'Ah Mine'l-Aşk'
Mem ile Zin'in öyküsü tanıdık bir macera.
Leyla ile Mecnun'un, Yusuf ile Züleyha'nın, Arzu ile Kamber'in, aşk ateşiyle birbirini yakan Kerem ile Aslı'nın, Romeo ile Juliette'in, Kafka ile Milena'nın öyküsü gibi tanıdık ve trajik...
Newrozla birlikte Cizre’de evler boşalır, herkes yeşilin coşkusuna bırakırdı kendisini. Bir Allah’ın kulu kalmazdı evlerde. Herkes tabiatın çağrısına katılırdı.
Yine sene devroldu Yine tabiatın yeşil dili kabardı Kış uykusundan uyandı her şey Gül ile lâle kana boyanmakta birbiriyle yarıştı Ağaçlar yeşil çehresiyle tebessüme durdular Kuşlar bir zamanlar terk ettikleri iklime uyanış çağrısına uyarak geri döndüler Sevgililer de katıldı çağrıya Baharla birlikte kalplerde sevgi ırmağı taştı Aşk denizi kabardı Sedefinden çıktı inci
Zin ile Siti de güzelliklerini taşımayı dilediler newroz şenliğine.
Mem ile Tacdin de bu güzellikleri tanıma şerefine nail olmak istediler…
Newroz alanında birbirlerinden habersiz gezinip, etrafı keşfe çıkmışlardı. Erkek topluluğunun arasında ki iki kişi Mem’in dikkatini çekmişti. Yüzlerine örtükleri puşiler den sebep kim olduklarını bilemiyordu. Ama onlarda garip bir şey olduğunu sezmişti.
Yan tarafına baktığında Tacdin’in de o iki kişiye merakla baktığını gördü. Kadın kılığında oldukları için kimliklerini belli etmeden hareket etmeye özen göstererek, gördükleri o kişilere doğru ilerlemeye başladılar.
Zin onlara doğru gelmekte olan yüzleri örtünmüş kadınları görünce, paniğe kapıldı. Birilerinin onları fark ettiğini düşünüp, hemen alandan ayrılmak istedi. Siti ile beraber kalabalıktan uzaklaşmaya başladılar.
Bi an için arkasına döndüğünde iki çift kara göz ile karşılaştı. Bu gözler sanki büyülüydü. Zin, aklını başından alan o gözlere adeta çekiliyordu.
Mem, etrafında ki hiçbir şeyi görüp, duyacak durumda değildi. Kendini Zin’in gözlerine teslim etmişti. Ve bir anda her ikisinin de yüzlerinde ki örtüler ilahi bir güçle açıldı. Mem o an canını bu güzellik karşısında feda etmek istedi. Perileri dahi kıskandıracak bir güzellik duruyordu karşısında.
Zin’in de ondan pek farkı yoktu. Mem’in yüzüne takılı kalmış, dış dünya ile arasında ki iletişimi tamamen kesmişti.
Bu güzellik Mem’in dilinde şiire dönüştü
Yerlerde ve göklerde, ne yaratıldı ise Hep senin yüzünün onuruyladır Bakışların can alır Kaşının mihrabında imamlık yapan ok kirpiğin Saf tutmuş cemaat gibidir Ayete’l-kürsi yazılmıştır yanaklarına Kitab-ı Mübin’in incilerine sedef olmuştur yüzün Misk ü amber kokan boynuna siyah benin köprü kurmuş Küfr-i zülfün mihrabın iki yanını çevrelemiştir Gizlerini ifşadan çekin Bir kez açığa çıkarsa sırrın Artık onun tutsağı olursun
(Şiir: Sadık Yalsızuçanlar’a aittir)
Bir diğer tarafta Tacdin ve Siti vardı. Onlarda sevda çemberine düşmüş, birbirlerinin gözlerinde adeta hayat bulmuş gibilerdi.
Onlarında yüzleri açıldı, sır perdeleri aralandı. Gerçek kimlikleri ortaya çıkınca, Tacdin neden daha önce bu peri kızını göremediğini sorguladı. Siti aşkla baktı Tacdin’in yüzüne. Ve yüce yaradan her ikisinin de kalbini sonsuz bir sevgiyle kuşattı.
Bu yüce sevgi karşısında, kalpleri daha fazla dayanamadı. Akıl sır erdiremediler bu hallerine ve en sonunda şuurlarını kaybettiler. Mem ile Zin bi tarafta, Tacdin ile Siti bir diğer tarafta kendilerinden geçtiler.
Bu aşk Mem’i Zin’le, Tacdin’i Sitti ile buluşturdu Mem’in yüreğindeki coşku, Zin’in ruhunu kuşattı Dördünü bir araya getirdi Ruhlar zaten tanıdıktı Ezel meclisindeki tanışıklık, açığa vurdu kendisini Ruhlar birbirini kokladı, kalpler birbirini okşadı Kendilerinden geçtiler aşkla
Mem ile Zin bir yana düştü
Tacdin ile Siti bir yana…
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mem ile Zin
Bölümü nasıl buldunuz? 3. Bölüm hafta sonu gelicektir🖤
