BÖLÜM ŞARKISI:KAYAHAN, ODALARDA IŞIKSIZIM
🌸Gözlerimi açtığımda, karanlık pis kokan bir odadaydım , o kadar pis kokuyordu ki midemi bulandırmıştı bu koku .
Olanları hatırlamaya çalıştım en son markete gitmiştim ordan çıktığımda iki kişi beni kaçırmıştı .
Kaçırmıştı ..
Ellerimle yerden destek alıp kalkmak istedim ama bağlıydı , demirle duvara bağlamışlardı . Zorlanarak da olsa ayağa kalktım .
Ve bağırmaya başladım .
Karanlıktan çok korkardım ve bu oda olmadığı kadar çok karanlıktı . Her an bir yerden bir şeyler çıkacakmış gibi hissediyordum .
Allah'ım nolur kurtar beni , Uraz bulsun beni .
URAZ'DAN
iki günden beri her yerde Firuzeyi arıyordum ama hiçbir yerde bulamamıştım .
Kamera kayıtlarından iki kişinin onu zorla bir arabaya koyup götürdüklerini görmüştük , yanımda Alp ve Atakan vardı sürekli bana teselli vermeye çalışıyorlardı ama yok Firuze'yi bulmadıkça rahat nefes alamazdım .
Benim tüm nefesim oymuş , nefessiz kalkınca daha iyi anlamıştım .
"Kardeşim yengeden bir haber bulduk sanırım bir bak " dedi Alp hemen kalkıp yanına gittim .
"Ne buldun kardeşim" dedim
"Bak kardeşim yengenin telefonunu iki gündür tarıyorduk ama bir şey yoktu az önce bir sinyal almaya başladım , yenge muhtemelen telefonunu açtı, bak işte şurdalar kırmızı nokta bulundukları yeri gösteriyor "dedi Alp
Akıllı kızım benim yerini buldurmuştu bize
"Kardeşim neresi burası "dedim
"B**** açıklarında bir yer kardeşim hadi hemen çıkalım " dedi ve tam teşhizatlı yola koyulduk.
Nefesimi almaya gidiyordum ve bunu yapanların yanına bırakmayacaktım .
🌸🌸
FİRUZE 'DEN
İki gün koskoca iki gün geçmişti ve Uraz beni hala bulamamıştı . İki gündür bu karanlık odada deliricektim neredeyse ama kendimi urazın hayaliyle ayakta tutuyordum .
Hiç halim kalmamıştı, birazdan düşüp bayılsam bir daha kalkabilir miydim onu da bilmiyordum .
Aradan geçen sürenin sonunda ayak sesleri duymaya başlamıştım acaba hayal mi görüyordum ya da gayipten sesler mi duyuyordum .