10.BÖLÜM

11 1 1
                                    

'Ben sana kendi ellerimle verdiğim güllerden sonra bir daha gül göndermedim'

İki gündür aklımda bu cümle dolanıp duruyordu,madem Alkın göndermedi,peki kim gönderdi?

Yarım saat kadar önce hastaneden çıkmıştım.Arabayı evin yakınlarındaki markette durdurup Batu için bir şeyler aldım.

Annemler için güvenli bir yer bulmuştum,bu hafta sonuna kadar oraya yerleşeceklerdi.

Eve vardığımda kapıyı Batu açmıştı.

"Abla!" diyerek, sevinçle bana sarıldı.Gülümseyerek sarılışına karşılık verdim.

"Bak sana neler aldım" diyip poşeti biraz havaya kaldırdım.

Batu elimdeki abur cubur poşetini görünce daha çok sevindi.

Poşeti Batu'ya verip annemle konuşmaya gittim.

"Hoş geldin kızım"

"Hoş buldum anne"

"Bir şey mi oldu?" diye sordu annem.

"Anne size güvenli başka bir yer buldum.Ben de sizinle yaşamak isterdim,sizin burada kalmanızı isterdim ama olmaz, biliyorsun"

"Biliyorum kızım biliyorum"diyip elimi tuttu.
"Sen bu zamana kadar ne yapmışsan bizim için yaptın kızım ayrı yaşayacağımız için sana kızamam" diyerek bana sarıldı.

"O zaman ben bir üstümü değiştireyim, çok yorgunum" dedim ve annemin yanından ayrıldım.

Odama çıktım üzerimi değiştirip yatağa uzandım.Minel neredeydi?

Tam telefonu elime alacakken mesaj geldi.

Alkın Karaca:
'Efsun?'
'Müsait misin?'

Siz:
'Evet önemli bir durum mu var?'

Alkın Karaca:
'Maalesef evet, eğer evdeysen seni almaya gelebilirim?'

Siz:
'Evet evdeyim,bana uyar'

Alkın Karaca:
'Birazdan orada olurum."

Mesajı okudum ama cevap vermedim.

Üzerimde zaten siyah bir eşofman takımı vardı.
Merdivenlerden inerken annem birden önümü kesti.

"Nereye bakalım?"diye sordu.

"Bir saat kadar dışarda işlerim var, onları halledip geleceğim" diyerek cevapladım annemin sorusunu.

Pekte inanmış gibi görünmeyen annem "Anladım, geç kalma" diyip kenara çekildi.

Yanağından öperek "Görüşürüz anne" diyip evden çıktım.Alkın kapıda bekliyordu.

Alkın'nın yanına ulaştığım da bana gülümsedi,ben de gülümseyerek, "Evet neymiş bu önemli sorun?" diye sordum.

Anlatacağım der gibi gözlerini açıp kapattı ve arabanın kapısını açtı.Ben arabaya bindikten sonra kapıyı kapatıp hızla sürücü koltuğuna oturdu.

"Bir iki gün sonra kendini magazinler de göreceksin Efsun" dedi.

Kaşlarımı çattım"Derken?"

"Tatilin son günü fotoğraflarımız çekilmiş" dedi.

"İyi de magazin dünyasında böyle şeyler çok normal"dedim.

"Benim için de normal Efsun ama aynısını annem için söyleyemem.Tutturdu zaten seni gelin alacağız diye"

"Ne alacağız ne alacağız diye" hayretle ağzımdan sadece bu cümle çıkmıştı.

"Gelin" dedi.

"Saçmalama Alkın"

SON DOKTORHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin