Oysa Herkes Öldürür Sevdiğini Texting • Tom Riddle Fanfic

1.2

Bilinmeyen Numara: Kendini tehlikeye atmaktan ne zaman vazgeçeceksin?

Astrid: Şuan bir Gryffidor ile konuştuğunun farkında mısın?

Astrid: Tehlike olmazsa hayatın ne anlamı kalır ki anonimim?

Bilinmeyen Numara: Biraz ciddiye alır mısın?

Bilinmeyen Numara: İki dakika ciddi ol, konuşalım. Sonra saçmalamaya devam edersin.

Astrid: Pardon?

Astrid: Sen kimsin de benimle bu şekilde konuşuyorsun?

Bilinmeyen Numara: Asıl sen kimsin de sürekli yalnızken 5-10 kişilik Slytherinli gruplara kafa tutacak kadar salaklaşıyorsun?

Astrid: Sen bana salak mı dedin?

Bilinmeyen Numara: Senin için endişeleniyorum anlasana

Astrid: Başlarım endişene

Astrid: Kimse benimle bu şekilde konuşamaz

Astrid: İki mesajına cevap verdik diye sen kendini ne sanıyorsun?

Bilinmeyen Numara: Kırıcı oluyorsun Astrid.

Astrid: Sana ne benim yaptıklarımdan?

Bilinmeyen Numara: Ya sana bir zarar verselerdi?

Astrid: Veremezler

Bilinmeyen Numara: Hepsiyle aynı anda düello edebileceğini düşünmüyorsun herhalde

Astrid: Hayır düşünmüyorum

Astrid: Ama ben ne yaparsam yapayım bana zarar veremezler

Astrid: Benim de var kendimce bir bildiğim

Bilinmeyen Numara: Ne bildiğini çok merak ediyorum

Astrid: Sana niye anlatayım?

Astrid: Bana anonim olarak yazacak kadar korkak, yaptığım her şeyi izleyecek kadar sapık ve bana aptal damgası yapıştıracak kadar salak birisine niye güveneyim?

Bilinmeyen Numara: Bende seninle konuştuktan sonra sonunda beni olduğum gibi sevebilecek birini bulduğumu düşünmüştüm oysaki

Bilinmeyen Numara: Yanılmışım

Astrid: Gereksiz dram yapma, komik oluyor

Astrid: Bir daha bana yazma ve beni rahat bırak

Bilinmeyen Numara: Eğer istediğin buysa yaparım.

Bilinmeyen Numara: Görüşürüz Astrid

Astrid: Ergen ergen davranma Trudy gibi

Şu kitaba bölüm yazmak acayip hoşuma gidiyor yaa

Bir an önce bomba bir final yapmak istemek 🤝 Kitaba sonsuza kadar devam etmek istemek