"රාණි අම්මා මට එහෙනම් ඕන කරන බඩු ලිස්ට් එක හදලා දෙන්නකෝ.. මම කීල්ස් එකෙන් ගෙනත් දෙන්නම්..."
"හරි මහත්තයා... මම ඉක්මනටම හදලා දෙන්නම්...."දින සති ගෙවිලා මාසයක්ම ගෙවිලා ගිහින් තිබ්බේ මගේ කේශූගේ බංඩියට මාස දෙකක් පිරෙන ගමන්... කලින්ට වඩා දැන් ටිකක් වැඩිපුර මගේ මැණික නිදා ගන්න නිසාම මම එයාට නිදා ගන්න ඇරලා උදේම පහළට ආවේ ගෙදරට අඩු බඩු මොනාද බලන්න...
"මහත්තයා... මේ පාර වැඩිපුර අඹ කෙසෙල් ටිකක් එහෙම ගේන්න වෙයි.. පුංචි මහත්තයා වැඩිපුරම කන්නේ ඒවා නිසා ඒ ටික ඉක්මනට ඉවර වෙනවා...."
"හරි රාණි අම්මා.. ඒ ටිකත් ලිස්ට් එකට දාන්නකෝ මම වැඩිපුර අරන් එන්නම් එද්දි..."
"අගී........"
රාණි අම්මා එක්ක කතා කර කර හිටපු මට ඇහුනේ උඩ තට්ටුවෙන් අඬන්න ඔන්න මෙන්න වගේ මගේ මැණික ගේ කටහඬ..
"පුංචි මහත්තයා නැගිටලා වගේ මහත්තයා... "
"ඒක තමයි රාණි අම්මා.. මම ළඟ නැති නිසා අඬයිද දන්නේ නෑ දැන්... මම උඩට යනවා.. ඔයා ඔය ලිස්ට් එක හදලා තියන්නකෝ... "
මම එහෙමම අඩියට දෙකට පඩිපෙල නැගලා ආවේ අපේ කාමරේට වෙද්දී ඇඳ උඩට වෙලා අත් දෙකත් පපුවට බැඳගෙන කේන්තියෙන් මූණත් රතු කරන් ඉන්න මගේ මැණිකව දැක්කම මම දුවලා ගිහින් එයාව මගේ තුරුලට ගත්තා...
"ගුඩ් මෝනින් මගේ පණ... ඔයා අද වේලස්සන නැගිටලනේ.... "
මම එයාගේ හිස් මුදුනට හාදු පිට හාදු තියන ගමන් කේශූ මගේ දිහා බැලුවේ මූණ ඇඹුල් කරගෙන..
මම එයා නැගිටිද්දි ළඟ ඉන්න ඕන එක මේ මාස දෙකට අනිවාර්ය දෙයක් වෙලා තියෙද්දී මම පේන්න නොහිටියොත් එයා අඬන්න ගන්නේ මාව බය කරන ගමන්... මේ ටික කාලෙට මගේ දඟකාර කොල්ලා අහිංසක පුංචි බබෙක් වගේ වෙලා තියෙද්දී දවසින් දවස මට එයා ගැන තිබ්බ ආදරේ වැඩි උනා...
YOU ARE READING
Lost Control (Zhanyi) ✅
Fanfictionආසයි මමත් නුඹේ පපුවට තෙරපෙන්න... ආසයි නුඹේ රතු තොල් මට සිප ගන්න... ආසයි නුඹේ නිල් නෙතු දැක සැනසෙන්න... එන්නද ඉතිං නුඹ වෙත ජීවත් වෙන්න... 💚 ආස උනත් බිය වෙමි මා වෙත ගන්න... ආස උනත් ඔය දෙතොලේ හිර වෙන්න... ආස උනත් නුඹ මත්තෙම සැනසෙන්න... බාධක බොහෝ ඇත නු...