"අර බලන්නකෝ මැණික.... බැනර් එකකුත් දාලා...."
හේලිව ඉස්කොලෙන් බස්සලා එන අතරේ අපේ ඉස්කෝලේ ඉස්සරහම දාලා තියෙන බැනර් එක මම කේශූට පෙන්නුවේ ආඩම්බරෙන්....
කේශුට වගේම සහස්ටත් සුභ පතලා දාලා තියෙන බැනර් එක දිහා එයා ආසාවෙන් බලන් හිටියේ මම ඒ හරියේ වාහනේ ටිකක් ස්ලෝව් කරද්දී.....
"මෙතනින් බහිනවද?? "
"බෑ බෑ.... පුරුදු විදිහට පාකින් එකෙන්ම බහිමු....."
එතනින් බහින්න බෑ කියලා කේශුට මාත් එක්කම පාකින් එකෙන් බහින්න ඕන වෙද්දී මම හිනා වෙවීම වාහනේ ගෙනත් නැවැත්තුවේ පාකින් එකේ....
"අර උදේ රැස්වීමේ හිටන් ඉන්න බෑ අප්පා......"
සීට් බෙල්ට් ගලවන ගමන් කේශූ කන් කෙඳිරි ගාද්දි මට ඒකට හිනා ගියා.....
"එහෙම තමයි ඉතිං... ඉස්කෝලෙට ගෞරවයක් ගෙනාපු අයව අගය කරන්න එපැයි..."
මම කියද්දී කේශූ මට දාගෙන රැවුවේ බනින ගමන්....
"ඔයාට නම් මොකද ඉතිං.... අර පැවිලියන් එකේ යස අගේට වාඩිවෙලා අවුවවත් නැතුව ඉන්න පුළුවන්නේ.... අහිංසක අපි එපැයි කර වෙන්න.... හුහ්.... මම යනවා යන්න.... "
ඒ එක්කම කේශූ මටත් ගස්සන් වාහනෙන් බැහැලා යද්දී මමත් ඒකගේ රැවිල්ලට හිනා වෙවී එතනින් එන්න පිටත් උනා....
"ඉතිං... අද දවස අපේ පාසලට ගොඩක් විශේෂ දවසක්... අපේ මේ ඉන්න කේශ්වර බෝදිත් සූරියබණ්ඩාර පුතා වගේම සහස් උතුලංග ජයසේකර පුතත් අපේ පාසලට අත්පත් කරලා දීලා තියෙන්නේ ඉතා විශාල ජයග්රහණයක්.... ඉතිං මේ වගේ සතුටු මොහොතක.........................."
කේශුට කේන්ති ගියපු එක සාධාරණයි ඉතිං.... මේ අව්වේ උදේ රැස්වීමේ ඉන්නවා කියන එක කරන්න අමාරු වැඩක් නෙමෙයි කරන්න බැරි වැඩක්.... ප්රින්සිපල් සරත් කතාව පටන් ගත්ත වෙලේ ඉඳන් නැවතීමක් නැතුව කියවනකොට පෝළිම්වල වල හිටන් ඉන්න ළමයි දෙතුන් දෙනෙකුත් කලන්තේ දාලා වැටුනේ අව්වේ සැර වැඩිකමටමද කොහෙද.....
YOU ARE READING
Lost Control (Zhanyi) ✅
Fanfictionආසයි මමත් නුඹේ පපුවට තෙරපෙන්න... ආසයි නුඹේ රතු තොල් මට සිප ගන්න... ආසයි නුඹේ නිල් නෙතු දැක සැනසෙන්න... එන්නද ඉතිං නුඹ වෙත ජීවත් වෙන්න... 💚 ආස උනත් බිය වෙමි මා වෙත ගන්න... ආස උනත් ඔය දෙතොලේ හිර වෙන්න... ආස උනත් නුඹ මත්තෙම සැනසෙන්න... බාධක බොහෝ ඇත නු...