Karanlıktaki Papatya

BÖLÜM 4

{{Gecenin acı geçmişine en az sizin kadar bende hazır değilim her zaman küçük kizlarin yasadığı travma bana acı geldi hayat boyunca ve şunu fark ettim ki farketmeden kendi hayatımla birleştirip yazıyormuşum Gecenin hikayesini kendimi gördüm Gece de o güçlü bir karakter sizi seviyorum bal petekleri hoşçakalınnn}}

Sekiz sene önce...
-Gece özürdilerim
-Kes şunu Irmak özür dilemene sebep yok ki
-Ama gecenin bir yarısı bunaldım diye çıkardım seni bulamıyoruz yolumuzu şimdi iyi mi?
-Daha önce bu sokaklara hiç gelmedim ben sen geldin mi?
-Hayır korkuyorum Gece
-Korkma Irmak buluruz yolumuzu
-Şurdaki adama soralım hadi
-Onlara güvenmiyorum
-Erkeklere mi?
-Evet hemde gecenin bir yarısı alkol şişesiyleyse hiç
-B ben o onu u ff fark ee etme dim
Yutkundu Irmak tam geriye döndüklerinde adam onlara yaklaştı
-Nereye bakalım ?
-Evimize gidiyorduk da kaybettik yolumuzu
-Hadi buraya gel ve seni evine bırakayım minik ha ne dersin?
Bu adamdan hic hoşlanmamıştım yüzüne sinsi bir gülümseme yayıldı.
-Sakın adama gitme Irmak 3 dediğimde ardımıza bakmadan koşuyoruz.
Sessizce söylediklerimden sonra Irmak kafasını onaylar sekilde salladı gözleri dolmuştu korkuyordu bende korkuyordum ama eger ben güçlü olmazsam Irmak dayanamaz sakın ola o gözlerinden yaş akmasın Gece sakın
Adam giderek yaklaştı.
-Üç
Koşmaya başladım fakat Irmak Irmak gelmedi arkama baktım adam ona yaklaşıyordu sarhoş olduğunu belli edercesine adımlarla hayır buna izin veremem bu hayattaki tek tutunacak dalımı kırmasına izin veremem.
Koşarak Irmağın yanına gittim . Adamın başı dönmüş olmalı ki durdu ve elini alnına koydu Irmağın kolundan tutup hizlıca sarsdım onu ama ses vermedi donmuştu aklina ne geldi bilmiyorum ama hiç sırası değildi.
-Irmak kendine gel Irmak!
Gözlerime baktı ama bomboştu ifadesi sanki aklı burada değildi.Daha fazla beklemeden kolundan tutup cektim onu koşarken sürükluyordum onu ve hiç yardımcı olmuyordu.
-Gece bırak beni
Adam yaklaştı iyice lanet olsun
-Ne saçmalıyorsun Irmak hadi
-Bundan sonra yollarımızı ayıralı ben buradayım git hadi
-Seni burada bırakamam sonra konuşuruz bunları hadi
-Görmuyormusun hayatımızı ben artık kaçmak istemiyorum bıktım bu saklanbaçtan bırak beni derhal ne olacaksa olsun
Ciddimiydi bu kız şok gecirmiş olmalıydı oyleydi değil mi onun kolunu tekrar sertce çekmek için atakta bulunduğumda adam onun saçlarindan tutup cekti. Gözlerimden yaşlar boşalmaya başladı.
-Bırak onu adi herif
Güldü sadece güldü
-Benden kaçmamanız gerekirdi şimdi bunun bedelini küçük dostun ödeyecek seni daha sonra düşünürüm degil mi?
Yine kahkaha attı ürkütücu bir sekilde şuan ona yalvarabilirdim bile onu bırakması için saçından tutup geriye doğru göturdü onu koşarak yanına gittim ve ne olduğu belirsiz hamleler yapıp adama vurmaya başladım. Sonra bana okkalı bir tokat attı kendimi yerde buldum ki ağlıyordum hala
-Bırak onu yalvarırım ne yapacaksan bana yap ama bırak onu
Ama adam can yakan değilde sessiz olanı av olarak seçti ama Irmak hiç birsey yapmadı adama vurmaya çalıştim ittirmeye hatta ısırmaya ama benden kat kat güçlüydü en son hamlesiyle burnum kanamks ve yere yapışmıştım 4. Kere adam sırtına elini götürdü ve oradan bir bıçak çıkardı .
Irmak hala birsey yapmadi kabullenmişmiydi yani sadece adama arkasını döndü tekrar kalktım ama adamın tekmesiyle yere düştüm ağzimdanda kan gelmeye başladı.
Irmak bana döndü ve gözlerime baktı bir yaş damlasi süzüldü gözünden boş bakmıyordu bu sefer sanki  koca bir romanı bir bakışta anlatmaya çalıştı belki de roman olarak betimledigim şey hayatıydı dudakları aralandı diğer yaşlarda yanaklarından yol çizmeye başladılar.
-Affet beni
-Irmak hayır
-Bunların hepsi benim yüzümden
-Hayır hayır
Öksürerek konuşabildiğim kadar konuştum sonra bir ahlama sesiyle kafamı kadırdığımda adam gözümün içine bakarak onu defalarca bıçakladı . Hemde gülerek yıkıldım orada hayat durdu adamın kahkahaları kulaklarımda çınlarken önümdeki cansiz bedene uzandım buz gibiydi
-I Ir mak 
Adamin yüzü gözümün önünden gitmezken ona baktım bana baktı ve dediki
-Bana kızımı hatırlattın ufaklık annesinin cansız bedenine dokunurken oda böyleydi biliyormusun?
Ne yani karısınıdamı öldürmüştü
-Katil
-Evet ben bir katilim ama şunu unutma bir gün seni bulacağım ve sen bana ölmek için yalvaracaksın hoşçakal ufaklık
Arkasını döndü sarhoş halinden eser kalmamıştı normal bir insan gibi yürürken telefonunu eline aldı birini aradı yeri söyledi ve sonra kulaklarim o adamdan son olarak şu cümleleri duydu;
-Evet ben öldürdüm yanında bir kız daha var memur bey yer tarif ettigim yer evet o kıza piskolojik tedavi uygulanmalı iyi günler
Ne yani kendini ihbar mı etti ne yapmaya çalışıyordu bilmiyordum ama umrumdada değildi Irmağın cansız bedeni önümdeydi hayat dolu bir kızın enejisini bir sömügeci gibi aldı onun elinden orada ne kadar kaldım ne zaman ağlamayı bıraktım bilmiyorum ama uyandığimda hastanedeydim ve kolumda serum vardı. Ben o gün tattım nefretin ne olduğunu bilmiyordum nefretin gerçek manasını bu duygu öyle bir şeydi ki gözüm hiç birşey görmedi onunda aynı şeylerini tatmasıni istemek intikam mıydı ? Ve fark ettim ki onun yaşamasını istiyordum ona da Irmağa ne yaptıysa yapmak için yaşamalıydı .
Irmağın yola çıktığımızda ağlarken dilindeki şarkı geldi aklıma biliyor gibiydi 

Simsiyah bir gecenin öfkesiydi sözlerin
Hayat kırmadan anlat isterim
Yarım kalan sigara boş şişeyle yan yana onlar arkadaş şimdi bana

Yarım kaldık bence sen yat artık
Çamur rengi köpekler üstü karla kaplı
Kiralar pahalı diye ölmek istiyoruz çünkü şeytan bize cehennemden boş bir arsa sattı .
Yarım kaldık saçmalama artık ben gecenin gürültüsü sende no zirit arşın
Bir gram ayıp değildin onca çakala karşı kat yapınca bitti sözün pança olmuyor artık
Yarım kalsın gözlerin kararsın sende gitmek istiyorsan tilkiler utansın bak ne hale geldik bilmeseydik keşke
Keşke çocuklar ölmese elinde keleşle
Yarım kaldık sende anla artık
Boş bir kalbe ne sığdırdık midemde hep ağrı şişeler izmarit dolunca gün ağırdı yattık bir uçaktık düştük bir gemiydik battık...
  

-Gece iyimisin dondun kaldın
-O adama birşey yaptın mı ?
Hırsla öfkeyle belki de bir yaranın acısıyla gözlerimden yaşlar aktı .
Gözlerinde endişe vardı  korkmuşmuydu benim için hayır  Gece senin senden başka kimsen yok isterse insanlar bunu bencillik olarak algılasın sonuçta bu kibirli bencil aptal kızın ne yaşadığını kimse bilemez ...