(2 yıl sonra)
"Jisung, kalk. Hastaneye gidiyoruz." Minho'nun sesiyle uyandığımda şaşkınca ona bakmıştım.
"Ne?"
"Hastaneye gidiyoruz dedim." Kaşlarımı çatmıştım.
"Neden?"
"Jisung, bebeğim. Haftalardır kusup duruyorsun, halsizsin. Hastaneye gitmeyeceğiz de ne yapacağız?" Oflamıştım. Hastaneye gitmek istemiyordum.
"Geçer birkaç güne. İlaç verirsin, iyileşirim." İç çekti.
"Ya hamileysen?" Gözlerimi kocaman açmıştım.
"Hamile mi?"
"Evet. Ya hamileysen?"
"İlk 28 sevişmede hamile kalmadım da 29. sevişmede mi kalacağım?"
"O ilk 28'de prezervatif kullandık. Ondan kalmamış olabilir misin acaba?"
"E sonuncuda neden kullanmadık?"
"Yanımızda yoktu. Sevişmeyi yarıda kesip eczaneye gidemedim, kusura bakma." Dalga geçerek konuştuğunda göz devirmiştim.
"Sanmıyorum, kalmamışımdır."
"Bırak da ona doktor karar versin." Elimden tutup beni doğrulttuğunda oflamış ve geri uzanmıştım. "Jisung, hadi bebeğim. İnat etme de gidelim şu hastaneye."
"Minho..." Yatağın yanına eğildi ve benimle aynı hizaya geldi.
"Efendim?"
"Eğer öyle bir şey varsa... Yani... Şeyse... Sevinir misin? Yani kabullenebilir misin?"
"Tabii ki. O nasıl soru?" Ofladım ve yorganı başıma çektim.
"Bilmiyorum. Ben korkuyorum." Yanıma uzandığını hissetmiştim. Yavaşça yorganı başımdan çekip yüzümü ortaya çıkardı ve bir elini yanağıma koydu.
"Neden korkuyorsun?"
"Korkuyorum işte." Kısa bir süreliğine gözlerini kaçırdı, sonra tekrar bana baktı.
"İstemiyor musun?" Kafamı iki yana salladım.
"İstememek değil. Sadece ne hissedeceğimi bilmiyorum. Böyle bir yere bir canlı getirmek... Bilemiyorum Minho. Sorumluluğu çok büyük." Dudaklarıma küçük bir öpücük kondurdu.
"Bunları konuşmak için erken. Önce bir hastaneye gidelim, emin olalım." Bu sefer itiraz etmeden doğruldum. Bizi direkt hastaneye ışınlamıştı.
◇◇◇
Testler yapılmıştı ve şu an sonuçlarını bekliyorduk. Başımı Minho'nun omzuna yaslamıştım, koltukta oturuyorduk.
"Jisung."
"Hm?" Bir süre sustu.
"Galiba ben de korkuyorum. İçimde garip bir his var." Yutkunmuş ve başımı omzundan kaldırmıştım.
"Eğer gerçekten hamileysem... Bırakır mısın beni?" Şaşkınca bana baktı ve elini belime koydu.
"Nasıl soru o? Ben seni ne olursa olsun bırakmam." Belimdeki elini karnıma götürdü. "Ve hamileysen, burada çocuğumuz varsa yemin olsun ki ikinizi de sonsuza dek korurum, bırakmam." Gülümsemiş ve ona sıkıca sarılmıştım. Bu adamı çok seviyorum...
Doktor odadan çıktığında ikimiz de ayağa kalkıp merakla ona bakmıştık.
"Sonuçlar çıktı." Sırıtarak konuştuğunda alt dudağımı ısırmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahperi / minsung
Fanfiction"Sen vampirsin, kendine gel. Bir peri gibi olman mantığa ters." "Pardon da nerem periye benziyormuş?" "Periler güzeldir. Sen de onlara benziyorsun işte."
