Gniłam od środka, a mawiali, że to najpiękniejszy czas człowieka
To przed dorosłością, a po cudownej niestety krótkiej chwili małego człowieka
Samotność była skazą, po paru latach stała się niestety czymś znajomym ..- Rozumiem cię niestety zbyt dobrze. Jak można być tak długo chorym?
Długo.
*Dedykacja dla niezrozumiałych młodych ludzi, którzy nie otrzymali zrozumienia w najważniejszym i najcięższym momencie ich życia. Trzymajcie się ciepło,
Ludomiva
CZYTASZ
Pamiętnik Każdej Sieroty
PoetryNasze problemy to nie głupoty, zapraszam serdecznie do Pamiętnika Każdej Sieroty, Ludomiva Wiersze są mojego autorstwa.