Karanlıktaki Papatya

BÖLÜM 5

-İyi değilsin
-Sana bir soru sordum ona birşey yaptın mı?
-Hayır
Sesi soğuklaşmıştı dayanmak istemiyordum artık ama kimseninde bu acınası halimi gormesini istemiyorum o yüzden toparlanmaya başladım.
-Birşey konuşuyorduk
Toparlanmama şaşırmış olacakki cevap vermedi dudaklarını araladı ama tekrar kapandı. Sonra dudaklarına baktığım için kendimden utandım. Gülümsedi acaba tebessüm ederek utanmamın geçtiğini filan mı sanıyordu . Öfkeli olsamda yıkık olsamda toparlanırım anında ama utandığımda herşey duruyor ve zaman geçmiyor.Daha fazla uzatmamak için ona bakmadım.
-Bizimle kalmalısın.
-Ne ?
Bu aptal herif onların evinde kalmamı mı istiyordu komik cidden
-Hayır
-Ayrıca bu işe devam etmeyeceksin şimdi gidip eşyalarını topla aşağıda seni bekliyor olacağım.
Şakamıydı bu adam eger şakaysa hiç komik değil dostum
-Seninle geleceğimi söylemedim.
-Bende sana bize gelirmisin demedim gel dedim.
Şaşırmış gözlerle kas yığının mavi harelerine baktım ama bana ikna edemezsin beni bakışını attı bile
-Gelmiyorum .
-Hadi Gece
-Gelmeyeceğim bayım eğer rahatsız etmeye devam ederseniz güvenlik çağırmalıyım.
Öfkelenmeye başladığını belirten çenesindeki damarlar belli oldu. Ayrıca zorlama demek istiyen göz çevirip gözlerini kapama ve sabrımı sınama nefes alış şekli geldi. Amacıma ulaştım ben inat edecektim oda pes edecekti. Niye öyle bakıyordu ki ben reşit bir bireyim kendi istediğimi yaparım.
Ayağa kalktı yanımda durdu.
-Hadi dedim.
-Olmaz .
-Gece!
-Uras !
Pes edemezdim asla olmazdı. Kolumdan tutup beni oyuncak bebek gibi kaldırdı.
-Ne yaptığını sanıyorsun sen?
-Seni eve götürüyorum .
-Bırak kolumu
Yüzüme bile bakmadı bu adam şakamıydı o kaşındı küçüklükten beri geliştirdiğim muhteşem bir güç vardı.
Omzuna doğru yaklaştım
-Ne yapıyorsun sen?
Masum bir şekilde baktım gözlerimi bir kaç kere kırpıştırdım. Dayanılamayacak masumlukta olduğumu biliyorum.
Öyle kafası karışık baktı ki bana omzuna biraz daha yaklaştım avım çok yakındı şimdi!
Isırdım onu elimi tutan kolunu çekip diğer eliyle omzunu sıvazladı.
-Kızım manyakmısın sen niye ısırıyorsun beni köpekmisin sen ?
Bana köpekmi dedi o
Ağrıyan omzuna birtane vurdum.sonra koşarak kafeden çıktım. Bahse varım ki sonkez oraya girmiştim bugün Urasın arkamdan bağırdığını duyuyordum biraz daha koşunca yavaşladım iki elimi dizlerime koyarak hafif eğildim ve nefesimi düzenledim başımı kaldırdım ki ağaçlardan birinin altında siyahlara bürünmüş bir adam bana bakıyordu ona baktığımda gözlerini benden çekti ustalıkla gizlenmeye devam etti. Sonrasında telefonuyla birine birseyler söyledi ve söylerken bana bakıyordu naneyi yediğimizin resmidir.Adam buraya doğru geliyordu sonra omzumda bir el hissettim arkamı hızlıca döndügümde mavi gözler sinirden seğirmişti.
-Kızım manyakmısın sen ben sana tehlikedesin diyorum sen benden kaçıyorsun ne yapmaya çalışıyorsun bilmiyorum ama kaçma planlarına son ver yürü gidiyoruz şimdi sakın bana itiraz edeyim deme sonu bu sefer  gerçekten kötü olur.Anlaşılmıştır umarım.
Bu adam bana bağırdı mı az önce ?
Şuan cidden buna mı takıldın peşinde adam var adam
Hakikaten adam nerdeydi    demeden
Bir tane el kolumdan tutmuş beni götürüyordu paşama bak be tutmuş kanadımızdan götürüyor vay anasını
-Hoo Paşam nereye
-Sus Gece sus
-Takip ediliyoruz
-Farkındayım
-Ve bu kadar rahatsın öyle mi ?
Piskopat manyak
-Sonra konuşacağız bunları
Sonra beni arabasına götürdü bir restoranta gideceğimizi söyledi arabada da zaten konuşmadık bu çocukta farklı bir şey var normalde insanların temasını sevmem kadın erkek fark etmez ama sanki erkek kardeş izlenimi veriyordu. Ya da kendimi kardeş diyerek geçiştiriyordum . Önemli olan rahatsız olmamamdı sonuçta değil mi?
Birileri sanki oğlana ilk günden bağlanma bana mı ne demişti de neyse Çok rica ediyorum biri şu iç sesi sustursun yoksa çirkefleşeceğim az kaldı. Araba durdu ben ise düşüncelerimden zor kurtuldum kapımın açılmasıyla
-Kucağıma almamı bekliyorsan  seni kaldıramam.
Bu adam bana kilolu mu dedi az önce ?
-Senin kollarında olmak şu ömrümde isteyeceğim şeyler arasında değil dostum.
Erkeksi gülüşüyle gecikmeden cevabı bana verdi.
-Seni kucağıma almak istediğimi söylemedim .İstemişim gibi muamele yapma bana.
-Aman çokta umrumdasın sanki.Yat kalk benim muhteşem tenim sana değmediği için yan .
Ayağa kalktım ve saçımı savurarak  önünden geçip restoranta doğru gittim.Oda zaten kafasını arkaya doğru atarak güldü sonrasında kapiyi kapatıp yetişti bana içeriye geçip bir masaya oturduğumuzda garson gelip menüyü verdi. Uras ona gitmesini
Seçtigimizde çağıracağını söyledi.
-Kolun çok sertmiş
-Kas o kızım kas
-İlaçlarla olan kaslar ilgimi çekmiyor
-Ne ilacı be ben bunlara ne kadar emek harcadım biliyormusun?
Aslında kaslarının gerçek olduğunu biliyordum ama bu onu sinir etmeyeceğim anlamına gelemezdi.
-Rahat bırak beni de bir şeyler seçiyim açlıktan midem kasılıyor.
-İyi bakalım öyle olsun ama kaslarıma laf yok.
Ona baktıktan sonra elimdeki menüye döndüm. Hayır sevgili midem önce yemek çek o iştahını çilekli şeylerden
En sonunda birşeyler sipariş ettik ve hızla yemeye başladım.
-Kızım yavaş yesene boğazına duracak
Demesiyle tabağı hafiften önümden çekti .İşte bunu yapmayacaktı.
-Bırak da yiyeyim vicdansızın oğlu sabahtan beri ağzıma lokma girmemiş
-Kafede yemedinmi sen
-Ne var atıştırdıysam biraz
-Biraz mı gel beni de ye Gece
-Şimdide lokmamı mı sayıyorsun Allahın cezası hafif bir bütçeyle çıkarmam seni burdan.
Tabağı tekrar önüme çekip devam edecektim ki adamın biri bize doğru geldi
-Yemek yemek haram oldu bana herhalde diye kısık sesle söyledim ki Urasında adamında duyduğuna eminim ki umrumda değil Uras hafif kıkırdadı.
-Buyur kardeşim
-Sizinle konuşmamız gerekiyor.
-Anlıyorum ama galiba istemekle kalacaksınız ki yemek yiyorum çünkü
Adamı umursamadan yemeye devam ettim. Ne yani ne bekliyordu onunla konuşmaya ölüp biteceğimi mi Allah aşkına önümde yemek varken ilgiyi kendine çekip yemekten beni ayırarak  zaten ayıbı yeterdi. Yanımdaki sandalyeyi çekip oturdu.Gerizekalı.
-Ben Emir Karahanlı Gece hanım
Gözlerim fal taşı gibi ayrıldı.Bu adam gecenin bir yarısı beni ayağına çağıran ahlaksız. Ona sinirlendigimi belli eden bakışlarımi yolladım ki anlasında defolup gitsin diye ama adamın vazgeçesi yok azizim.
-Yani?
-Yani şu ki bize ihtiyacınız var
Bu adam kafayı mı yedi benim ona ihtiyacım varmış hadi be ordan benim kimseye ihtiyacım yok.
-Yemeğimi zehir etmeniz yetmezmiş gibi egonuzla tüm restorantı doldurdunuz bayım hatta iştahımı bile kaçırdınız yan anlayacağınız kimseye ihtiyacım yok ve rahatsızlık veriyorsunuz kibarca gidin ve bende yemeğimi yiyeyim değil mi?
Kıkırdadı ve tekrar bana baktı ama bu sefer ciddileşti.
-Başınızdaki olaylardan haberim var
-Benim de
Bu kadın belamı bakışını Uras'a attı. Tamam belkide öyle bi bakış yok ama öyleydi işte.
-Düşmanınızı sizden daha iyi tanıyorum ve size yardımcı olmak isterim.
Evet şuan herkesin beni böyle göreceği nadir anlardan birine yani ciddi halime dönüyorum evet evet ben.
-Ne istiyorsun?
-Küçük bir anlaşma
-Kısa kes
Vay be bendende güzel iş kadını olurmuş.
-Ben size o adamlardan ve geri kalan herşeyden korunmayı öğretip yanımda çalışmanızı sağlayacağım.
Sizde düşmanlarımızı yenmek için bana yardımcı olacaksınız ne dersiniz?