Mavi Sweatli -Texting- [Ara Verildi]

0.8

Simge - yankı

İyi okumalar.

•

Hakemin düdüğü ile maç bitti ve 25-18, 10/C kazanmıştı. Tribünlerden atlayıp bizim sınıfa koştum. Tabii koşmadan önce Sweatlime mesaj atmayı unutmadım.

0543******: Yes baby

0543******: 10/C kazandı
(Görüldü)

Bi görüldü yemediğim kalmıştı o da oldu.

Koşarak hemen Sarp'ın boynuna atladım. Gizlice Sweatliye bakıyordum. Gözleri kısa bir an beni buldu ama ben Sarp' la sarıldığım için bizi sevgili sanmıştı büyük ihtimal.

Benim istediğim de bu zaten.

Hangi sınıfta olduğumu bilecek ama beni bir türlü bulamayacaktı.

Diğer oynayanlara da sarılıp, tebrik ettikten sonra sınıfça sınıfa doğru yol aldık. Sınıfa girdiğimiz an Ecrin, "Hadi bunu kutlayalım." dedi.

"Aynen." dedi Baran.

"Yaa saçmalama Ecrin, neyini kutlayacağız?" diye itiraz etti Sarp.

"Abi bu bizim ilk kazanışımız 10/B ye, bunu kutlamalıyız bence Sarp." dedğ Baran.

"Baran haklı Sarp, bunu kutlayalım. Değil mi arkadaşlar?" Şevval' in sorusu ile bende atladım. "Evet yaa Sarp, gıcıklık etme işte."
dediğimde biraz yumuşamıştı.

"Pekala." dedi en sonunda. Yüzüme kocaman bir tebessüm kondu. "Nasıl kutlayacağız? Okulda kutlama yasak."

"Okulda kutlamayacağız canım benim, kafede falan kutlarız." Ecrin'in sözü ile Sarp, yüzünü buruşturdu.

"Ecrin! Kaç kere söyleyeceğim şu kelimeyi söyleme!"

Ah, doğru ya. Sarp'ın 'canım' kelimesine tiki vardı. Hani bazı insanların yılana, şeftaliye olur ya, onunkide o türdendi.

"Ay çok özür dilerim Sarp, gerçekten" dedi mahcup bir şekilde Ecrin.

"Her neyse arkadaşlar, ailemize haber veririz ve okulda buluşuruz." Bilal' in fikri herkese uygun olmuş olmalı ki herkes onaylayan sesler çıkardı.

Çıkış zili çaldığında yavaş yavaş çantamı topladım. Çünkü sweatlim geç çıkıyordu. Sarp koluma girdi ve beni aşağıya doğru çekiştirmeye başladı.

"Dur Sarp, ne yapıyorsun!?" dedim kaşlarımı çatarak.

"Seninle konuşacağız." dedi kararlı bir tonda.

"Sarp bırak kolumu!" dedim kolumu çekiştirirken.

"Hayır." dedi net bir şekilde.

"Sarp" diye cıvıladığımda elini ağzıma kapattı. "Bağırmasana kızım, sadece güzelce konuşacağız."

"Güzelce konuşacağız, aynen." dedim alayla.

Zor bela kendimizi o kadar insanın içinden bahçeye attık. Beni kenarda ki banklara çekti ve oturttu. İtiraz etmedim, etmemde. Çünkü sweatlim de hemen önümüzde durup, konuşup gidiyorlar.

Sarpta yanıma oturdu. Kollarımı önümde birleştirip arkama yaslandım. "Ne anlatacaksınız sarp beyefendi?"

"Dalga geçmesene kızım, önemli bir şey konuşacağız şurada." dedi arkasına yaslanırken.

"Anlat bakalım."

"Sen anlat." dedi.Şaşkınca ona baktım, "Neyi?"

"Son bir aydır çok garip davranıyorsun, daha ne olsun?"

Tek kaşımı kaldırdım. "Misal?"

"Geç çıkmalar, farklı sokaklardan gitmeler ki o sokaklar evine zıt sokaklar."

"Yani?" dedim hemen savunma moduna geçerken.

"Bende sana soruyorum. Bir sorun mu var?"

"Sarp," dedim. "Bunu sınıftada söyleyebilirdin değil mi? Hayır yani, anlamıyorum. Bir şey olsa söylerim biliyorsun."

Ağzının içinde bir şeyler geveledi. Ona Buğra'yı anlatmayacaktım. Daha Ecrin'e bile anlatmamıştım. Ne diyecektim, ben âşık oldum ve o çocuğa çok pis taktım diye yönümü bile onun için değiştirdim ve zor bela telefon numarasını aldım, böylemi diyecektim?

Hayır, katiyen olmaz!

O sırada Buğra ve arkadaşları geldi. Karizma adam be, karizma. Dikkakle onları izlemeye başladım. Baktığım yere baktı Sarp, Buğra'yı gördü gözleri. Sonra bana inanamaz şekilde baktı.

"Yoksa..." Durdu. "kızım sen aşık mı oldun?"

•