Uykumdan, birinin aceleyle beni ayağa kaldırmasıyla uyandım.
Neye uğradığımı şaşırırken kalbim son hız çarpmaya başladı. Beni kaldıran kişiyle karşı koymaya hazırlanırken bilincim hala tam açılmamıştı.
"Umay" dedi tanıdık bir ses "Hemen kendine gel"
Kozan olduğunu fark ettiğim kişiyle savaşmayı bırakıp düşmemek için kollarımı boynuna doladım. Sonunda ayaklarımın üzerinde durabilmeyi başardığımda hala ona sarılıyor gibiydim.
Siyah gözler karmaşık duygularla gözlerime bakıyordu.
Nefesini hissedebildiğim bir yakınlıkta saniyenin onda biri kadar kaldıktan sonra aceleyle birbirimizden ayrıldık.
"Borcumu ödedim." dedi Kozan sessizce.
Neler olduğunu anlamayarak ona bakarken bir anda toplu ayak sesleri duydum.
Gelen heyeti kapının dışında gördüğümde Kozan'ın neden borcunu ödediğini anladım. Heyetin en önünde İmparator'un Özel Muhafızlarından Aditya vardı. Kırmızı pelerinli üniforması ve başındaki ona özgü tacı olmasa o olduğuna asla inanmazdım. Kule'de ne işi vardı?
Geçmişin karanlık görüntüleri zihnime dolarken ellerim titremeye nefes alamamaya başladım. Bu tepkiyi veren vücudumdan nefret ediyordum. Kozan'ın yan gözle bana kaşlarını çatarak baktığını görünce ellerimin titremesini gizlemeye çalıştım. Bu güçsüzlüğü ona da göstermemem gerekiyordu. Tepkimin sebebini anlamamış ve anlayamayacak olsa bile...
Demir kapı açılıp Muhafız Aditya içeri girdiğinde Kozan Muhafız'ı sağ elinin yumruğunu diğer eliyle kavrayıp eğilerek, yalnızca muhafızlara verilen özel selamla karşıladı.
Panik hissini bir kenara bırakıp yüzüme ifadesizlik maskemi takındım ve Kozan'ın arkasından selama durdum. Muhafız selamımızı önemsemeden bize doğru yürüdü "Sizi götürmek için emir aldım." dedi sırıtır bir ifadeyle.
Küçük dipsiz birer bataklığı hatırlatan yeşil gözleri sinsice parıldıyordu. On iki özel muhafızdan üçüncüsüydü ve belki de en sinsisiydi. İşlerini daha çok tüm o şatafatlı ayinler ve savaş teknikleri yerine zekasıyla yapmayı tercih ediyordu. Bir din adamı cübbesi gibi yerlere kadar uzanan pelerinli kırmızı üniformasının üzerinde ismine özel hazırlanmış bir mührü taşıyordu.
"İmparator hazretleri neden sizi yolladı acaba?" dedi Kozan aklımdaki soruyu rahat bir şekilde sorarken "Yoksa bir sorun çıkacağından mı endişeleniyor?"
Aditya gözlerini kıstı Kozan'ı kale almıyor gözükmek için arkasını dönerek arabaya doğru yürümeye başladı. Biz askeri adap gereği arkasından yürürken "İmparator'u mu sorguluyorsun?" diye tısladı.
Kozan aldığı tepkiden memnun bir şekilde gülümsedi. Fakat hiç beklemeden "Ne haddime " dedi hafifçe eğilerek.
Muhafız tek kelime etmeden at arabasının önüne kendine ayrılan bölümüne oturdu ve biz de arkaya geçtik. At arabası komik denebilecek kadar kısa bir sürede saraya vardığında Muhafızdan önce arabadan inip beklemeye başladık. Muhafız öne geçip yolu gösterirken bacağımın acısını unutmak için onlarca kez inip çıktığım bahçe merdivenlerine ve sarayın ihtişamlı giriş kapısına bakmaya başladım sarayın geri kalanıyla bütünleşen devasa mermer kapıyı geçip arka taraftaki askerlerin kullandığı küçük kapıya ulaştık.
Muhafız üzerimizin aranmasını beklemek için kenara çekilirken kılıcımı ve hançerimi kınıyla beraber Saray askerlerine teslim ettim. Paltomun iç cebindeki ikisini kovalamaca sırasında kaybettiğim altı bıçağı da askerin ellerine verirken üzerimde gezinen ellerinden rahatsız olmuyormuşum gibi davranmaya çalıştım.
Sarayın tüm ihtişamını ön tarafta bırakarak arka merdivenlerden çıkmaya başladık. Kozan zorlandığımı anlıyor fakat yardım etmek için herhangi bir girişimde bulunmuyordu.
Aditya genişçe bir kapıya geldiğinde durdu. Karanlık girişte gözükmeyen adama muhafızlara özgü bir şekilde iki yumruğunu göğsünde birleştirerek selam verdi.
Adam "Bundan sonrasını ben hallederim" dedi sakin bir sesle.
Baş Muhafız'ı sesinden tanırken titrememeye çalışarak başımı yere indirdim. Bizi buraya getiren muhafız aramızdan çekildiğinde Baş Muhafız Malin'i ellerimizi kavuşturup eğilerek selamladık.
"İmparator Hazretleri sizibekliyor" dedi
ⴟ ⴟ ⴟ
Sizce Umay'ın hayatında Kozan'ın bilmediği neler oluyor olabilir?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİSTEM +18
Teen Fiction"Zihnim geriden gelen sesleri algılamaya başladığında derin bir dejavu hissiyle sarsıldım. Gözlerimi zorlanarak açtığımda yine aynı karanlık odada olduğumu fark ettim. Kapı bu kez açıktı ve biri bana doğru geliyordu. Yansıyan ışık gelen adamın yüzün...
