Karanlığın Altındaki Parlak Gül

GERÇEKLERDEN KAÇAMAZSIN

KEYİFLİ OKUAMALAR...

Görevlerim... İnsanların bedenleri kendileri benim için çok önemli onların kim oldukları ne için yaptığım çok önemli tabii,bunu bana yapan çoktu yani beni öldürmek isteyen kişiler bedenime kim olduğuma çok önem verirler işte yaşıyorum onların istemedikleri şeyi hala sürdürmek beni çok mutlu ediyor amcam ona aklım hiç gelmiyor beni bu iğrenç hayattan o çekti bu işi yapmak istemiyorum insanların ne yaptıkları onlara kalmış sonuç olarak öbür dünyada cezalarını alıcaklar onların cezalarını vermek bana düşmez ama o sözleşme, imzalar,yeminler,el sıkışmaları bunları unutmam mümkün değil bakalım beni bu işten kim kurtarıcak işte o hayatıma renk katan kişi yanında kendimi güvende hissettiğim kişi.....

Tenime değen soğuk rüzgar ile irkildim akımda olan düşünceler o kadar karmakarışık ki ne yapsam bi çıkış yolu bulamıyorum herşey saçma

Arabaya doğru gözlerimi çevirdim Gökhan meraktan çok fazla arama yapmış olmalı arabaya geçtim derin bi nefes al Açelya kendine gel sakin ol pes etme hayatına devam etmek zorundasın

"Alo,Gökhan?"

"Açelya sesini duydum şükür (şükür gavurlarin yüzüne tükür)

"Sesimi tabiki duyucaksin merak etme bu işi uzun yıllardır yapıyorum herşey planlı büyük dikkat ile yapıyorum"

"Pekala nerdesin bi an önce gel kapının ordan ayak sesleri gelmeye başladı senin adını söyleyip duruyor ağzına vurucam Açelya olucak şimdi"

"Tamam sende düzgün dur bi geliyorum yoldayım"

"Tamam ben şunu Açelya yapayım"
Dedi ve kapandı...

Yollar ölüm sessizliğine bürünmüş şekildeydi kimseye dikkat çektirmeden gitmem gerek

Kırmızı ışığın yandığını fark ettim frene bastığım gibi araba yavaşladı o kim? Bu saatte bu ıssız sokaklarda bu çocuğun ne işi var çok tehlikeli kendisini koruyacağı bi aleti bile yok

Çocuğun arabaya doğru koştuğunu gördüm yavaş yavaş yüzünü yakından incelemeye başladım saçları dağınık yüzü siyah lekeler ile kaplanmış kıyafetleri hırpalanmış bir şekildeydi

Çocuk cebinden orta boylarda kırmızı tonlarında bir bıçak çıkarıp arabayı çizmeye başladı gözlerim hemen yerinden çıkacak gibi açıldı

"Hey ne yaptığını sanıyorsun!"

Çocuk yüzünü bana çevirip cama doğru bıçağı uzatıp eli ile susmamı işaret etti.. bu bi şaka olmalı şuan bir çocuktan emir alıyordum ayrıca bide susmamı söylüyor saçmalık tamamen

Arabanın tekerini patlattı ve büyük bir hızla koştu çıkarsam başıma gelecekler umrumda değil o adamlar veya işte her kimse onların başına
gelecekleri düşünmek istemiyorum şuan yolun ortasında kalmış vaziyetteyim evet,

Gökhan'ı aramaya başladım

İptal edildi...

Tekrar aradım

İptal edildi

Son kez deniyorum...

İptal edildi lütfen tekrar deneyin sesli mesaj göndermek için 3 tuşlayın...

3 doğru basıp kendimi hazırlayıp konuşmaya başladım

"Gökhan şuan nasıl bir durumdasın bilmiyorum aklım sende kaldı bi çocuk gelip arabamı çizikler içinde bıraktı yetmez gibi bide tekerleği patlattı lütfen hemen gel konumu atıyorum şimdi"