ჯიუტი

~მეოცე~ დასასრული

გამოცდის დღე
___________________
ავტორის pov:

ყველა მივიდა უნივერსიტეტში.გამოცდა სხვადასხვა საგანში ქონდათ მაგრამ ორი ემთხვეოდა.მირე და ბონი ერთ აუდიტორიაში შევიდნენ.მაგიდები განსხვავებული განლაგებით იყო დაწყობილი. ერთმანეთისგან მეტრა ნახევრით დაშორებული.
მირე და ბონი ერთმანეთისგან ძალიან მოშორებით არ დამჯდარან.დაიწყო გამოცდა და ასე გაილია 2 სთ.
გამოცდიდან გამოსულებს კმაყოფილი სახე ჰქონდათ.
მირე-ბონი იცი რაა... მგონი ძალიან კარგად დავწერე.
ბონი-მგონია რომ უმაღლეს ქულას მივიღებ.წარმოგიდგენია? ამაზე მარტივი საკითხები აქამდე არ ყოფილა.
მირე-მართალი ხარ.100%-ით გეთანხმები(ჩაცინება)
ბონი-კარგი.. ჰმ.. ახლა მოდი დანარჩენები მოვძებნოთ.წესით უკვე დაწერილი ექნებათ.

ზარი ტელეფონზე ~~~
მირე-გისმენ ჯონგუკ..
ჯკ-მირე უნივერსიტეტის გასასვლელთან ვარ და გელოდები.
მირე-დანარჩენები?
ჯკ-ეგ მე მომანდე..
მირე-ბაჭია რას გეგმავ?
ჯკ-ნახავ..მიდი მალე გამოდი გელოდები.
მირე- ხო მაგრამ ჩემთან ერთად ბონია(მოშორებით დგება ჩურჩულით ეუბნება)
ჯკ-ამასაც მოვაგვარებ.შენ უბრალოდ ჩემთან მოდი.
მირე-კარგი 5 წუთში მანდ ვიქნები.
ჯკ-OK🐩

რამდენიმე წამში ბინის ტელეფონზე დარეკვის ხმა ისმის.

ბონი-გისმენ იუნგი.
იუნგი-ბონი შეგიძლია შებრუნდე ჩემთან აუდიტორიაში და ჩემი კონსპექტები წამომიღო?დამრჩა და მის გარეშე ვერაფერის სწავლას მოვახერხებ.ხომ არ გამოსულხარ ჯერ შენობიდან?
ბონი-ოჰჰჰ.. კარგი კარგი.. გამოგიტან.სად მოვიდე?
იუნგი-გარეთ საშინელი ამინდია წვიმს და ქარია.მოგაკითხავ შესასვლელთან 20 წუთში და მერე თუ დრო გაქვს ჩემთან გეპატიჟები ცხელ შოკოლადზე.
ბონი-ჰმმ კარგად ჟღერს.მაშინ შევთანხმდით მინ იუნგი.
იუნგი-ძალიან კარგი.

ზარის დასასრული~~

ბონი-მირე ახლა იუნგის ველაპარაკე და დარჩენა მიწევს.
მირე-და ახლა რა უნდა ვქნათ?
ბონი-შენ წადი.მე თან საქმეები გამომიჩნდა.
მირე-აჰჰ კარგი🤷🏻‍♀️.მაშინ დროებით.
ბონი-ხვალამდე.

გადაეხვივნენ და ძლივს გამოემშვიდობნენ ერთმანეთს.
მირე უნივერსიტეტის გასასვლელთან მივიდა სადაც ჯონგუკი დაინახა ქოლგით ხელში...
ძალიან კაუკვირდა ქოლგა რადგან მას მანქანა ყავს...

მირე-აბა ბატონო ჯონ ჯონგუკ რა ხდება? ან ეს ქოლგა რას მივაწეროთ?
ჯკ-წამოდი... დღეს ასე გავისეირნოთ.ძალიან კარგი ამინდია.
მირე-ხო არა? მეც მომწონს წვიმა..
ჯკ-მაშინ მოდი ჩემთან.
(ხელი გაუწოდა მირეს.მანაც გაუღიმა და ჩასჭიდა ხელი მაგრად.ისე მაგრად რომ ვერავინ შეძლებდა მათ დაცილებას).
მიუყვებოდნენ გზას ქოლგის ქვეშ,წვიმაში,ცოტა ქარში და გარშემო სიმშვიდეში რომელსაც მხოლოდ წვიმის წვეთების დაცემის ხმა არღვევდა.რომლებიც თითქოს მღეროდნენ და ეხმიანებოდნენ მათ სიყვარულს.. ამ სითბოს რომელსაც ისინი ასხივებდნენ გარშემო თუ ერთმანეთისათვის.უეცრად ჯონგუკმა ქოლგა გვერძე გადააგდო.მირემ ფართოდ გაუღიმა.ხელები გაშალა და წვიმის წვეთებს სახე შეაგება.ისინი მის სახეს ნელ-ნელა ასველებდნენ და თითქოს მალამოსვით ედებიდნენ.
წამში ჯონგუკი მირეს მოეხვია და მოწყვეტით აკოცა.ერთმანეთს უყურებდნენ და თავს ისე გრძნობდნენ რომ მათ გარშემო არავინ იყო.და რომ დედამიწამ მათ გარშემო დაიწყო მოძრაობა.ხალისი,სიცილი და კისკისი,ბედნიერება,სიყვარული ერწყმოდა ერთმანეთს.
და ისინი მიხვდნენ რომ მათ ამ დიდ და საშიშ,უსამართლო სამყაროში დაკუთარი სულისა და გულის მეორრ ნახევარი იპოვნეს💗

დასასრული🪐

********************************
მოკლედ ჩემო კარგებო და ლამაზებო დიდი ხანი ვერ მოვიცალე და ვერ მოვახერხე ახალი თავის ატვირთვა.სწავლის გამო უბრალოდ ვეღარ ვიცლი და იმედია მაპატიებთ.დასასრული ვფიქრობ კარგი გამოვიდა.ბოლოს და ბოლოს სამყაროს მამოძრავებელი ძალა ხომ სიყვარულია.არ მეთანხმებით?🤍💗

(შემდეგი ფიკის პირველი თავი მალე აიტვირთება🪐)