Hayatın,hayatı

Bölüm 10

'Anne beni burada tek başıma bırakmayacaksınız değil mi?'

'Ne oluyor burda neden tek başına kalacaksın anne ve babam var.'

Annem aynı şeyleri Hayatiye de anlattı.

'Anne baba Hayatı tek başına bırakmayacağız dimi? Bir yolunu buluruz. Hayat tek başına asla kalamaz korkar. Siz yanınıza alamıyorsanız ben kalırım. Bursu sınava girer tekrar kazanırım.'

Ben ne diyeceğimi bilemiyorum. Ondan burundan vazgeçmesini isteyemem ama tek başıma da yaşayamam.

'Olum bu fırsatı kaçırırsan bir daha gelmez. NBA den davet almışsın. Tekrar düşün.'

'Baba kardeşimi tek başına bırakamam.'

'Hayati kabul tek başıma yaşamam benim için çok zor olacak ama o burstan vazgeçmesin oğlum düşün Bi  Amerikadan burs almışsın bir daha yakalayamayabilirsin ayrıca sınavı da kazanacağından yüzde yüz emin olamazsın. Sen oraya gideceksin bende  burada başımın çaresine  bakacağım . Hem bütün sevdiklerim burda olacak yalnız kalmayacağım.'

Ne kadar acı olsada onlardan uzak kalmak bunu yapabilirim. Onlardan bu güzel tekliflerini reddetmelirini istemek bencillikten başka bir şey olmaz ve gerçekten sevdiğim insanlar burda olacak üzülmeme müsaade etmezler.

' Emin misin güçlü durmaya çalıştığını biliyorum. Kendini bu kadar zorlama. '

' Kıskanıyor musun yoksa '

Dedikten sonra güldüm. Gerginliği biraz da olsa azaltmak için.

'Kızım senin için daha çok çalışıp en yakın zamanda seni yanımıza alacağız söz.'

'Biliyorum babacım gözünüz arkada kalmasın. Hem bu sene sınav senem derslerden size vakit ayıramayacağım. Belkide daha iyi olur.'

Aslında kafam hala çok karışık ne yapacağım tek başıma diye ama gerçekten derslerime odaklanırsam yalnızlığımı unuturum.

'Canım yavrum sen hep çok güçlüydün. 6 yaşındayken Hayatiyi korumak için köpeklerin önüne atlamıştın. O zamandan belliydi ne kadar güçlü biri olacağın. Ama bir o kadarda sevgi dolusun o köpekler seni görünce hemen sakinleşmişti.'

Vay be ben neymişim. O kadar küçükken korumuşsam kardeşimi yine korurdum.

'Ee Hayati sen ne zaman gideceksin. Annemler 2 gün sonra gidiyor.'

'Kızım sen bunu nasıl bu kadar çabuk kabullendin bravo. Ben yarın gidiyorum. O yüzden erkenden geldim. Bavullarımı toplamam lazım.'

Herkesin bu acelesi neden. Bu kadar erken gideceklerini düşünmemiştim.

'Tamam oğlum ben sana yardım edeyim bir an önce toplan.'

'Ben odama çıkıyorum. Size iyi toparlanmalar.'

Annem bileğimden yakaladı. Gözümün içine bakıp adeta af diledi.

'Kızım özür dileriz seni yalnız bırakacağımız için.'

'Annem sakın ağlama beni de ağlatacaksın. Ben kendime güveniyorum. Size küsmedim. Sadece bunları sindirmem lazım.'

Annemin göz yaşlarını silip yanaklarına öpücük kondurup odama çıktım.

En iyisi biraz uyumak çünkü ağlamam bir şeyi değiştirmeyecek.

Kafamı yastığa koyduğum gibi uykuya daldım.

Annem tepemde beni uyandırmaya çalışıyor. Nasıl yorulmuşsam uyanamadım bir türlü.

'Kızım uyandın mı elini yüzünü yıka da gel aşağıya yemek hazır.'