Lost Control (Zhanyi) ✅

5 කොටස

"මගේ ඇස් ඉස්සරහට එන්න එපා.... මට ඔයාව දකින්නවත් ඕන නෑ... ප්ලීස්... පුලුවන් නම් මේ ගෙදරිනුත් යන්න... මගේ සැනසීම මට නැති කරන්න එපා....."

ඒ වචන ඇතුලේ ඒ ඇස් වල කිසිම හැඟීමක් නෑ... ඉස්සර මගේ ළඟ දිළිසුන ඇස් අද එහෙම නෑ... එයාට මාව දකින්නවත් ඕන නෑලු... මම ඒත් හිතුවා මම දකින්නේ හීනයක්ද කියලා...

"කේශූ....... "

"ඔයාගේ කේශූ නෑ... හොඳට මතක තියා ගන්න ඒ කේශූ මැරිලා ඉවරයි... එයා මරුනේ නෑ... එයාව මරා ගත්තා... කේශු පිස්සුවෙන් වගේ ආදරේ කරපු කෙනාම එයාව මරා ගත්තා... ඒ නිසා ආයේ මට කේශු කියන්න එපා... ඒ කේශූ දැන් නෑ අගස්ත්‍ය මාමේ....."

එයා කතා කරන්නේ මගේ ඇස් දිහාම බලාගෙන... කියන දේවල් හිතේ කේන්තියට බොරුවට කියනවා කියලා හිතුවත් ඒ හැම දෙයක්ම මට දැනුනේ ඇත්ත කියලා... ඇත්ත.. හැම දේටම වැරැද්ද මගේ... මමයි එයා මට ආදරේ බව දැන දැනම රිද්දුවේ... මමයි එයා අද මෙහෙම ඉන්න එකට හේතුව... මට ඒකට එයාට වැරැද්දක් කියන්න බෑ....

"කේශූ... කේශූ මේ අහපන් මැණික... ම......"

"ප්ලීස්... මම මේ අත් දෙක එකතු කරලා වැඳලා ඔයාගෙන් ඉල්ලන්නේ... මට ඔයා කියන කිසි දෙයක් අහන්න ඕන නෑ... අනික මම තවත් ඒ කාලේ හිටපු අවුරුදු දාසයේ පොඩි කොල්ලා නෙමෙයි... කරුණාකරලා මම කිව්ව දේවල් හොඳට ඔලුවේ තියාගෙන දැන් මේ කාමරෙන් යන්න... ප්ලීස්.... "

මාව තවත් එහාට තල්ලු කරලා එයා අත් දෙක එකතු කරලා වැඳගෙන එහෙම කියද්දී මට තවත් එයාව අඬවන්න ඕන උනේ නෑ...

"හරි මම යන්නම්... ඔයා මේ කෑම එක කන්න... බඩගින්නේ ඉන්න එපා.... "

එයා කේන්තියෙන් හිටියා උනත් මම එයාගේ ඔලුවත් අත ගාලා කාමරෙන් එළියට ආවේ පපුව පහුරු ගානවා වගේ වේදනාවකින්...