Özel Bölüm -4-

338 21 0
                                    

3 Yıl Sonra

Sadi'den

Songül'süz 3 yıl geçmişti, çok kötü hissediyordum. Onunla aynı şehirde olup yanına gidememek, ona sarılamamak, onu öpememek çok zor bir duygu. Allah bilir ne yapıyor şu an, kiminle, nasıl hiç bilmiyorum. Tek bildiğim şey aşkımdan vazgeçmeyeceğim...

Songül'den

Yatakta uzanıp telefondan Sadi ile olan fotoğraflarımıza bakıyordum, onu çok özledim. Nerede, kiminle, evli mi, sevgilisi var mı bilmiyorum. Birkaç dakika sonra Busenaz ağlayarak yanıma geldi.

Songül; Prensesim, ne oldu niye ağlıyorsun?

Busenaz; Çok kötü bir rüya gördüm annecim.

Songül; Nasıl bir rüya?

Busenaz; Sen beni bırakıp gidiyordun.

Songül; Oyy benim güzel kızım, Ben seni asla bırakmam birtanem. 

Busenaz; Bırakmazsın dimi?

Songül; Bırakmam güzel kızım, ASLA bırakmam. Bugün dışarı çıkalım mı ister misin?

Busenaz; İsteriiim.

Songül; Tamam o zaman üstümüzü değiştirelim, kahvaltımızı yapalım sonra da dışarı çıkalım tamam mı.

Busenaz; Tamam annecim.

Sadi'den

Olay yeri incelemeye gitmiştik, bir kadın cinayeti vardı, kadın tıpkı Songül'e benziyordu yada ben Songül'e benzetiyordum. Zanlıyı tutuklamıştık ve diğer polisler gibi salmaya niyetimiz yoktu. Biraz kafa dinlemek için eve gittim ve menengiç yaptım. 

Songül'den

Kızımla güzelce kahvaltımızı yaptık ve üstümüzü değiştirdik. Uyumlu giyinmiştik.

Songül ;Sahile gitmek ister misin annecim?

Busenaz; İsterim.

Songül; Tamam, o zaman sahile gidiyoruz.

Bir süre sonra sahile varmıştık. Busenaz yorulmasın diye onu kucağıma almıştım birlikte yürüyorduk. Birkaç saat dolaştıktan sonra eve geri döndük çünkü hava çok soğuktu. Hemen prensesimin üstüne kalın bir şeyler giydirdi ve beraber yatağa yatıp üstümüze yorganı örttük...

Sadi'den

Hava buz gibiydi. Dışarıya çıkacak dermanım yoktu. Bilgisayarımdan Songül'ün yerini tespit etmeye çalışıyordum...

Songül'den

Busenaz ile yatakta uyuyakalmıştık. Güzel kızım çok güzel uyuyordu, ben saçlarını severken uyandı.

Songül; Uykunuzu aldınız mı prenses?

Busenaz; Evet.

Songül; ( taklit eder) Evet.

Onu gıdıklayıp öpmeye başladım,.

Songül; Seni yerim küçük hanım anladın mı beni, yerim böyle ham yaparım. Hadi şimdi yemek zamanı.

Busenaz, Tamam anneciğim.

Beraber mutfağa gittik...

Sadi'den

Akşam yemeğe annemleri çağırmışım o yüzden mutfağa gidip yemek hazırladım...

Songül'den
Kızımla yemeğimizi yedikten sonra tekrar odamıza gittik. Ailemden uzak durmak manasızca bana iyi geliyordu...

BÖLÜM SONU
........................................................................
Çok kısa ve biraz saçma bir bölüm oldu, artık aklıma fikir gelmiyor o yüzden 2 bölüm sonra tamamen bitireceğim bu hikayeyi.

Beyaz Zambaklar ( TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin