2 Gün Sonra
Songül sabah kalktığında gene kapısının önünde beyaz zambak buketi vardı ve gene bir not ''Sahile gel''
Songül; Gene ne işler peşindesin adam.
Metin; Hangi adam?
Songül; Baba ya. Aklımı aldın.
Metin; Hangi adam onu yollayan. Ayrıca sen beyaz zambak sever miydin ?
Songül; Se-Severim tabi ki babacım.
Metin; O notta ne yazıyor.
Songül; H-Hiç bir şey babacım. Ben gideyim birazdan gelirim.
Metin; Gel buraya, SONGÜL.
Songül elinde buketle hızlıca evden çıkar ve sahile iner.
Songül; Sen niye beyaz zambak yolladın bana yine?
Sadi; Sen bana demedin mi benim seni affetmek için dünyada ki tüm beyaz zambakları yollaman lazım diye.
Songül; Ben onu mecazen dedim. Babam yakaladı ya.
Sadi; Bir dakika, babanın seni yakalaması seni niye bu kadar rahatsız etti.
Songül; Babam seni öldürmesin durduk yere diye, kızıma niye deden babanı öldürdü diyeyim demi.
Sadi; Busenaz'a ne zaman söyleyeceksin?
Songül; Bilmiyorum ne zama- bir dakika Busenaz'a babalık yapıcak mısın?
Sadi; Tabi ki yapıcam kızım o benim.
Songül Sadi'ye sarılır.
Songül; Teşekkür ederim.
Sadi; Bu affettim demek mi?
Songül; Hayır, sen beyaz zambak'tan devam demek.
Sadi; Metin baba beni görürse vurur. Ben yavaştan kaçayım.
Metin; Baba mı?
Sadi; Metin amirim
Metin; Kızım sen az kenara çekil zambaklar kan olmasın.
Songül; Baba, lütfen. Sadi'yi düşünmüyorsan torununu düşün, bu yaşına kadar babasız büyüdü, bırak daha fazla babasız büyümesin.
Metin; Sen diyorsun işte bu yaşına kadar diye.
Yalçın; Sen kime silah çekiyon lan! ( silahını Metin'e doğrultur.)
Metin; Senin oğluna çekiyorum lan dürrük.
Yalçın; Sen kime dürrük diyon lan hırto!
Songül Sadi'ye işaret yapar ve kavgadan sıvışırlar.
***
Songül Ev
Songül; Abla.
Büge; Efendim.
Songül; Sadi kabul etti.
Büge; Neyi?
Songül; Neyi olacak abla, Busenaz'a babalık yapmayı kabul etti.
Büge; Ay hadi hayırlı olsun.
Tülay; Ne hayırlı olsun?
Songül; Anne ya aklımı aldın. Sabah babam akşam sen.
Tülay; Ne hayırlı olsun dedim.
Songül; Anne, şimdi ben iki gün önce Sadi'ye Busenaz'ın babası olduğunu söyledim.
Tülay; Eee.
Songül; O da biraz düşünmem lazım dedi. Sonra bugün beyaz zambak göndermiş yine, sahile gel yazmış, indim sahile biraz konuştuk ondan sonra '' Busenaz'a ne zaman söyleyeceksin'' dedi, bende babalık yapıcak mısın dedim, o da '' tabi ki yapacağım kızım o benim'' dedi.
Tülay; Ha o yüzden ev beyaz zambak serası gibi.
Songül; Evet.
Tülay; Songül sen hala aşıksın bu adama.
Büge; Bence de aşıksın. Affet ya.
Songül; Hayır affetmiyicem. Önce Busenaz'a söylemem lazım.
Busenaz; Neyi annecim?
Songül; Allahuekber yahu siz bugün yemin mi ettiniz benim aklımı çıkarmaya.
Büge; Neyse biz sizi yalnız bırakalım.
Tülay ve Büge gider.
Songül; Annecim şimdi sana bir şey söyleyeceğim ama sakin olucaksın tamam mı?
Busenaz; Tamam.
Songül; Güzel kızım, hani sormuştun ya bana babam kim diye.
Busenaz; Evet.
Songül; Kızım, senin baban...( ağlamaya başlar) S-Sadi P-Payaslı.
Busenaz tek kelime etmeden odasına gider ve Songül onu görmeden pencereden kaçar.
BÖLÜM SONU
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Zambaklar ( TAMAMLANDI)
FanfictionTAMAMLANDI Songül sabah kalktığında evinin kapısında en sevdiği çiçek olan beyaz zambaklardan oluşmuş bir buket bulur. Şehir dışındaki ailesinden geldiğini düşünür ama aslında yıllar önce sebepsiz yere onu terk eden kocası Sadi Payaslı göndermiştir...
