သဘာဝပင်လယ် လေတွေရဲ့တိုက်ခတ်မှုကို သူရှူရှိုက်မိပြီးနောက် သူအနည်းငယ် ရွှင်လန်းလာသော်လည်း ရင်ဘတ်ရဲ့ထောင့်တစ်နေရာကတော့အောင့်ဆဲ...
သူငယ်ချင်းဖြစ်သူတွေရဲ့တိုက်တွန်းမှုကြောင့် သူရောက်လာခဲ့သော်လည်း ထင်သလောက်ပျော်မနေ။ အင်းပေါ့လေ ဘယ်ပျော်ပါ့မလဲ...ကိုယ့်ရဲ့တန်ဖိုးထားစရာတစ်ခုက ပျောက်ဆုံးနေတာလေ..
Yixing "ဒီလိုပုံနဲ့ သူတော့ လုံးပါးပါးတော့မယ်ထင်တယ်"
Yixing လည်းအဝေးကနေ Chanyeolကိုကြည့်ပြီး Sehunအားစကားဆိုမိသည်။
Sehun"ဟုတ်ပါ့ကွာ.. အမြန်ရှာတွေ့စေဖို့မျှော်လင့်တယ်"
ဒီတစ်ခေါက်လည်း နှစ်ယောက်သားမတိုင်ပင်ပါဘဲနဲ့ထပ်မံ သက်မောချမိပြန်ကြသည်။
....
Chanyeol လေညှင်းခံပြီးနောက် ပင်လယ်ကမ်းစပ်ကနေမှ သူတည်းခိုရာနေရာကိုပြန်လာစဥ် သူ့အနောက်မှ သူနဲ့မစိမ်းတဲ့အသံလေးကိုကြားမိရာ မျက်ဝန်းအိမ်မှ မျက်ရည်စများအလိုလို ဝဲလာမိသည်။
" ဘွားဘွား အိမ်ထဲဝင်ရအောင်ပါ နေ့လည်စာသွားစားကြမယ်"
သေချာပေါက် သူ့ရဲ့ကလေးပင်။ ဒီအသံဟာ သူ့ရဲ့နှလုံးအိမ်ကိုအကြိမ်ကြိမ်လှုပ်ခတ်နိုင်စွမ်းရှိသည်။
Chanyeol လည်း အသံကြားရာအနောက်ကို လျင်မြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သော်လည်း... မည်သည့်အရိပ်အယောင်ကိုမှမမြင်ရ။ ထိုအသံကြားရာ ဆီကိုလည်း သွားကာရှာကြည့်ပြန်တော့လည်း အချည်းအနှီးသာ။ ဒါမဲ့သူသေချာပေါက်ကြားလိုက်သည်ပင်။
မဟုတ်မှ အသံကိုကြားယောင်နေတာလား။ သူ့အသိစိတ်လွှတ်တာတော့မဖြစ်နိုင်။ ဒါပေမဲ့ထိုနေရာမှာ လူဆိုတဲ့အရိပ်အယောင်ကိုတောင်မမြင်ရတာမလို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားမိကာ တစ်ဆက်တည်းမှာ နှလုံးအိမ်သည် အောင့်တက်လာကာ မျက်ဝန်းမှလည်းမျက်ရည်များ ကျလာခဲ့သည်။ ရင်နာစွာနဲ့ပဲ့ တည်းခိုမည့်နေရာကို ဖြေးညှင်းစာပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။
....
"ဘွားဘွား ဘယ်လိုလဲစားကောင်းလား"
"အမလေးငါတို့ယောင်းဂုလေးက တော်လိုက်တာ ချစ်ဖို့လည်းကောင်း ဟင်းချက်တာလေးတွေလည်းတော်လိုက်တာ။"
