Karanlıktaki Papatya

BÖLÜM 11

Her karanlıkta o vardı. Her ıssız sokakta o vardı.

Evet Urasla yolculuğumuz başladı afedersiniz ama beynimi sikti. İki kelimesinden biri "Sen kafayı mı yedin?Yapmak zorunda değilsin. Saçmalık"Bla bla bla. Hala konuşmaya devam evet çok güzel artık gerçekten hücrelerim isyan ediyor.
İsyaaannnnnn!

-Uras
-Ne var?!
-Oğlum sesin kısılmadı mı senin daha beynimi siktin ya!
-Haklıyım
Daha haklıyım diyor Allahım ya
-Uras vallahi kardeşimsin demem arabadayız demem saçını başını yolarım senin bir sus ya eve gidelim ne diyorsan de aaaaa bıktım vallahi koca karılar gibisin.
-Benmiyim koca karı?
Yine başladık.
-He Uras sensin.
-Ben koca karıysam sende 16 yaşında ergensin.
-Seninle evlenecek kadına acıyorum.Bari tanıştırda varsa biri uyaralım.
-Tövbe Tövbe kızım manyakmısın nesin ya?
Bu şekilde abartmıyorum gercekten 45 dakika boyunca konuştu bi ara dinlediğimi yokladı dinlemediğimi görünce tekrar başladı. Bende o sırada çocukları düşündüm onlarla nasıl bir bağım vardı?
Özgür ,o bana Urasa hissettiklerime benzer şeyler hissettiriyor. Onun kadar yakın değiliz ama kardeş gibi güvenilir bir kardeş.
Sara,Asır ,Çınar ,Michel bunlarda yakın bir dost.
Nil ne kadar az konuşsada o hepsinden tatlı ve yakın , samimi.
Son olarak Serseri
Ne olduğunu bilmiyorum ama onun yanındayken güvendeyim yani öyle hissediyorum. Arkadaşım diyemem çünkü pekte  diğerleri kadar muhabbetimiz yok. Yine de hepsinden yakın geliyor. O kadar konuşmuyoruz ama genelde yan yanayız sanki lisan ile değilde gözlerle konuşuyoruz.Biraz pardon biraz değil 
Kavgacı bir tip , kimseyi umursamıyor,bildiğini okuyor,aklına ne gelirse yapıyor ve birde gülüşü o gülünce gülesim geliyor. Bakışlarıda var tabi baktı mı güzel bakıyor. Onuda baktığını görebilene neyse ne nediyorum be ben
Birileri böyle diyince aklıma tek bir şarkı geliyor. Bim bam bom
Kes sesini aptal iç ses iki dakika çocuğu eleştirdik yorum yaptık aşık olduk sandın herhalde ben mi aşık olacağım. Karanlık hayatıma kimseyi çekmeye niyetim yok ama eğer bir gün gerçekleşirse bu lanet şey ben bencil bir insanım sevdiğimi isterim ne olursa olsun.

-Heeey son durak Gece hanım.
-Efendim
-Geldik diyorum geldik.
-Neredeyiz burası senin çöplüğüne benzemiyor.
-Evet çünkü ihtiyarın yanına geldik.
Sıkılırsan göz kırp bana Işılı da alır çıkarız.
-Çok dayanamayacağım kesin çünkü o ihtiyar keçinin teki
-O kadarda yaşlı değil babam
-Her neyse yinede ihtiyar.
-Hadi Gece Hadi
Arabadan indik ve villanın dış kapısının önüne doğru yürüdük. Kapının iki yanında da goril tipli adamlar vardı. Biraz daha ilerlediğimizde süs havuzunun kenarından geçtik evin kapısına geldigimizde diğerlerinden daha korkunç iki yaratık vardı. Adamlardan bahsediyorum evet ve birinin elinde siyah bir Kocaman köpek vardı. Adım atınca bana doğru hırladı. Çığlık atarak Urasın arkasına saklandım o gerizekalı ise sadece güldü.
-Uras gülme!
Ceketinin omuz kısımlarını daha sert kavradım. Çünkü bu köpek zincirinde zor duruyordu.Allahım yardım. Sesimi duyan varmı ? Help meee!

-Uras bir şey yapsana
Gülmeye devam
-Tamam tamam şşşt! Oğlum!Arsız dur oğlum!

-Ne tür bir problemlisiniz ailecek hayvana Arsız mı diyorsunuz?
Urasın sözleriyle susan köpek tekrar hırladı.
-Aman sende be burada senin hakkını savunalım sen bize hırla millet sana Arsız diyor Arsız kendine gel burada insan gibi seni savunuyoruz. Sen daha bize hırla!
Köpek bir anda sustu. Hatta yetmedi yere yattı kafasını ayaklarının üzerine koyup melül melül baktı. Ben şok.
-İnanmıyorum sana Gece
-Ne var be?
-Hayvanı bile azarladın kendini haklı çıkardın ya
-Ben hiç bir şey yapmadım. Sadece kafasındaki at gözlüklerini çıkardım. Bu yaptığınız haksızlık Arsız ne be sensin arsız.
Uras bana uzaylıymışım gibi bakarken karşımdaki goriller gülmemek için zor duruyordu. Zaten ben konuşurken yeterince eğlenmişlerdi. Onlarda gazabımdan nasiplerini aldılar sonunda.