អភិនិហារសេ្នហ៍ /ENHYPEN/SUNGHOON

09

    បន្ទាប់ពីពួកគេធ្វើដំណើរអស់រយៈពេល2ម៉ោងហើយក៏បាមមកដល់ ភូមិគ្រឹះរបស់គេវិញ
"សុងហ៊ុនបើកឡានមកដល់លើផ្ទះវិញ ភ្លាមនាយបើកទ្វារឡានចុះតែម្តង មិនខ្ចីនិយាយរកដ្យូប៊ី សូម្បីតែបន្តិច
"ដ្យូប៊ី ឆ្ងល់ដែរ ម្តងល្អម្តងអាក្រក់ដាក់នាង ហើយ លូវអត់និយាយរកនាងទៀត ហើយគាត់កើតថីនិង ?មិនគិតច្រើន នាងក៏ប្រមូលអីវ៉ាន់ កាន់ចុះទៅបន្ទប់របស់នាង រួចហើយ ក៏ ចុះមកក្រោមវិញ ដើម្បីទៅរកអ្នកស្រីផាក តែរកមិនឃើញ ប្រហែលជាគាត់មិនទាន់មកពីបូ៊សាន វិញទេមើលទៅ នាងក៏ដើរទៅផ្ទះបាយដើម្បីសួ ម៉ែដោះ របស់មីនជី
ដ្យុប៊ី: អ៊ុំហា អ្នកម៉ាក់មកវិញឬនៅ ខ្ញុំដូចជាមិនឃើញគាត់សោះ
ម៉ែដោះ " គាត់មិនទាន់មកវិញទេ អ្នកនាង គាត់ថាចង់សម្រាក និងនាំអ្នកនាងមីនជីដើរលេងផង នៅទីនោះបានមួយ សប្ដាហ៍សិនព្រោះ ឥលូវជា វិសមកាលតូចរបស់សាលា អ្នកនាងមីងជី គាត់មិនបានប្រាប់អ្នកនាងទេឬ
ដ្យូប៊ី : គាត់ប្រហែលភ្លេចប្រាប់ហើយ អ៊ុំ
ចឹងប្រហែលខ្ញុំត្រូវ អផ្សុកស្លាប់ហើយ ព្រោះមីនជីទៅ ខ្ញុំអត់មានអ្នកនិយាយជាមួយទេ
    អ្នកទាំងពីនាំគ្នា និយាយគ្នាលេងរហូតដល់ល្ងាចតែម្តង (តាមពិតនាង រួសរាយណាស់ជាមួយអ្នកផ្ទះនេះ លើកលែងតែសុងហ៊ុនមួយទេ ដែលនាងមិនសូវហ៊ាន និយាយរកគេ ព្រោះដឹងថា គេមិនចូលចិត្តនាង ដែលមានវត្តមានក្នុងផ្ទះនេះ)
+បន្ទប់សុងហ៊ុន
សម្លេង ទូរស័ព្ទរោទ៍ បន្លឺឡើង ចំពេលដែលនាយកំពុង ចេញពីបន្ទប់ទឹកស្លៀក ត្រឹម កន្សែងមួយ ឲ្យកត់
<ម៉ាក់:
"សុងហ៊ុន: yeoboseyo ម៉ាក់
"សុងហ៊ុនហា កូនមកដល់ផ្ទះនៅ
មកដល់ហើយម៉ាក់ ម៉ាក់មានការអីមែនទេ
គឺម៉ាក់មានរឿងមួយ ចង់ពឹងឯង ...

+Dyubi room
តុកៗ សម្លេងគោះទ្វារ
នាងតូចស្មានតែ ម៉ែដោះទើបខំរត់ទៅបើកទ្វារទាំងសប្បាយចិត្ត
<ក្រាក ខុសស្រឡះ
"លោក!!លោកមករកអ្នកណា ?
"បន្ទប់នាងហើយឲ្យខ្ញុំរកអ្នកណា នាយដើរចូលបន្ទប់ធ្វើមិនដឹង
" មករកខ្ញុំហ៎???លោកមានការអីមែនទេ ?
"រៀបចំខោអាវនាង ដាក់វ៉ាលី ទៅ
"នាង លើកចិញ្ចើមឆ្ងល់ រៀបធ្វើអី?
"ខ្ញុំឲ្យ រៀបក៏រៀបទៅកុំសួរច្រើន
"លោកនាំខ្ញុំទៅ ណា?ទៅរកម៉ាក់មែនទេ
"ទៅសេអ៊ូលវិញ (នាងរត់ទៅជិតគេដើម្បីនិយាយគ្នាឲ្យច្បាស់)
"ហេតុអ្វីត្រូវយកខ្ញុំទៅផង លោក! ឆ្លើយលឿន មានរឿងអី លោកយកខ្ញុំទៅលក់ទេដឹង អត់ទេ ខ្ញុំសុខចិត្ត ចាកចេញពីផ្ទះលោក តែសូមអង្វរកុំលក់ខ្ញុំអី អង្គុយចុះហើយ លើកដៃ សំពះសុងហ៊ុន
(នាយឃើញនាងធ្វើបែបនេះ នឹកអស់សំណើច តាមពិតម៉ាក់របស់គេ ឲ្យគេនាំនាងទៅនៅជាមួយបានគ្នាមួយ1 សប្តាហ៏សិនទៅ ល្មមតែគាត់មកវិញ កុំឲ្យនាង អផ្សុក
តែមកពីសុងហ៊ុនចង់ធ្វើបាបនាងទើប រវល់ទើបអូសក្រឡា បន្លាច នាងសិន )
< ខ្ញុំមិនឲ្យនាងចេញងាយៗទេ នាងឮគេថាបែបនេះកាន់តែភ័យលើសដើមលើកនេះយំផង អង្វរសុងហ៊ុនផង អោបជើងសុងហ៊ុនផង លោកហា កុំលក់ខ្ញុំអីណា ឲ្យខ្ញុំធ្វើអីក៏ព្រមដែលតែ កុំយកខ្លួនខ្ញុំទៅលក់អីណា ណា នាងធ្វើភ្នែកគួរឲ្យអាណិតដាក់គេ
"សុងហ៊ុន:ងើបមក
លោកព្រម ហើយមែនទេ ទឹកមុខមានសង្ឃឹមនាងមុន
" នាយចាប់លើកនាងឲ្យឈរ ហើយយកដៃជូតទឹកភ្នែកនាងចេញ
"ក្មេងល្ងង់ ខ្ញុំឲ្យនាងរៀបចំអីវ៉ាន់ទៅនៅជាមួយខ្ញុំមិនមែន យកទៅលក់ទេ
"ហេតុអីលោកមិនប្រាប់ពីមុន ហឹក នាងខឹងសុងហ៊ុនហើយ ងាកមុខចេញពីគេ
"លូវឡើងចាង ណាស់នោ ហ៊ាន ងាកមុខចេញពីខ្ញុំផង
"លោកឯងធ្វើបាបខ្ញុំ ហឹក និយាយផងជូតទឹកភ្នែកចេញផង ខឹងសុងហ៊ុនៅមិនប្រាប់នាងឲ្យនាងយល់ច្រលំម្នាក់ឯង
" ធ្វើបាបយ៉ាងម៉េច នាយបង្វែរមុខនាងបែមករកខ្លួន គិតផ្តេសផ្តាសខ្លួនឯងសោះ
"ហើយម៉េចមិនប្រាប់ពីដំបូង ហាស នាងលើកដៃទៅវវាយគេ3_4ដៃ
" យើស ហ៊ានវាយខ្ញុំផងលូវ  រឿងយប់មិញមិនទាន់ដោះស្រាយផង លូវមួយទៀតហើយ
"រឿងអី ខ្ញុំទៅធ្វើអីលោក
"យប់មិញនាងគេងឱបខ្ញុំ លូវមកវាយខ្ញុំទៀត
"ហាស ខ្ញុំគេងឱបលោក !!! លោកកុហក នាងរហាស នាកមុខចេញ ព្រោះអៀន
"តាំងពីខ្ញុំ ទៅរស់នៅ នៅសេអ៊ូលមកមិនដែលមាននរណា ហ៊ានដេកឱបខ្ញុំដូចនាងទេ សូម្បីតែមីនជីប្អូនស្រីខ្ញុំក៏ដោយ
"ខ្ញុំជាប្អូនស្រីលោកដែលតើ
"ខ្ញុំមានប្អូនតែមួយទេ
"តែម៉ាក់លោកទទួលខ្ញុំជាកូន ចិញ្ចឹមហើយ ចឹងខ្ញុំជាប្អូនលោកហើយ
"ឆើស ថាហើយក៏ដើរទៅរៀបអីវ៉ាន់បាត់ទៅ
ទុកឲ្យសុងហ៊ុន ឈរសើចម្នាក់ឯង
+ Apartment របស់សុងហ៊ុន
ពេលល្ងាចពួកគេក៏បានត្រឡប់មក សេអ៊ូលវិញ
ព្រោះថ្ងៃស្អែក សុងគេត្រូវត្រឡប់ទៅធ្វើ តួនាទីជាធ្វើតារាបន្តទៀតហើយ
"ចាប់ពីថ្ងៃស្អែកបើមានអ្នកណាមកទីនេះនាងត្រូវហៅ ខ្ញុំថាបង ព្រោះនាងមានតួនាទីជាប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំ កុំឲ្យគេ សង្ស័យ ថ្ងៃស្អែក អ្នកគ្រប់គ្រងរបស់ខ្ញុំនិងមកយកខ្ញុំទៅ ធ្វើ fan meeting ជាមួយអ្នកគាំទ្ររបស់ខ្ញុំ ល្ងាចទើបមកវិញ របស់ ញាំនៅក្នុងទូ ទឹកកក ចឹងញុាំ អីក៏ញុាំទៅសម្រេចចិត្តនាង
ហើយមួយទៀតហាម ចេញទៅក្រៅព្រោះនាង មិនស្គាល់ទីនេះទេ បើមិនចង់ឲ្យគេ ចាប់នាងទៅលក់ យល់ទេ