Karanlığın Altındaki Parlak Gül

ÖLÜM SESSİZLİĞİ

Belkide onla hiç tanışmamam gerekiyordu onun hakkında öğrendiğim şeylerden sonra kendime asla gelemedim ama bunları hala bilmiyorum etrafımda olan insanları iyi mi kötü mü diye ayırt edemiyorum ama bu zamana kadar güvendiğim herkes sırtımdan bıçakladı o kişi olana kadar..

Gökhan'dan...

Açelya ile merdivenden yukarı çıkarken cam kırılma sesleri ve binlerce silah sesi duymuştuk
Açelya ile göz göze gelince gözlerinin alevlendiğini fark ettim Açelya hemen merdivenden çıkmaya başladı

"AÇELYA!GEL FAZLA KİŞİLER BİZİM BURDA OLMADIĞIMIZI ANLADIKLARI ZAMAN 3-4 ADAM BIRAKIP GİDİCEKLER VE ONLARI HALLETTİKTEN SONRA İŞİMİZE DEVAM EDERİZ!"

Açelya fikrimden hem memnun hemde değil gibiydi onun fikri benim için çok önemli tabi ama şuan ona zarar gelmesinden korktuğum için Açelya'yı hemen kolundan tutup silah odasının ordaki dolaba girdik

"yok daha neler! Napiyorsun sen ya adamlar yerine seni vurucam bu gidişle deli misin ya!"

"evet deli misin dediğin yerde haklısın deliyim ama kime deliyim onu bilemedin hemen cevaplayım "karanlığı aydınlatan gül" bak işte buna deliyim"

"karanlığı aydınlatan gül kim?.. yoksa tahmin etmem çok zor olmadı benim değil mi?"

"kendini bilmene çok sevindim parlak, güzel, gülüm"

Açelya'ya daha fazla yaklaştım içeriden bağırma sesleri geliyordu

Sesler:

- burda olduklarından emin misin! Bak yalan varsa bu işin içinde biliyorsun sana olacakları

-abi cidden buradaydı tek değildi hatta bana yumruk attı o pic!

"o bana pic mi dedi? Burdan çıkınca gostericem ona pici ben"

Açelya'ya baktığım sırada yüzüme bakıyordu utanmış olmalı elimi saçına doğru götürüp okşadım hafifçe

"Gökhan... Sakın bir daha böyle bişi yapma ben kolay inanan biriyim insanlara o yüzden biri beni üzerse veya duygularım ile oynarsa hiç hoşuna gitmeyen şeyler yapıyorum o yüzden yapma umutlandirma..."

Yüzümdeki ifade hemen değişti ciddi bir yüz ifadesi ile uzaklaştım

"özür dilerim sadace hoşuna gider sanmıştım yanlış düşündüm işte kusura bakma."

Açelya'dan...

Gökhan'ın yüzü hemen hüzünlenmişti biraz üzülmüştüm ama öyle bir yaklaşımda olması hoşuma gitmedi

Aşağı katı bulmuşlardı hemen eşyaları dağıtmaya başladılar bizim olduğumuz dolap kilitliydi o yüzden açma ihtimalleri pek yoktu.Bir kaç saat sonra Gökhan'ın dediği gibi evin içine 2-3 kişi bırakıp bişi olursa onlara haber etmelerini söyleyip gittiler

"hazır mısın eğlenceye?"

"her zaman"

Dolabı açtıktan sonra ilk adımı ben attım hızlı adımlar ile merdivenlerden çıktım eşyaların hepsi kırılmış yerdeydi onu görene kadar...

Annem ile benim fotoğrafım yakılmıştı

Gözlerimin dolduğunu hissettim Gökhan adamları hemen vurmuştu gözünü kırpmadan.Annemin olduğu kısım yakılmıştı ben ise tek kalmıştım Gökhan elimden alıp fotoğrafa baktı ve oda üzgün bir yüz ifadesi ile bana baktı

"bende onları yakicam..."

"yakmak mı? hmm.. güzel fikir"

Sinirden gülmeye başladım sinir ve üzüntüden dolayı yukarı kata çıkıp birkaç yanıma sis bombası aldım

Gökhan'a hazırım diyip arabaya bindik.Yolda giderken Selin aradı uzun süredir onu aramıyorum merak etmiş olmalı

"alo? Efendim selin bir sorun yoktur inşallah"

"selam açelya.. ayyy nasılsın! Seni ne kadar özledim bir bilsen!!"

"bende çok özledim bende teşekkürler nasılsın diye arayıp sorduğun için"

"rica ederim kapatmam lazım görüşürüz!!"

Daha ben görüşürüz demeden hemen kapattı seline nolmustu genelde konuşmamız en az 1 saat sürer anlaticak konuşacağımız hep birşeyler olurdu ilginç....

Adrese gelmiştik kararlı bir yüz ifadesi ile kapıya doğru yürümeye başladım.

Kapıyı açtığım sırada serhati gördüm büyük geniş masada tek başına viski içiyordu Gökhan bunu görünce hemen yanıma geldi Serhata saldıracağı sırada durdurdum

"vay,vay kimleri görüyorum ya güzellik nasılsın seni uzun süredir görmüyorum çok özledim.."

"ne demezsin bende uzun süredir insan öldürmüyorum kısmet bugüne çıktı işte"

Serhat sinsi bakışlarını benden ayırmiyordu gülmeye başladı yüksek sesle.

Gökhan'ın çok siniri bozulmuş olmalıydı ki her yeri kasılmış gerilmisti.Serhata doğru adım attığım sırada arkadan hemen kapı kapandı.Gökhan hemen yanıma geldi

"hayırdır bu köpek mi? peşinden ayrılmıyor" Gökhan'ı göstererek

"o köpek değil ama senin için çoktan bir tasma seçtim bile denicem en kısa sürede merak etme..."

Serhat viskiden yudumlamaya başladı

Kapının ordan topuk sesleri gelmeye başladı

"benim için çok özel olan bir misafirimiz var kendisi çok doğru kararlar veren birisi.." eliyle yavaş yavaş alkışlamaya başladı

Arkadan 5 tane adam geldi hemen Gökhan'ı almaya çalıştıkları sırada Gökhan sanki bunu biliyor gibi hemen arkasına dönüp tek hamlede hepsini vurdu

İçeri elinde silahını Gökhan'a doğru tutan Selin geldi hemen Gökhan'ı vurdu

Gökhan'ın kanlı bedeni hemen önüme düştü...