SON DOKTOR

3.BÖLÜM

Nasıldım?

İyimiydim?

Hayır

Kötümüydüm?

Hayır

Çok mu iyiydim?

Hayır

Çok mu kötüydüm?

EVET

Gözlerimi yavaş yavaş aralamaya çalıştım.Ama sadece çalıştım, çünkü gözlerim bağlıydı, aynı zamanda ellerim ve ayaklarım da yinede beni kimin kaçırdığını gayet iyi biliyordum.

Cemil Zorlu

Babamın ölümünde payı olan düşmanlarımdandı,adam otuzunu geçmişti 38 olması gerekti ama hala bana bulaşıp duruyordu.Aslında Cemilde güç yoktu,korumalar olmadan yapamazdı ve eminim ki silah kullanmaktan da başka bir şey bilmiyordu.4 sene önce tüm silah depolarını patlatmama rağmen yine eskisi gibi satışlara devam edip düzeltmiş arayı kapatmıştı, şerefsiz!

Bir süre sonra kapı açıldı, kapıyı açarken zorlandılar muhtemelen bir depodaydım.Adım sesleri yaklaştı,gözlerimdeki bandajı açmaya başladılar.Gözlerimi açtıklarında tam da tahmin ettiğim gibi cemille karşılaştım.

32 diş sırıtarak bana bakıyordu,bende ona yapmacık bir şekilde gülümsedim.

"Vayy,kimler var burada Efsun hanım,nasılsınız?"dedi,daha doğrusu alay etti.Bende tabi ki de devam ettirecektim.

"Valla ne yalan söyleyeyim,çok iyiyim siz nasılsınız Cemil bey"dedim,demez olaydım kahkaha atmaya başladı.Burdan çıktıktan sonra ona akıl hastanesinde yer ayarlatmalıydım.

"Çok iyiyim nasıl iyi olmam Efsun Saygın karşımda"dedi, adımı ve soyadımı imayla söylemişti.

"Ne istiyorsun?"diye sordum sert bir şekilde oda ciddileşti ve devam ettim.
"He eğer yine kendi yapımım olan silahlardan isteyeceksen.Boşuna isteme sana her zaman cavabım aynı, rüyanda bile göremezsin"dedim.

"O zaman sende burda çıkmayı unut"dedi,demesiyle etraftaki adamların çoğu yere düşmeye başladı.Bunu bunu fark eden diğerleri varillerin arkasına saklanıp ateş etmeye başladılar.Cemilin ise, gözleri panikle etrafta dolanıyordu.Depoya Cemil'in koruması diye bildiğim adamlar geldi.Cemil'in etrafını sararak dışarı çıkartıp arabaya bindirdiler.Araba kısa sürede gözden kayboldu,depo'nun ortasında ateş edilen kurşunların arasındaydım.Yavaş yavaş kurşun sesleri kesilmeye başladı.Depo'nun girişine baktığımda gözlerim şaşkınlıkla açıldı.

MİNEL?

Onu en son aylar önce görmüştüm.Yurt dışına çıkmıştı,ben beni burdan kurtarmasına değil,beni nasıl bulduğuna şaşırmıştım.
Barlas gibi oda kardeşim gibiydi ama Minelle liseden beri arkadaştık.Minel'e daha yakındım.

Minel deponun kapısında durduğunda tüm silahlar ona çevrildi,ama onunda elinde silah vardı.Her an bir kaos başlata bilirdi.

"Şimdi size iki seçenek sunacağım,Bir o silahları bırakın burdan hepimiz sağ çıkalım iki,yok kalsın biz canımıza susadık derseniz,buradan hepinizin cesedi çıkar"dedi,bana doğru yaklaşmaya başladı.Arkaya geçip ellerimi çözdü,bende ayaklarımdaki ipi çözünce bir silah verdi.

Elime aldığım silahı adamlara doğrulttum.Hepsini karşıma alacak şekilde geriye gittim.

"Derhal o silahlarınızı indirin!"diye bağırdım adamlar birbirlerine bakıp başlarını salladılar ve silahları yavaşça indirdiler.Ah Cemil adamların sandığın kadar sadık değil maalesef...