα κάτασπρα δόντια.
«Τώρα που το ξανασκέφτομαι ίσως και να μην χρειαζόταν να το πεις, όχι.»
«Η εμπιστοσύνη σου σε μένα είναι κολακευτική, Al. Πραγματικά.» Βάζει το χέρι του πάνω από την καρδιά του λες και τον πλήγωσα.
Ρουθουνίζω. «Θα το ξεπεράσεις. Είσαι μεγάλο αγόρι.»
«Είμαι παιδί στη καρδιά.»
Υψώνω τα μάτια μου στο ταβάνι με απελπισία.
[αυτό είναι τόσο χαριτωμένο και χαρούμενο που αηδιάζω τον εαυτό μου. y'all better comment and vote for this shit.]
YOU ARE READING
Peculiar Meetings
HumorΔιάλογοι ανάμεσα σε ένα κορίτσι που μόλις αγγίζει το 1,55 και ένα αγόρι που έχει σοβαρές διαφωνίες με τις πόρτες. #4 στην κατηγορία Humor (27/6) H I A T U S
