මගේ වචනත් එක්කම අයියා මගේ කොලර් එකෙන් ඇදලා අල්ල ගන්නකොට කේශූ දැඟලුවෙම මාව ඒකෙන් ගලව ගන්න...
"මොකක්ද උඹ කිව්වේ අගස්ත්ය?? උඹ කොහොමද අපේ කැමැත්තක් නැතුව අපේ දරුවව ගන්නේ.. මතක තියා ගනින් උගේ අම්මා තාත්තා දෙන්නම තාම ජීවත් වෙනවා... අපියි තීරණේ කරන්නේ අපේ දරුවට අපි කාවද කසාද බන්ඳවන්නේ කියලා.."
"තාත්ති... ප්ලීස් එයාව අතාරින්න... ඔයාලට බෑ එයාට මෙහෙම කරන්න.... "
කේන්තියෙන් කෑ ගහන අයියට කේශූ එහෙම කියද්දී අයියා මාව තල්ලු කරේ එහාට විසි වෙන්න වෙද්දී අයියා කේශූව ඇදලා අරන් අක්කා ඉන්න පැත්තට තල්ලු කරේ මගේ ඉවසීමේ සීමාව නැති වෙලා යද්දි....
"අයියේ.... මම බොහොම හොඳින් කියන්නේ මේ... මගේ කොල්ලව ඔහොම තල්ලු කරන්න එපා... එයා ප්රෙග්නට්..."
පුළුවන් උපරිම සන්සුන් බවෙන් මම එහෙම කියනකොට අයියා මට දැම්මේ කට කොනින් හිනාවක්..."දැනට ප්රෙග්නට්... ඒත් ඉස්සරහට එහෙම නැති වෙයි... මොකද මම කීයටවත් ඔය දේවල් වෙන්න ඉඩ තියන්නේ නෑ... ඒ වෙනුවෙන් මට ඔය බඩේ ඉන්න එකාව මරලා දාන්න උනත් බැරි කමක් නෑ..... "
"තාත්ති................"
"සදී ඕකව අරන් ගිහින් හේලිගේ කාමරේට දාලා වහනවා..."
තාත්තා වගේ ළඟ හිටපු අයියට අත උස්සලා පව් පුරෝ ගන්න තරම් ශක්තියක් හිතේ නැති වෙද්දී මම කේන්තියෙන්ම ගියේ අක්කා ඇදන් යන්න හදන කේශූ ළඟට....
"මගේ කොල්ලව උඹලට දෙන්නෙත් නෑ... උගේ බඩේ ඉන්න මගේ පැටියට මුකුත් කරන්නත් මම උඹලට ඉඩක් දෙන්නේ නෑ... මම මේ දැන්ම මගේ කොල්ලව අරගෙන මේ ගෙදරින් යනවා... උඹලට පුළුවන් දෙයක් කරපල්ලා...."
YOU ARE READING
Lost Control (Zhanyi) ✅
Fanfictionආසයි මමත් නුඹේ පපුවට තෙරපෙන්න... ආසයි නුඹේ රතු තොල් මට සිප ගන්න... ආසයි නුඹේ නිල් නෙතු දැක සැනසෙන්න... එන්නද ඉතිං නුඹ වෙත ජීවත් වෙන්න... 💚 ආස උනත් බිය වෙමි මා වෙත ගන්න... ආස උනත් ඔය දෙතොලේ හිර වෙන්න... ආස උනත් නුඹ මත්තෙම සැනසෙන්න... බාධක බොහෝ ඇත නු...