[Koniec i podziękowania!]

12 4 0
                                    


Dziękuję.

Jestem autorką tomiku wierszy - siedemnastu wierszy. Tytuł książki miał mieć inny cel, jednak z biegiem czasu przywarł do poezji, która z resztą była ze mną daleko wcześniej. Pisząc te dzieła byłam smutna, szczęśliwa czy przepełniona pustką. Niektóre są wyimaginowane - te upragnione, a niektóre kłębiącą się rzeczywistością. Niecały rok temu rozpoczęłam tą znakomitą przygodę i będąc z wami szczera, nie byłam w najlepszym stanie. I to właśnie wiersze sprawiły, że mogłam w jakiś sposób wyrazić swoje uczucia. Nawet nie uczucia, a siebie. To były ciężkie miesiące, ale z każdym wierszem się czegoś o dziwo nauczyłam. I może to zabrzmieć absurdalnie. Każdy z nich był dla mnie nowym przemyśleniem, gdzie na końcu czekała okrutna lekcja życia. W końcu mój styl pisania jest dosyć specyficzny - metaforyczny. W małym procencie sama nie rozumiem jak one powstały, podobno serce rozumie i pamięta. Tak mi mówi.

Kończę nie tylko tomik siedemnastu wierszy, ale także pewien etap w swoim życiu. Coś się kończy coś się zaczyna...
Ja kończę swoją okrutną przeszłość, a zaczynam świetlaną przyszłość. Także gdyby przyszedł taki dzień, gdzie moje wiersze ujrzą światło dzienne, nie tylko na wattpadzie (co z resztą tak się stanie), na pewno moje serce będzie w pełni zdrowe.

Dlaczego Pamiętnik Każdej Sieroty?

Mimo wszystko każdy z nas jest taką sierotą, która nie potrafi odnaleźć się w życiu.

I co najważniejsze...

Pamiętnik pozostaje pamiętnikiem.

Ludomiva
17 czerwca 2023r.

Ps. To jeszcze nie koniec.

Pamiętnik Każdej SierotyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz