TAMAMLANDI
Songül sabah kalktığında evinin kapısında en sevdiği çiçek olan beyaz zambaklardan oluşmuş bir buket bulur. Şehir dışındaki ailesinden geldiğini düşünür ama aslında yıllar önce sebepsiz yere onu terk eden kocası Sadi Payaslı göndermiştir...
Karnım her geçen gün büyüyordu. Bugün doktora gidecektim eğer kendini gösterirse cinsiyetini öğrenecektim. Yanımda Sadi yoktu, bir yanım eksik gibi hissediyordum. Hemen üstümü giyindim ve evden çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaklaşık 30 dakika sonra hastaneye vardım. Doktor Hanım beni muayene odasına aldı ve karnıma jeli sürüp ultrasonu karnıma tuttu. Bebeğim biraz daha büyümüştü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ona baktıkça gözlerim doluyordu.
Songül; Belli oldu mu cinsiyeti?
Doktor; Evet belli oldu. Tebrik ederim, kızınız olacak.
Çok mutluydum, kızım olacaktı. Ama bir o kadar da üzgündüm çünkü Sadi bir kızımızın olmasını çok istiyordu. Hatta adını bile seçmiştik. Kızımız olursa Busenaz, oğlumuz olursa Metin Yiğit koyacaktık. Ultrason fotoğrafını aldım ve eve gittim. Annem kapıyı açtı.
Tülay; Hoş geldin kızım.
Songül; Hoş bulduk anne.
Tülay; Bak torunuma çok güzel patik ördüm.
Songül; Ablam mı söyledi?
Tülay; Aman ablanı bilmiyor musun ağzında bakla ıslanmaz.
Patikleri elime verdi. Gerçekten çok tatlıydı, ayıcıklı bir patikti. Kızıma çok yakışacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Songül; Eline sağlık annem. Çok güzel olmuş.
Sadi'nin Ağzından
Songül hakkında elimde olan tek şey Muğla'da olduğuydu. Umarım evli değildir ya da sevgilisi yoktur. Çok özledim kara mambamı. Hemen arabama binip Muğla'ya gittim. Tayinimi Muğla'ya aldırdım. Oradaki karakola gittiğimde gördüğüm manzara karşısında şaşırdım. Çünkü Hakan ve Zeynep karşımdalardı.
Sadi; Sizin ne işiniz var burada?
Zeynep; Ya başkomiserim sizden sonra bir başkomiser getirdiler.
Hakan; Tam kılkuyruk. Bizde sizi yalnız bırakmamak için atamalarımızı yaptırdık.
Sadi; Gelin buraya.
Kollarımı açıp ikisine birden sarıldım. Sonra işimizin başına döndük. Aklım hala Songül'de idi...
Songül'ün Ağzından
Odama gidip yatağa uzandım ve kızımın patiklerini koklayıp göğüs kafesime bastırdım.
Songül( içinden); Allah'ım, karnımdaki kızımı sağlıkla kucağıma alıp bize mutlu ve huzurlu bir hayat yaşamayı nasip et. Bu ne yüce, ne kutsal bir duyguymuş.
Sonrasında patikleri karnımın üstüne koydum ve kızımla konuşmaya başladım.
Songül; Bu patikler sana çok yakışacak kızım. Ben sana bunları giydireceğim, beraber alışverişe gideceğiz, ben sana çok güzel şeyler alacağım...
Biraz uyuduktan sonra akşam yemeği için mutfağa gittim ve masaya oturdum.
Sadi'nin Ağzından
Muğla'da kendime butik bir otele yakın bir yerde ev aldım. Zar zor eve yerleştim ve kendime menengiç yaptım ve bahçeye çıkıp menengiçimi içtim. Hava sıcaktı ve nem vardı. Eski eşyalarımın arasıdan Songül ile olan eski fotoğrafımız çıkmıştı ona bakıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O gün yıldönümümüzdü. En sevdiği restoranta götürmüştüm...
