Raak me niet aan!

38

"Eline!" Ik schrik wakker. Boven mij is de cocon nog steeds dicht.
"Je oom was je kwijt! Och kind je bent helemaal bezweet!" Een mevrouw van de dierentuin en ome Theo maken me wakker. Ome Theo pakt me op en tilt me de vlindertuin uit. Als de mevrouw weggaat schudt ome Theo me door elkaar.
"Eline! Ik dacht dat je was weggelopen! Wat deed je daar!" Ik hou me stil en ome Theo zet me neer. "Wat deed je?" Vraagt ome Theo nu aardiger. Als ik rond kijk zie ik mensen wegkijken.
"Ik wachtte op het vlindertje..." Piep ik.
"Welk vlindertje?"
"Het vlindertje in de gele cocon." Ome Theo zucht en pakt me bij mijn hand.
"Kom we gaan naar de tijgers kijken goed?" Ik knik, ome Theo doet niet boos nu, maar ik zie aan zijn gezicht dat hij ook niet blij is. Hij doet alleen maar aardig omdat er andere mensen bij zijn. Gelukkig duurt het maar kort voordat ome Theo weer een beetje blijer wordt. Als we de tijgers en de aapjes gezien hebben doet ome Theo al weer aardig. Als ik omhoog kijk naar de giraffes slaak ik een diepe zucht.
"Wat is er?" Vraagt ome Theo. Ik twijfel even of ik het wel moet zeggen.
"Ik dacht gewoon even dat je de hele dag boos zou doen en ik kon er niks aan doen dat ik in slaap viel..." Fluister ik. "Ben ik nu een stout meisje?" Voeg ik er snel vragend aan toe. Ome Theo schudt zijn hoofd, maar hij zegt niets. Alles wat hij doet is me optillen en meenemen naar de gazelles.

"Welkom in ons nederig stulpje." Zegt Qwen grinnikend. Hij doet de deur open en laat me voorgaan naar binnen. "Wil je wat drinken?" Vraagt hij terwijl hij zijn jas ophangt en me wijst waar ik dat kan doen.
"Ja graag. Heb je thee?"
"O ja dat kan ik zetten, maar ik heb liever sinas hoor als je het niet erg vindt." Ik glimlach.
"Nee hoor drink maar lekker." Qwen komt terug met sinas voor zichzelf en een pak voorverpakte fruitrepen.
"Ja ik had dus niets anders meer, maar ik hoop dat je dit lekker vindt." Ik grinnik.
"Het maakt niet uit, dat je je het huis opgeruimd hebt is al heel wat."
"Hoe weet jij dat ik het huis heb opgeruimd?" Vraagt Qwen verbaasd.
"Er staan daar drie schoenen onder de bank en de vierde schoen heb ik zojuist gezien onder de kapstok." Qwen kijkt beschaamd naar de grond. "Het maakt niet uit, je hebt je best voor me gedaan dat is al heel wat." Ik merk dat ik me op mijn gemak begin te voelen. iets wat ik niet vaak heb als ik eerlijk ben.
"Ik ga kijken of de thee al kookt." zegt Qwen. Hij kijkt naar het vloerkleed.
"Het is echt niet erg hoor, wat maakt het uit, al was je huis een zwijnenstal, ik had het nog gewaardeert." probeer ik hem op te beuren.
"O dat is het niet." Schreeuwd Qwen, ondertussen vanuit de keuken. "Ik bedenk wat ik ga zeggen."
"Is het belangrijk dan?" vraag ik, ergens wat gepaniekeerd voor wat er komen gaat.
"Misschien." zegt Qwen ernstig. "Kijk thee." ik neem het aan met een glimlach. maar ik hoopte op een gezellige middag en dit theekransje is duidelijk daar voor een doel.
"Hey Eline." begint Qwen. "Ik weet niet zo goed hoe ik dit gesprek moet beginnen, dus val ik maar gewoon met de deur in huis: Ik zou het zeer op prijs stellen als je de klas vertelt wat je overkomen is."