[ Kitabın Şarkısı ~ Let Me Down Slowly ]
Görme engelli bir kız.
Hapisten yeni çıkmış intikam isteyen bir mahkum.
Ve onlardan doğan narin bir aşk...
...
Not!
Kitapta argo, istismar, kadına hakaret, zorbalık yoktur.
Wattpad ' Kör Melodi ' isimli ilk...
Merhaba, Sayın Okurum. Bu bölümde yorumlarınızı eksiltmeyin. Okuduğunuz tarihleri yazın. Ayrıyetende 4. Bölümü Kara karakterinden anlatmaya düşünüyorum. Sizce düşünmeliyim ? :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Ölmeyi hakketmiyorsun, Vera. "
1. Bölüm
Genç çocuğun gözleri küçük kızın üzerindeydi. Hiç susmadan ağlıyordu. Onun ağlaması genç çocuğun kalbini paramparça ediyordu. Eni sonu dayanamayarak küçük kızın yanına gitti. Dayanamadı, uzaktan izlemeye. Küçük kız genç çocuğu farketmedi. Küçük kız yere çömelmiş ve kafası eğik bir şekilde ağlıyordu. Genç çocuk, onu farketsin diye yere çömeldi. Yere çömeldiği zaman küçük kız bulanık gözlerinin önünde birinin olduğunu gördü ve kafasını hafifçe kaldırdı.
" Sen kimsin ? " dedi, Vera. O küçük kız Vera'ydı. Genç çocuk, cevap vermedi. Cebinden bir mendil çıkartıp küçük kızın gözyaşlarını sildi. Ve şöyle dedi: " Artık ağlama. "
" Ama ağlamak istiyorum. " dedi, Vera. Genç çocuk, neden ağladığını biliyordu ama yinede sordu.
" Neden ağlıyorsun? " dedi.
" Annem öldü, artık güller açamayacak. Annem, saçımı okşamayacak ve ben birdaha mutlu olmayacağım. " dedi, Vera. Ve gözünden bir damla daha düştü. Ağlamak için titreyen dudakları dayanamadı ve yine ağlamaya başladı. Genç çocuğun gözleri doldu. O herşeyin farkındaydı. İçinde fırtınalar koparken hiçkimseye söyleyemedi. Söyleyemezdi. Kendisini toplayarak küçük kızla yeniden konuştu.
" Ağlama. " dedi ve Vera'nın gözyaşlarını sildi.
" Dayanamıyorum. Annem geri gelsin istiyorum. " dedi, Vera.
" Annen geri gelmeyecek ama siz onunla tekrar kavuşacaksınız. " dedi, genç çocuk.
" Nasıl ? " dedi Vera. Gözleri merakla genç çocuğa baktı.
" Öbür dünyada onunla bulaşacaksınız. Sadece sabretmen gerek. " dedi, genç çocuk. Bunun üzerine Vera ağlamayı kesti ve düşündü. Annesiyle tekrar bulaşabilecekmiydi ? Ama o beklemek istemiyordu.
" Ben beklemek istemiyorum. " dedi, Vera.
" Beklemek zorundasın eğer beklersen ona kavuşabilirsin. " dedi, genç çocuk.
Küçük kız biraz düşündü ve cevap verdi.
" Tamam, bekleyeceğim. " dedi. Genç çocuk, gülümsedi. Vera onun gülümsediğini görünce o da tebbesüm etti.
" Senin adın ne ? " dedi Vera.
" Vlad. " dedi, genç çocuk. Vera tam ağzını açacaken çalıların arkasından bir ses geldi. Babası geliyor olabilirdi. Kafasını arkasına çevirip çalılara baktı, Vera. Birsey olmadığını görünce önüne döndü ama şaşırdı. Çünkü o genç çocuk ortada yoktu. Vera sağına soluna baktı ama gerçekten yoktu. Vera'nın gözleri yerdeki şeye odaklandı. Bir kolye. Büyük ihtimal o düşürmüş olmalıydı. Vera kolyeyi eline alarak incelemeye başladı. Beğenmişti, onu sahibine vermek isterdi ama o çocuk ortada yoktu. Bu yüzden artık yeni sahibi oydu. Kolyeyi incelemeye başladı. Zarifti, gümüştü ve kelebek desenine sahibti. Kanatlarını açmış bir kelebek.
