ჯიუტი

~მეთხუთმეტე~(მხოლოდ შენი სისხლი მჭირდება)

მირეს pov:
დილით ადრე ავდექი რადგან ჩემი და უნდა ჩამოსულიყო და დასახვედრად მივდიოდი.06:00 ის სთ გავიღვიძე და სწრაფად მოვემზადე.აეროპორტში ტაქსით წავედი. რომ მივედი 07:12 სთ იყო.უკვე ის დრო იდგა თვითმფრინავი რომ უნდა დაფრენილიყო.გავიდა 15 წუთი და თვითმფრინავი ჯერაც არ დამჯდარა.გავიდა 25 წუთი.. კიდევ არაფერი ისმის.სკამზე ჩამოვჯექი რა დროსაც ხმა შემომესმა.გამოაცხადეს რომ დღევანდელი ყველა ფრენა გადაიდო უამინდობის გამო.არადა როგორ ველოდი ჩემს დას...
კარგი ჯანდაბას არაუშავს.დავურეკე და მოვიკითხე ხომ კარგად იყო.საბედნიეროდ არაფერი საშიში არ ყოფილა.ფრენა კი ორი დღის შემდეგ განახლდებოდა.გამოვბრუნდი სახლისაკენ. ისევ ტაქსის გაჩერებას ვცდილობდი თუმცა რატომღაც არავინ გამიჩერა..
-სახლში ფეხით როგორ წავალ?ოოოჰ ოღონდ ეს არაა... ესღა მაკლდა სრული ბედნიერებისთვის.
გზას მივუყვებოდი.. მომიხდა ერთ შედარებით ჩუმ და არახალხმრავალ ადგილას გასვლა.ამ დღეს ქუჩაში მხოლოდ ერთი ცელოფნის პარკის შრიალის ხმა ისმოდა,ქარს რომ მიჰქონდა.
უეცრად შავი მანქანა გაჩერდა და რას ხედავს ჩემი თვალები.ეს ხომ??
არა არა😅 იმის მერე რაც ჯონგუკმა დაარტყა და რაც ბარში მოხდა აქ მოსვლას როგორ ბედავს? ეს ის ნაძირალა ლუისი იყო.
ლუისი-გამარჯობა გოგონი!
მე არ მოვუსმინე.არც კი შემიხედავს ან გავჩერებულვარ.უბრალოდ, აი ასე,მარტივად დავაიგნორე.
ლუისი-ჰეი!
ისევ ვაიგნორებ.
ლუისი-შენ გელაპარაკები.მოიხედე-მეთქი!
გააჩერა მანქანა და გადმივიდა.ჩემკენ წამოვიდა.
ლუისი-კარგი!მინდოდა ყველაფერი უფრო მშვიდად მომეგვარებინა მაგრამ თუ კი ეს შენ არ გინდა?! იყოს ასე!!
უცბად რაღაც ტილო მომაფარა ცხვირთან და ამის შემდეგ?ამმ აღარ მახსოვს...

ავტორის pov:
(Now)
მანქანებით ზუსტად ორ წუთში უკვე ადგილზე იყვნენ.
ჯკ-მე და თეჰიონი წინა შესასვლელიდან შევალთ.დანარჩენები უკანა შესასვლელით.ყველა მხარე უნდა გადავუჭრათ რომ ვერ გაიქცეს.
შუგა-ასე იყოს!წავედით ბიჭებო!