Kör Melodi

5.Bölüm - İtiraf -

Merhaba,
Öncelikle yeni bölüme hoşgeldiniz :)))

Oy ver yorum atmayı unutmayın...

Hisset istedim,
Seni sevdiğimi.

1.Bölüm

Tam arabayı park edecekken telefonumun çalmasıyla cebimdeki telefonu çıkarttım.

Pavel arıyordu. Umarım Vera'yı bulmuştur. Telefonumu açıp kulaklarıma götürdüm.

" Ne oldu, Pavel ? " dedim.

" Vlad birşey söyleyeceğim ama sakin ol. " dediğinde ne diyeceğini merak ettim.

" Söyle, Pavel. " dedim.

" Vlad, Vera'yı bulduk ama." dedi. Güvenimi boşa çıkartamamıştı, Pavel. Vera'yla konuşmam ve kaçma meselesini çözmem gerekiyordu.

" Kıza araba çarptı, Vlad. " dediğinde şoka girmiş beynimle dudaklarımı zarzor aralayıp cevap verdim.

" Geliyorum, konum at. " dedim ve telefonu kapattım.

Biliyordum, başına birşey geleceğini. Canı acımıştır onun. Oysaki ben hiç canı acımasın istedim. Kendi canını kendi yaktı. Kızamıyordum da ona. Haklı. Kaçmak istemesi gayet normaldi. Benim tedbir almam gerekiyordu benim hatamdı. Ama ona olan güvenimi kırmıştı, Vera. Kaçacağını hiç tahmin etmemiştim.

Ama şuan önemli olan tek şey, o. Umarım ona birşey olmamıştır.

Ona birşey olursa kendimi affedemem. Onu kaçıran bendim kendi meselem için. Onu hiç karıştırmamalıydım. Ama şimdi geri dönüş yok.

Arabayı son süratle Pevalin attığı konuma sürmeye başladım. Ona birşey olursa o arabanın sahibiyle beraber o sürücüyü de yakmazsam bende Kara değilim.

Birdaha asla canının yanmasına izin vermeyecektim.

...

Kliniğe geldiğimde Pavel beni karşıladı. Hızlı adımlarla ona doğru giderken tek istediğim ona birşey olmamasıydı." Niye hastaneye götürmedin ? " dedim.

" Kaçırılmış ve babasının deliler gibi aradığı kızını hastaneyi mi ? Götürseydim. " dediğinde ona hak verdim.