Sulamayı unutmuşum gönül çiçeklerimi. Oysa her pazar bana gülümserlerdi. Biraz kurumuş yaprakları alayım dedim, önceleri kıyamadım. Bir iki koparırken hüzne boğan kahverengileri, Ardından gelecek tomurcuk çiçekleri farkettim. Yol açmak mıydı hayat? Buklemin gözümün önüne düşen yanından öptüm. Mumu söndürdüm. İçimin ışıkları yanmıştı çünkü🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
