Chapter 26

1.9K 142 100
                                    

Who is he?
━─━────༺༻────━─━







◤─────•~❈𓈀❈~•─────◥
MAVEN
◣─────•~❈ꞋꞌꞋꞌꞋꞌꞋꞌ❈~•─────◢

Huminga muna ako ng malalim bago tuluyang kumatok sa Laboratory kung saan naroroon si Hanika. "Si Maven 'to, I brought food." Wika ko.

Nang bahagyang bumukas ang pinto ay napatingin ako kay Young master Cyon na nasa tabi lamang nito. He was leaning on the wall while both his hands were crossed, nodding at me as a signal to get it.

The moment I got inside, I couldn't help but worry. Hindi nanaman kasi nito ginalaw ang pagkaing hinanda ko para sakaniya kaninang umaga. It's been a week since the first event at mag mula noon ay hindi na kumakain at natutulog ng maayos si Hanika. Maski si Young master Reihan ay taimtim na nagpapahinga ngayon sa kanyang silid dahil sa pagod. He really tried to keep up with her until the end pero hindi na kinaya ng katawan niya, habang si Hanika naman ay naiwang mag isa dito sa lab. Seeing and hearing how Young master Sec scream in pain made her obsessed with creating a leg for him, kahit pa ikamatay niya na ang gutom.

"Hindi ka ba pwedeng magpahinga? Kahit isang beses lang, para naman magkaroon ka ng disenteng kain." Nag aalala kong tugon.

"Iwan mo nalang diyan." She said without even looking at me.

"Hanika naman, nag-aalala na kami sayo. Magkakasakit ka sa ginagawa mo eh."

"Ano ngayon kung magkasakit ako? Nakita mo naman lagay ni Sk ngayon hindi ba? Walang-wala 'to sa sakripisyo sa akin nung tao." She said out of guilt.

"That's the point, Hanika. Do you think the Young master will be pleased if he finds out na you're torturing yourself?" I frustratedly asked.

"I'm not torturing myself." Pag tanggi nito.

Hindi pa rin niya ako nilingon at nagpatuloy sa ginagawa. "Pero pagod ka na..." Bakas na bakas na sa boses ko ang awa sa kaibigan. She's always the one reminding us to rest. Ayaw na ayaw niyang pinapagod namin ang sarili namin, pero bakit ang hirap sa kanyang gawin ang mga pinapayo niya?

"Pagod ako. Alam kong pagod ako." Pag amin niya. "Pero paano ko magagawang magpahinga kung alam kong bukas-makalawa, gigising si Sk na hindi na siya makakalakad?" Pansin ko ang mahinang panginginig ng mga braso nito kaya naman kahit hindi siya nakaharap sa akin ay alam kong naiiyak na siya.

"Okay na sana eh. Hindi lang siya makakatakbo pero makakalakad pa sana siya." She sobbed. "But then I ruined everything and took it away from him. I don't deserve to rest."

I was about to go for a hug but a pair of arms were already wrapped around her before I could take a step forward.

"If you're tired, then that means you've done enough." Young master Cyon told her.

Naalerto ako ng biglang nanlambot ang tuhod ni Hanika, buti nalamang at nasalo siya agad ng Young master. Maingat niya itong tinulungan bumangon at pagkatapos non ay sinalubong naman niya ito ng mainit niyang bisig.

"I'm so tired..." She cried in his arms.

"I'm proud of you for making it through those days. But please, rest for now. You have me. Trust me. You've done enough my analyst. It's time for your commander to do his part." He pleaded while holding the back of her head. Seconds later, she unexpectedly fell asleep.

I was just there, standing on the back of them, unable to speak as I witnessed how our Young master show such care for the first time,

And that time was the time I believed in love.






Game Of Death : After DeathTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon