Beklenmedik

Bölüm 17

Merhabaa nasılsınız??

Oy ve yorum yapmayı unutmayalım lütfen

Keyifli okumalar...
-----

Tam tamına üç gündür Asafla konuşmuyorduk. O söylediklerinden sonra ne ben yazmıştım nede o.

Benim bildiğim, tanıdığım Asaf asla böyle biri değildi. Zaten bende böyle geri düşünceli birini sevecek biri değildim.

Hislerim tamamen bir birine girmişti. Kendi hislerimi kontrol edemiyordum. Ne hissetmem gerektiğini, ne yapmam gerektiğini gerçekten bilmiyordum.

Bir kaç defa Asafa yazmayı denemiştim ama sonrasında vazgeçmiştim. İçimden gelmiyordu nedensizce. Yıllardır onu sevdiğimi, ondan bir kaç cümle için vazgeçmemem gerektiğini hatırlatıyordum kendime sürekli.

Bazen acaba diyordum...

Artık beynim durmak üzereydi. O kadar çok düşünüyordum ki ben bile bıkıyordum. Gece uyuyamıyordum, işte kafamı toparlayamıyordum düşünmekten.

Kendimi bir karar vermek zorundaymışım gibi hissediyordum. Neydi bu his böyle? Ne yapacaktım ben...

Başım çatlayacak derecede ağrıyordu artık. Üç gündür doğru düzgün yemek bile yiyememiştim. Sanki Asaf bana artık kötü geliyordu...

Son zamanlarda onunla konuştuğumda bile kendimi eskisi kadar mutlu hissetmiyordum. Sanırım onun davranışları beni kendinden soğutuyordu...

(Y/n: Bu bir bahane arklar seven ne olur olsun soğuyamıyor :/)

Kafamdaki düşüncelere son vererek telefonu elime alıp wp'ya girdim. Sanırım Asafa yazmalıydım.

Deli: Selam

Bir kaç dakika sonra çevrimiçi olup mesajımı görmüştü.

Asaf: Selam.

Deli: Naber?

Asaf: İyi. Senden?

Hiç bir şey yokmuş gibi konuşmamız beni çıldırtıyordu ama yapacak bir şeyimde yoktu.

Deli: İyi bende

Asaf: Napıyorsun?

Deli: Oturuyorum öyle

Deli: Sen?

Asaf: İşten geldim az önce uzanıyorum.

Deli: Çok yoruldun mu?

Asaf: Evet yorucu bir gündü.

Asaf: Gerçi her gün öyle ama neyse.

Deli: İşin zor seninde

Deli: Yemek yedin mi bari?

Asaf: Annem hazırlıyor birazdan yiyecem.

Deli: Afiyet olsun şimdiden

Asaf: Teşekkür ederim.

Asaf: Sen yedin mi?

Deli: Hı hı

Asaf: Bilinmeyen.

Deli: Yani daha yemedim ama yerim birazdan

Asaf: Neden yemedin?

Asaf: Saat kaç olmuş kalkta ye.

Deli: Şu an canım istemiyor sonra yerim

Asaf: Peki, nasıl istersen.

Asaf: Annem çağırıyor sanırım yemek hazır.

Asaf: Sonra konuşuruz tamam mı?

Deli: Peki..
(Görüldü)

Konuşmamızdan sonra çıktım wp'dan. Oturduğum koltukta biraz dikleşip başımı ellerimin arasına aldım ve düşünmeye başladım. Nasıl böyle olmuştuk biz? Neden böyle olmuştu her şey bir anda?

Güzel konuşuyorduk, anlaşıyorduk. Bir anda her şey tam tersi olmuştu...

Telefonu elime alıp uçak biletlerine bakmaya başladım. Babamgil ben buraya taşındıktan sonra Almanyaya taşınmışlardı. Burayı seviyordlardı ama işten dolayı mecbur kalmışlardı. Belki bende onların yanına taşınıp biraz kafamı toparlamalıydım...

Biletlere Asafla konuştuktan sonra bakmaya karar verip telefonu koltuğa bıraktım. Başımı koltuktan geriye atıp gözlerimi kapattım.

Aklıma bir anda Asafın hoşlandığı kız düştü. Daha doğrusu hoşlandığını sandığı. Benimle konuştuktan sonra kızdan aslında gerçekten hoşlanmadığını anlamış. Bunun beni sevindirmesi gerekirken aksine bi' garip olmuştum. Nedenini henüz çözememiştim ama içimde kötü bir his vardı sanki...

Artık bunları düşünmek istemiyordum. Akışına bırakıcaktım herşeyi. Nolucaksa olsun.

Kalkıp odama geçtim. Pijamalarımı giydikten sonra ışığı kapatıp yatağıma yattım. Gözlerimi kapatıp biraz debelendikten sonra sonunda uykunun kollarına bıraktım kendimi...
-----

Evett bir bölüm daha bitti ballar
Neler düşünüyorsunuz bakalım?

Umarım beğenirsinizz

Finale son 3 bölümm
Sonunu tahmin edenler? :d

Öpüldünüzz