Songül daha cümlesini bitirmeden Sadi dudaklarına yapışır.
Songül kendini geri çekip Sadi'ye tokat atar.
Songül; Siktir git buradan, bir daha da karşıma çıkma!
Sadi; Haklısın, haddimi aştım. Özür dilerim.
Songül; Hadi git daha fazla görmek istemiyorum seni.
Sadi; Peki komiserim.
Songül; Komiser değilim ben.
Sadi; Dünya ahiret komiserimsin.
Sadi arkasını döner ve evine gider.
22.30 Songül Ev
Songül anahtarı ile kapıyı açar ve salona geçer.
Busenaz; Hoşgeldin annecim.
Songül; Hoşbuldum prensesim.
Büge; Songül iyi misin sen?
Elif; Kuzicim iyi misin?
Songül; İ-İyiyim. Annecim hadi sen odana git ben birazdan gelicem tamam mı?
Busenaz; Tamam anne.( gider)
Songül; Ben direk damdan düşer gibi söylüyorum.
Meltem; Ay hadi Songül çatlatma insanı.
Songül; Sadi burada, gelmiş.
Hepsi; NEE!
Songül; Asıl şimdi durun. Öptü beni.
Meltem; Nasıl öptü ya?
Songül; Bayağı bildiğin ben buna bağırırken yapıştı işte.
Büge; Sıçtık o zaman.
Songül; Niye?
Büge; Annemle babam 2 gün sonra geliyor Adana'dan. Babam Sadi'yi görürse öldürür.
Songül; Sadi'nin gitmesi lazım.
Sadi Ev
Sadi anahtarla kapıyı açıp salona girer.
Yaver; Hoşgeldin Sadi abi.
Sadi; Hoşbulduk Yaver.
Eda; Abi sen iyi misin. Bir şey mi oldu ?
Sadi; Songül'ü gördüm.
Esra; Nasıl ya?
Sadi; Hiç değişmemiş. Hala aynı Songül, sadece polisliği bırakmış mimar olmuş
Barış; Sadi, kıza bir şey yapmadın dimi?
Sadi; Onu öyle görünce dayamadım öptüm.
Hepsi; NE YAPTIN NE YAPTIN?
Sadi; Ö-Öptüm
Barış; Sen harbiden malsın ha.
Esra; Abi sen sıçtın ben sana diyeyim.
Sadi; Niye la?
Eda; Hem annemle babam, hem de Songül'ün annesiyle babası 2 gün sonra geliyor.
Sadi oflar.
Sadi; Ben dışarıda hava alıcam.
Songül Ev
Songül Busenaz'ı uyuttuktan sonra salona geçer.
Songül; Ben bir hava almaya çıkıyorum.
Meltem; Tamam.
Büge; Fazla üzme kendini tamam mı ?
Songül; Tamam yarım saate gelirim.
***
Sadi sahilde oturmuş sigara içiyordur. Songül'de sahile inip sigarasını yakacakken Sadi'yi görür ve konuşmaya gider.
Songül; Sadi, ne işin var burada?
Sadi; Hava almaya çıktım sen?
Songül; Bende hava almaya çıktım ama şimdi eve dönücem ( der ve yürümeye başalar)
Sadi Songül'ü eve kadar takip eder tam Songül kapıyı kapatacaktı ki Sadi durdurdu.
Sadi; Kara mambam lütfen dinle beni.
Songül; ( bağırır) Ben senin kara mamban değilim. Sen beni yıllar önce bir mektupla terk ettin be adam, bir mektup . Hiç sordun mu jendine ya bu kız neler yaşadı acaba diye. Hiç düşündün mü?
Sadi; Songül'üm, lütfen dinle beni. Ben sonradan öğrendim o şerefsizin seni zorla öptüğünü.
Songül; Artık her şey için çok geç Sadi Payaslı. Bir daha da bana beyaz zambak gönderme.
Busenaz tam annesinin yanına gidicekken bağrışmalarını duyup dinlemeye başlamıştı ve her şeyi duymuştu. Annesi Babasının onu bir mektupla terk ettiğini duymuştu. Aklından " Acaba babam Sadi Payaslı mı"sorusu geçiyordu...
BÖLÜM SONU
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Zambaklar ( TAMAMLANDI)
FanfictionTAMAMLANDI Songül sabah kalktığında evinin kapısında en sevdiği çiçek olan beyaz zambaklardan oluşmuş bir buket bulur. Şehir dışındaki ailesinden geldiğini düşünür ama aslında yıllar önce sebepsiz yere onu terk eden kocası Sadi Payaslı göndermiştir...
