SOYSUZ

Bölüm 1 "GEÇMİŞ"

Yeni kurguma hoşgeldinizz Kesit'İ yazmaya alışmışım biraz garip geldi fushajcnkx. Harika bir kurgu okuyacağız yinee. Karakterlerimizin ismi yabancı olacak onun için okunuşlarında kafa karışıklığı yaşamayın diye buraya da bırakacağım.

~ Rocha (Roça)

~Aifliel (Eyfıl)

~Leri Sofia Hemor (Leri Sofia Hemır)

~Cyrus Hemor (Sayrıs Hemır)

~ Sara Nasara (Sara Nasara)

~Werner Nasara (Wörnır Nasara)

Şimdilik bu kadarr eğer yeni karakter eklenirse bölümün başına yeniden koyarımm.

KEYİFLİ OKUMALARRR

__________________________________________

23 yıl önce, 29 Şubat 2000

Kucağındaki bebeğin gülüşü hayatına renk katmıştı kadının ama fazla uzun sürmeyecekti. Kısa bir süre sonra ayrılmak zorundalardı. "Bizi hiçbir zaman affetmeyecek. Kızımız hiçbir bizi zaman sevmeyecek!" dedi Leri kocasına bakarken. Yapılan hataların cezasını çekme vakti gelmişti. Aşk ne zamandan beri bir suç sayılıyordu? Hani aşk en güzel duyguydu? Neden cezalandırılıyorlardı şimdi? Çünkü onlar farklıydı. Herkes kendi dengiyle birlikte olmalıydı. Eğer farklı türden iki kişi bir ilişki yaşamaya başlarsa cezaya çarptırılırlardı. Üstüne üstlük bir de çocukları olursa verilebilecek tek bir ceza vardı; idam cezası... Çünkü yöneticilere göre o doğan çocuk lanetliydi. Her şeyden ve herkesten güçlü, öldürülmesi gereken bir varlık. Leri ve Cyrus bunları bile bile birlikte olmuşlardı. Aşklarına engel olamadıkları için her geçen gün o bataklığa daha da çok batmışlardı.

Şimdiyse kızları lanetli bir hayata gözlerini açmıştı. "Biliyorum ama bizden ve Flylex'tan uzak olması onun rahat bir hayat yaşayacağı anlamına geliyor. Eğer yöneticiler kızımızın varlığını öğrenirse ilk fırsatta onu öldürecek. Kızımızı bırakmak çok canımızı yakıyor farkındayım fakat bizim yaptığımız bir hata yüzünden onun ölmesini istemiyorum." Cyrus derin bir nefes aldı. Hayat bu kadar acımasız olmak zorunda mıydı? "Merak etme sevgilim, dünyada yeni ailesi ona çok iyi bakacak."

Kadının içine sinmeyen bir şeyler vardı. Bir felaket olacağını hissediyordu. Güçleri miydi ona bunları hissettiren? Yoksa yeni sahip olduğu annelik duygusuyla, kızını bırakacak olmaları mı? "İsmini biz koyalım, zaten yanında biz olmadan büyüyecek. En azından ona bir şey bırakmadığımızı düşünmesin." dedi Leri düşüncelerinden sıyrılarak. Adam karısına rahatlatıcı bir tebessüm sundu. En azından öyle olmasını diledi. "Biz ona pek çok şey bıraktık Leri. Sadece bunları öğrenmesi biraz zaman alacak. Hayvanlar onun her anında yanında olacak. Tek kaldığı zamanlarda hayvanlar ona eşlik edecek. Belki senin güçlerini anlaması biraz uzun sürebilir ama elbet bir gün onun farkındalığını da yaşayacak. Evet, güzel şeylerin yanında birçok kötü şeyde gelecek fakat bizim güçlü kızımız, bunların üstesinden gelecektir."

Leri hala kızını bırakacak olmanın burukluğunu yaşıyordu ve bir ömür yaşamaya da devam edecekti. Onları buna zorlayanlardan deli gibi intikam almak istiyordu. "Belki bir gün bizi affeder, değil mi Cyrus?" Adam kafasıyla onayladı. "Gerçekleri gördüğünde bize hak verecektir. Bu kara günleri atlatıp güzel günlere de yelken açacağız. Sadece bize biraz zaman gerekiyor."

İkisi de bir süre kızlarını inceledi. Ne de güzel bir bebekleri olmuştu. Gönül isterdi ki o lanet yasak kalksın ve mutlu bir aile olsunlar. Fakat gerçekler acıydı. Gerçekler ne zaman yüz güldürmüştü ki...

"Rocha olsun." dedi Leri kızının saçlarını okşamaya devam ederken. Gözleri morun en güzel tonuna bürünmüştü. Teninin beyaz olduğu gibi saçları da beyazdı. "Annenin ismini çok güzel taşıyacak. Onun gibi güçlü ve asla pes etmeyen biri olacak." Cyrus karısını biraz olsun rahatlamasını istiyordu. Yaptıkları şey kolay değildi ama zorundalardı. Hem Cyrus biliyordu ki, Rocha onları yeniden bulacaktı. Eğer bir gün olurda Flylex'e gelirse diye en güvendiği dostuna tembih etmişti. Rocha o evrene adım attığı andan beri onun yanında olup onu koruyacaktı.