Tam karşımda duruyordu.yıllardır görmek istediğim şey.tek kaşlı monaliza resmi.kaşları beni benden alıyordu.
Hem dolgun kaşları vardı aynı ben.
O sırada monalizanın tek kaşı düştü.
" aman tanrım didim." bunlar gerçek kaştı.bir insana ait olmalıydı.
" abo fış aney".
Bu benim çingene pembesi atlı prensim abdurrezağın kaslarına benziyordu.kokusundan anladım.benim abdurrezzağımın kaşını çalanın kaşını başını yolarım.
Hemen kürdistandan yola çıkmalıydım.
Kesin yakında bir savaş çıkacaktı.
31. Dünya savaşı.
Kaşları uhuyla geri yapistirdim.ama sağlam olmayınca tükürükle destekledim.
Ama bi araç lazımdi.buldum otostop cekicektim.hemen otoyola geçtim.bacaklarını açık cool pozlar verdim ama sadece bir araba durup beni aldı.cingenelerin at arabası.
Yolda arsız bela dinleyip koparken birdenbire bir bomba arabanin önüne düştü ve aniden durunca elimdeki cola yuzume sıçradı ve asitten gözlerim yandı.
Kurdistanlilari yenmenin yolunu buldum.cingenelerin kizdirdim ve bu sayede cingeneler ve teröristler arasında savaş çıktı ve cingeneler çıktı.ardından arabaya atlayıp yola devam ettik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bir küçük kezbancık
Rastgelekezban adında bir kızın garip hayat hikayesi dikkat okurken gözlerini yaşarabilir.kucuk kezban ve çilekeş hayatına hazır olun
