KIRIK KALPLER İSTASYONU

144 16 1
                                    

UYARI

• Bu hikayedeki bazı detaylar, majör depresyon başta olmak üzere, psikiyatrik hastalık belirtileri ve geçmişi bulunan okurlar için sakıncalı olabilir.

İşte hikaye;

Bir kadın vardı; onun dünyası, içindeki üzüntüyle uyumlu bir şekilde sadece mavi tonlarla boyanmıştı. "Ben sadece maviyim," diye mırıldanırdı, içindeki üzüntüyü yansıtarak.

Ben sadece maviyim, çökmüş bir gökyüzü,
Hüzün bulutları beni yavaşça sarar.
Sessiz çığlıklarımı duyan olmaz.
Üzüntümü yansıtan, mavi bir denizim ben.
Kaybolmuşum bu sonsuz mavi denizde,
Yalnızlıkla kucaklaşırım sessizce.

Bir adam vardı; onun dünyası, içindeki karanlıkla uyumlu bir şekilde sadece siyah tonlarla boyanmıştı. "Ben sadece karanlığım," diye fısıldardı, içindeki karanlığı kabullenerek.

Bil ki, ben sadece karanlığım.
Soğuk, sessiz gecelerde,
Karanlığın içinde ölümsüzüm.
Gölgeler beni sarar, ruhumu yutar.
Gözlerimdeki derinlikte acı bir çığlık var.
Gölgelerin içinde saklı olanı görebilirim, sessiz fısıltılarını dinlerim.
Karanlıkla savaşırken, karanlıkla var olabilirim.

Sulu boyanın suda dağılıp karıştığı gibi, siyah ve mavi tonlar birbirine karıştılar; sonunda ise narin bir uyum içinde eriyip ahenkli bir bütün oluşturdular.

"Geçmişimiz kusursuz değildi, geleceğimiz de belirsizdi, ancak aramızdaki bağ bu dünyanın en kıskanılası hazinesiydi."

İnsanlar bizi bilmeli.
Bizimkisi anlatılması gereken bir hikaye.

05/2023.

KIRIK KALPLER İSTASYONUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin